Adnan Veli Kanık

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Adnan Veli Kanık
DoğumAdnan Veli
9 Aralık 1916(1916-12-09)
İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm6 Aralık 1972 (55 yaşında)
İstanbul, Türkiye
Defin yeriAşiyan Mezarlığı, İstanbul
MeslekGazeteci, yazar
MilliyetTürk
AkrabalarOrhan Veli Kanık (ağabeyi)

Adnan Veli Kanık, (9 Aralık 1916, İstanbul - 6 Aralık 1972, İstanbul), Türk yazar ve gazeteci.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

9 Aralık 1916'da İstanbul'un Beykoz ilçesinde dünyaya gelen Adnan Veli'nin babası; İzmirli tüccar Fehmi Bey'in oğlu Mehmet Veli, annesi ise Beykozlu Hacı Ahmet Bey'in kızı Fatma Nigar Hanım'dır. Yazar, Garip akımı'nın kurucusu olan şair Orhan Veli Kanık'ın kardeşidir. Füruzan Yolyapan adında bir de kız kardeşi vardır. Kitaplarında Adnan Veli ismini, kimi yazılarında "Bir Hukukçu" ve "Mehmet Yanık" müstear isimlerini kullandı.[kaynak belirtilmeli]

Orta öğrenimini Galatasaray Lisesi'nde tamamladı. Bir süre İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde okudu. 1949'da Vatan gazetesinde muhabirliğe başladı, magazin yazıları, mizah yazı ve hikâyeleri Vatan gazetesinin yanı sıra Akbaba, Dolmuş, Karikatür, Taş-Karikatür, Tef ve Papağan gibi mizah dergilerinde yayımlandı. Ankara Cezaevi'nde hapis yatarken aynı gazetede "Bir Hukukçu" müstear ismiyle makaleleri yayınlandı. Öyküler, radyo piyesleri, küçük fıkralar ve şakalar kaleme alan Kanık, toplumdaki alt ve üst tabaka insanların yaşamlarını karşılaştırdığı eserleriyle tanındı. Özellikle mizahi öyküleri ile öne çıktı. 1952 yılında Vatan gazetesinde tefrika edilen ve aynı yıl kitap olarak yayımlanan Mahpushane Çeşmesi isimli romanında tutuklu bulunduğu günlerdeki gözlemlerini kaleme aldı.[kaynak belirtilmeli]

Orhan Veli'nin ölümünün ardından derlediği Orhan Veli İçin isimli kitap (1953, Yeditepe Yayınları) şairin yaşamı, sanat anlayışı, ölümünden sonra hakkında yapılan yorumlar ve yazılan makalelerden oluşur.[kaynak belirtilmeli]

6 Aralık 1972'de 56 yaşındayken İstanbul'da öldü, mezarı Rumelihisarı Mezarlığı'ndadır.[kaynak belirtilmeli]

1957'de Vatan gazetesinde "Batakhane İnsanları" adıyla tefrika edilen[1] röportaj-hikâyelerinden oluşan İstanbul Batakhaneleri adlı kitap ölümünden uzun yıllar sonra yayımlandı (2018, Ve Yayınevi).

Kitapları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1952: Mahpushane Çeşmesi
  • 1953: Orhan Veli İçin
  • 1956: Sosyete
  • 1957: Uçan Daireler
  • 1957: Seçim Konuşmaları
  • 1957: Kaynana
  • 2018: İstanbul Batakhaneleri

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arka sokaklarda değişen bir şey yok (Seray Şahinler)". 7 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2020.