Seyyid Kutub

Seyyid 'Ibrāhīm Ḥusayn Quṭb; 9 Ekim 1906 – 29 Ağustos 1966), halk arasında Seyyid Kutub olarak bilinir, Mısırlı bir yazar, eğitimci, İslam alimi, teorisyen, devrimci, şair ve 1950' ve 1960'larda Mısır Müslüman Kardeşler'in önde gelen üyelerinden biriydi. 1966'da Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdülnasır'a suikast planlamaktan suçlu bulundu ve asılarak idam edildi. El Kaide ve IŞİD gibi küresel cihatçı örgütlerin ideolojik köklerinin temelini oluşturan dini-politik doktrin olan " Selefi cihatçılığın babası" olarak kabul ediliyor.

24 kitabın yazarı, farklı nedenlerle (esas olarak devlet tarafından imha) yayınlanmayan yaklaşık 30 kitabıyla ve en az 581 makale, roman, edebi sanat eleştirisi ve eğitim çalışmaları dahil olmak üzere en iyisi İslam dünyasında, özellikle Sosyal Adalet ve Ma'alim fi al-Tariq (Yoldaki İşaretler) adlı kitaplarında, İslam'ın sosyal ve politik rolü üzerine çalışmalarıyla tanınır. Başyapıtı Fi Zilal el-Kur'an (Kur'an'ın Gölgesinde), 30 ciltlik bir Kuran tefsiridir.

Kutub'un yakın çevresi, etkili politikacı, entelektüel, şair ve edebi şahsiyetlerden oluşuyordu. 1940'ların ortalarında, yazılarının çoğu okulların, kolejlerin ve üniversitelerin müfredatlarına dahil edildi.

Gözlem ve eleştirilerinin çoğu Müslüman dünyasına yöneltilmiş olsa da Kutub, materyalist, cinsel zevkler şiddete takıntılı olarak gördüğü ABD toplumu ve kültürüne yönelik yoğun reddiyeciliği ile de bilinir. Şiddetli, saldırgan cihadı savundu. Kutub, takipçileri tarafından büyük bir düşünür ve İslam şehidi olarak tanımlanırken, birçok gözlemci onu İslamcı ideolojinin El Kaide gibi şiddet yanlısı İslamcı gruplar için ana yaratıcısı ve ilham kaynağı olarak görmektedir. Kutub, yirminci yüzyılın en önde gelen İslamcı ideologlarından biri olarak kabul edilmektedir. Şehit statüsüyle güçlenen Kutub'un Cahiliyye hakkındaki fikirleri ve Şeriat'ın uygulanmasını Tevhid'le yakından ilişkilendirmesi, çağdaş İslamcı ve Cihatçı hareketleri oldukça etkiledi. Bugün onun destekçileri "Kutbistler" veya "Kutbi" olarak tanımlanıyor.

Yaşam ve kariyeri

9 Ekim 1906'da doğdu. Yukarı Mısır'ın Asyut Eyaletinde bulunan Musha köyünde büyüdü. Babası bir toprak sahibi ve aynı zamanda siyasi aktivizmiyle, olayları ve Kuran tilavetini tartışmak için haftalık toplantılar düzenlemesiyle de tanınıyordu. Seyyid Kutub, kişiliğinin sanatsal yönünü körükleyecek olan ezgili Kur'an kıraatini genç yaşta öğrendi ve Kuran'ın tamamını 10 yaşında ezberledi. Erken gelişmiş bir çocuk, bu yıllarda, Sherlock Holmes hikayeleri, Binbir Gece Masalları ve astroloji ve büyü üzerine metinler dahil olmak üzere farklı türde kitaplar toplamaya başladı ve bunları yerel insanlara şeytan çıkarma (ruqya) konusunda yardımcı olmak için kullanma niyetindeydi. Kutub, ergenlik yıllarında temas kurduğu dini kurumları eleştirdi ve bu kurumların kamuoyu ve düşünce oluşturmak için kullanılma şeklini hor gördü. Bununla birlikte, yalnızca din bilimlerinde uzmanlaşmış okullara karşı özel bir küçümsemesi vardı ve din derslerinin yanı sıra düzenli akademik dersler de veren yerel okulların, orantısız müfredatlı dini okullardan çok öğrencileri için daha faydalı olduğunu göstermeye çalıştı. Bu sırada Kutub, imamlara ve onların geleneksel eğitim yaklaşımlarına karşı tutumunu geliştirdi. Bu yüzleşme hayatı boyunca devam edecekti.

Kutub, Kahire'ye taşındı, 1929 ile 1933 yılları arasında İngiliz eğitim tarzına dayalı bir eğitim aldı ve ardından Milli Eğitim Bakanlığı'nda öğretmen olarak kariyerine başladı. Kariyerinin ilk yıllarında, kendisini bir yazar ve eleştirmen olarak edebiyata adadı, Aşvak (Dikenler) gibi romanlar yazdı. İlk makalesini edebiyat dergisi al-Balagh'da yayınladı ve ilk kitabı Muhimmat al-Sha'ir fi al-Haya wa Shi'r al-Jil al-Hadir'i (Şairin Hayattaki ve Hayattaki Misyonu) 1932'de, 25 yaşındayken, Darü'l-Ulum'daki son yılında yazdı. Bir edebiyat eleştirmeni olarak, özellikle Abd al-Qahir al-Curjani'den (ö. 1078) etkilendi; "onun görüşüne göre biçim ve retorik pahasına anlam ve estetik değer üzerinde yoğunlaşan birkaç ortaçağ filologundan biriydi." 1939'da Mısır Eğitim Bakanlığı'nda memur oldu.

1940'ların başında, Batı medeniyetine yönelik eleştirisinde onun için ufuk açıcı ve kalıcı bir etkiye sahip olan Nobel ödüllü Alexis Carrel'in çalışmalarıyla karşılaştı: " Aydınlanma sonrası anlatının iddia ettiği gibi, insanı özgürleştirmek yerine, Batı modernitesinin insanları ruhsal olarak uyuşturan kontrol ve disiplin ağlarının tuzağına düşürdüğüne ve şefkatli topluluklar inşa etmek yerine bencil bireycilik tutumları geliştirdiğine inanıyordu. Kutub, Carrel'i ender görülen bir Batılı düşünür olarak görüyordu; O medeniyetinin "makineyi" "nefs ve ruh" yerine onurlandırarak "insanlığın değerini düşürdüğünü" anlayan biriydi. Carrel'in eleştirisinin, kendi söylemine ek bir meşruiyet sağladığını görmüştü."

1948'den 1950'ye kadar, eğitim sistemini incelemek için bursla Amerika Birleşik Devletleri'ne gitti. Kutub'un dini sosyal eleştiriye ilişkin ilk teorik çalışması, Al-'adala al-Ijtima'iyya fi-l-Islam ( İslam'da Sosyal Adalet ), 1949'da, Batı'da bulunduğu sırada yayınlandı.

İslamın kendisine ağladığı huzur ve rahatlığa rağmen sağlık sorunlarından muzdaripti ve "içe dönüklüğü, izolasyonu, depresyonu ve endişesi" ile tanınıyordu. Kutub, kısmen sabit dini inançları nedeniyle hiç evlenmedi, şehirli Mısır toplumu Batılılaşırken, Kuran'ın kadınlara 'Kadın işlerinin yöneticisi erkeklerdir' sözünü öğrettiğine... inanıyordu'. Kutub, okuyucularına asla yeterli "ahlaki saflık ve sağduyuya" sahip bir kadın bulamadığını söylüyor ve bekarlıkla barışık olması gerektiğinden yakınıyordu.

Kutub çocukluğunda köyündeki kadınlara öğretmen rolü oynardı:

"Syed Kutub genç yaşta parasını köylerde kitap satan Amsaalih adında bir adam için biriktirirdi. Syed'in hiç parası olmasaydı, ona şu anda param olmadığını söylerdi, o yüzden bırak ödünç alayım, bir dahaki gelişinde sana veririm. Ve Amsaalih bunu yapmasına izin verirdi. 12 yaşında, o zamanlar kitaplar çok pahalı olmasına rağmen, 25 kitaplık koleksiyona sahipti. Kitapları okuyarak âlimleri taklit eder, köyün geri kalanına ders verirdi. Herhangi bir kadının bilgiye ihtiyacı olursa, Syed Qutb okuldan dönene kadar bekler ve ondan sahip olduğu bilgiyi kendileriyle paylaşmasını isterlerdi. Genç bir adam olduğu için utangaç olmakla birlikte kendisine soran insanlara sahip olduğu bilgileri öğretirdi."

Amerika Birleşik Devletleri'nde iki yıl

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki eğitim yönetimi alanında çalışmalar yaparak geçirdiği zaman, Kutub'un bazı görüşlerini pekiştirdi. İki yıldan fazla bir süreyle Washington DC'deki Wilson Teachers' College,Colorado Eyalet Eğitim Koleji ve Stanford'da çalıştı. Amerika Birleşik Devletleri'nin büyük şehirlerini ziyaret etti ve eve dönüşte Avrupa'da zaman geçirdi.

Amerika Birleşik Devletleri'nden ayrılmadan önce, giderek muhafazakarlaşmasına rağmen, elbisesi, klasik müzik ve Hollywood filmlerine olan sevgisiyle birçok yönden hâlâ "Batılı" idi. Charles Darwin, Albert Einstein, Lord Byron ve Percy Bysshe Shelley'nin eserlerini tercüme ederek okumuş ve kendisini Fransız edebiyatına, özellikle Victor Hugo'ya kaptırmıştı ".

Amerikan kültürü ve toplumuna yönelik eleştiriler

Kutub, Mısır'a dönüşünde, Amerika Birleşik Devletleri'nde gözlemlediği şeyleri özetlediği ve açıkça eleştirdiği "Gördüğüm Amerika" yı yayınladı: Bunlarmateryalizm, bireysel özgürlükler, ekonomik sistem, ırkçılık, acımasız boks maçları, "kötü" saç kesimi, sohbetlerde ve arkadaşlıklarda yüzeysellik, boşanmaya ilişkin kısıtlamalar, spor tutkusu, sanatsal duygu eksikliği, "hayvan benzeri" cinsiyet karışımı ("Kiliselerde bile"), ve yeni İsrail devletine güçlü destek ten oluşmaktaydı. Hişam Sabrin şunları kaydetti:

"Amerika'ya gidip boş konuşma ve uykuyla yetinenler gibi dayanıksız, sıradan mı olayım? Yoksa kendimi değerler ve ruhla mı ayırt etmeliyim? Sapkın kaos ve hayvani arzuları, zevkleri ve korkunç günahları tatmin etmenin sonsuz yolları arasındaki bu hayatta, İslam'dan başka karakterinde sebat etmem ve talimatlarına sarılmam gereken var mı? Ben ikinci adam olmak istedim."

Kutub, Amerikalı kadınların açıkça sergilenen cinselliğini onaylamayarak şunları kaydetti:

"Amerikalı kız vücudunun baştan çıkarıcı kapasitesinin farkında. Bunun yüz, anlamlı gözler ve susamış dudaklarda yattığını biliyor. Baştan çıkarıcılığın yuvarlak göğüsler, dolgun ve biçimli kalçalar — şık bacaklarda yattığını biliyor ve tüm bunları gösteriyor ve saklamıyor."

Ayrıca Amerikan sanat zevki hakkında da yorum yaptı:

"Amerikalı, hem sanat olarak zevk aldığı şeylerde hem de kendi sanatsal çalışmalarında, sanatsal beğenisinde ilkeldir. "Caz" müziği, onun tercih ettiği müziktir. Bu, Zencilerin ilkel eğilimlerini tatmin etmek ve bir yandan gürültülü olma, diğer yandan hayvani eğilimleri harekete geçirme arzularını tatmin etmek için icat ettikleri müziktir. Amerikalının "caz" müziğindeki sarhoşluğu, müziğe müziğin kendisi kadar kaba ve iğrenç şarkılar eşlik etmedikçe tam olarak tamamlanmaz. Bu sırada enstrüman ve seslerin gürültüsü yükselir ve kulaklarda dayanılmaz derecede çınlar. . .".

Mısır'a Dönüş

Kutub, Amerikan yaşamının ana yönlerinin ilkel ve "şok edici" olduğu sonucuna vardı; Amerikalıları "dine inanç, sanat inancı ve manevi değerlere inanç konusunda tamamen uyuşmuş" olarak gördü. Bunun Mısır'a döndükten sonra Batı değerlerini reddetmesi ve İslamcılığa doğru ilerlemesi için itici gücü kısmen oluşturmuş olduğu düşünülüyor. 1950'lerin başında kamu hizmetinden istifa ederek Müslüman Kardeşler'e katıldı ve onların haftalık Al-Ikhwan al-Muslimin dergisinin genel yayın yönetmeni ve propaganda bölümünün başkanı oldu. Ayrıca çalışma komitesinin ve organizasyondaki en yüksek şube olan rehberlik konseyinin atanmış bir üyesi oldu.

Nasır ve Kutub'un ölümü

Seyyid Kutub hapiste olduğu yıllarda

Temmuz 1952'de Batı yanlısı Mısır hükümeti, Cemal Abdünnasır liderliğindeki milliyetçi Hür Subaylar Hareketi tarafından devrildi. Darbeden önce yakın ilişki geliştirdikleri hareketin "İslami olmayan ve İngiliz emperyalizmine boyun eğen" olarak gördükleri monarşist hükümete karşı darbesini memnuniyetle karşıladılar ve darbe sonrasında da yakın ilişkiyi sürdürdüler;

Nasır, Seyyid Kutub'un evine gider ve ondan Devrim hakkında fikirlerini sorardı. Müslüman Kardeşler'in pek çok üyesi, Nasır'ın İslami bir hükümet kurmasını bekliyordu. Bununla birlikte, devrimin başarısına damgasını vuran Müslüman Kardeşler ve Hür Subaylar arasındaki işbirliği, Nasırcılığın laik milliyetçi ideolojisinin Müslüman Kardeşler İslamcılığıyla bağdaşmadığı anlaşılınca kısa sürede bozuldu.

Nasır, iktidara geldiğinde gizlice Müslüman Kardeşler'e yeterince karşı çıkacak bir örgüt kurmuştu. Bu örgüte "Tahrir" ("özgürlük") adı verildi. Kutub, Nasır'ın alternatif planlarını fark etmedi ve monarşi sonrası Mısır'ı tartışmak için bazen günde 12 saat onunla görüşmeye devam ediyordu. Kutub, Nasır'ın Hür Subaylar ile gizli ilişkisini anlayıncagörüşmeleri bıraktı. Nasır daha sonra Kutub'a Mısır'da Krallık dışında istediği herhangi bir pozisyonu teklif ederek ikna etmeye çalıştı; "Size hükümette istediğiniz pozisyonu, Eğitim Bakanlığı, Sanat Bakanlığı vb verebiliriz". Kutub, Nasır'ın her teklifi reddetti.

Nasır'ın İslami ideolojiye dayalı bir hükümeti dayatmayacağına üzülen Kutub ve diğer Kardeşlik üyeleri, 1954'te ona suikast düzenlemeyi planladı. Girişim engellendi ve Kutub kısa süre sonra hapse atıldı; Mısır hükümeti girişimi, Nasır yönetimine karşı çıkan Kardeşler'in üyelerine uygulanan baskıyı haklı çıkarmak için kullandı. Kutup için hapisteki ilk üç yıl koşullar kötüydü ve işkence gördü. Daha sonraki yıllarda, yazma fırsatı da dahil olmak üzere daha fazla hareketliliğe izin verildi. Bu dönem, onun en önemli iki eserinin kompozisyonunu gördü: Kur'an'ın tefsiri Fi Zilal el-Kur'an ( Kur'an'ın Gölgesinde ) ve Ma'alim fi-l adlı siyasi İslam manifestosu. -Tarık ( Dönüm Noktaları ). Bu eserler, Kutub'un Kuran'a, İslam tarihine ve Mısır'ın sosyal ve siyasi sorunlarına ilişkin yorumlarına dayanan laiklik ve Batı karşıtı radikal iddialarını kapsayan düşüncesinin son şeklini temsil ediyor.

Kutub, Mayıs 1964'te Irak Devlet Başkanı Abdüsselam Arif'in aracılık etmesiyle hapisten çıkmasına rağmen sadece 8 ay sonra Devleti devirmek için plan yapmakla suçlanarak tutuklandı ve bazılarının göstermelik olarak gördüğü bir duruşmaya tabi tutuldu. Kutub'a mahkemede yöneltilen suçlamaların birçoğu doğrudan Ma'alim fi-l-Tarık'tan alınmıştır ve o, yazılı açıklamalarını inatla desteklemiştir. Duruşma, Kutub ve Müslüman Kardeşler'in diğer altı üyesi için ölüm cezasıyla sonuçlandı. Gerçek komplonun azmettiricisi veya lideri olmamasına rağmen, Başkan'a ve diğer Mısırlı yetkililere ve şahsiyetlere suikast düzenlemedeki rolü nedeniyle ölüm cezasına çarptırıldı. 29 Ağustos 1966'da asılarak idam edildi.

Düşünce, görüş ve ifadelerin evrimi

Teolojik duruşlar

Kutub, görülemeyen (algılanamayan) konular reddetmenin gerçek bir geri çekilme olduğunu savunuyor:

"İnsanı hayvandan ayırmada belirleyici bir faktör "algılanamaz" kavramıdır. Hem eski hem de modern materyalist düşünce, insanı, her şeyin yalnızca duyusal araçlarla belirlendiği, maneviyata yer olmayan irrasyonel bir varoluşa geri çekme eğiliminde olmuştur. İlerici düşünce diye pazarlanan şey, kasvetli bir gerilemeden başka bir şey değildir".

Laiklik

1948'den başlayarak, Kutub'un ideolojik yönelimi, ilk İslamcı eseri al-'Adāla'yı kaleme aldığında, radikal bir şekilde İslamcı bir dünya görüşüne kayacaktı. Kutub sonraları 1940'larda yayınladığı edebi eserlerinin "İslam dışı" olmasıyla hayıflandırdı.

Kutub'un laik eğilimlerinden neden İslami şeriata yöneldiği konusunda farklı teoriler ileri sürülmüştür. Yaygın bir açıklama, 1954'ten 1964'e kadar hapishanede tanık olduğu, Müslüman Kardeşler üyelerinin işkence ve öldürülmesi de dahil olmak üzere, onu yalnızca İslam hukukuna bağlı bir hükümetin bu tür suiistimalleri önleyebileceğine ikna etmesi,bir diğeri ise, Kutub'un Amerika'da koyu tenli bir kişi olarak yaşadığı deneyimler ve Nasır'ın yetersiz batı karşıtı politikalarının ona cahiliyyenin akıl bile edilemeyecek güçlü ve tehlikeli cazibesini göstermesidir. Kilometre Taşları adlı kitabının açılışında şu görüşleri sunuyor:

"Yeni liderliğin, Avrupa'nın yaratıcı dehasının maddi meyvelerini koruması ve geliştirmesi ve ayrıca insanlığa, şimdiye kadar insanlık tarafından keşfedilmemiş kalan ve aynı zamanda insanlığı yeni bir anlayışla tanıştıracak olan yüksek idealleri ve değerleri sağlaması gereklidir. insan doğasıyla uyumlu, pozitif, yapıcı ve uygulanabilir bir yaşam tarzı."

"Batı'da demokrasi o kadar verimsiz hale geldi ki, sosyalizm adı altında özellikle ekonomik sistem olmak üzere Doğu bloğunun sistemlerinden ödünç alıyor. Doğu bloğunda da durum aynı. Başta sosyal teorileri olmak üzere onun sosyal teorileri Aralarında Marksizm'in de bulunduğu, başlangıçta bir inanca dayalı bir yaşam tarzı olması nedeniyle sadece Doğu'dan değil, Batı'dan da çok sayıda insanı kendine çekmiştir, ancak şimdi Marksizm düşünce düzleminde yenilmiştir ve eğer Dünyadaki tek bir ulusun bile gerçek anlamda Marksist olmadığı söylense bile bu abartı olmaz. Bu teori genel olarak insan doğası ve ihtiyaçları ile çelişir. Bu ideoloji ancak yozlaşmış bir toplumda gelişir....Fakat şimdi, bu koşullar altında bile, yapısının dayandığı tek temel bu olmasına rağmen, materyalist ekonomik sistemi çöküyor. Komünist ülkelerin lideri olan Rusya, kendisi yiyecek kıtlığından muzdariptir. Çarlar döneminde Rusya, ihtiyaç fazlası gıda üretebilirken, şimdilerde yurtdışından gıda ithal etmek ve bu amaçla elindeki altınları satmak zorunda kalmaktadır. Bunun ana nedeni kollektif çiftçilik sisteminin veya insan doğasına aykırı bir sistemin başarısızlığı diyebiliriz."

Kutub'un radikal bir duruşu onu Müslüman hükümetler ve onların destekçilerini aforoz etmeye sevk edecektir. 1960'lardaki hapishane yazıları "Kur'an'ın Gölgesinde" ve onun yan ürünü olan "Yoldaki işaretler" aracılığıyla yayınlan devrimci fikirler, gelecekteki Cihatçı hareketlerin ideolojik temellerini oluşturur. Ma'alim fi-l-Tariq Kutub'da İslami olmayan her şeyin kötü ve bozuk olduğu ve hayatın her alanına yayılan eksiksiz bir sistem olarak şeriatı takip etmenin kişisel ve sosyal barıştan, evrenin "hazinelerine" insanlığa her türlü faydayı sağlayacağını savunuyor.

Kutub'un çocukluğu, kariyeri ve Müslüman Kardeşler'deki aktivizmi onun teorik ve dini eserlerinde silinmez bir iz bıraktı. Kutub'un erken dönem, seküler yazıları bile daha sonraki dönemin izlerini taşır. Örneğin, Kutub'un çocukluğuna ilişkin otobiyografisi Tifl min al-Qarya (Köyden Bir Çocuk) İslam'dan veya siyaset teorisinden çok az bahseder ve tipik olarak seküler, edebi bir eser olarak sınıflandırılır. Ancak köy tasavvufuna, hurafelere, Kuran'a ve adaletsizliklere göndermelerle doludur. Kutub'un Kur'an tefsiri, sosyal adalet ve siyasal İslam ile ilgili daha sonraki çalışmaları benzer temalar doğrultusunda gelişir.

Kutub'un bir yazar kariyeri, felsefesini de büyük ölçüde etkiler. Al-Taswiir al-Fanni fil-Quran'da (Kur'an'da Sanatsal Temsil), Kutub, Kuran'ın edebi bir takdirini ve metni yorumlamak için tamamlayıcı bir metodoloji geliştirdi.

Yoldaki işaretler Kutub için dini ve siyasi bir manifesto idi. Kutub bu metinde, Mısır'daki Abdunnasır rejimi gibi Müslüman hükümetleri, ilahi otoriteden ziyade laik, insani meşruiyetlere dayanan (ve dolayısıyla yozlaşmış) olmakla kınadı. Bu çalışma, Kutub'u 20. yüzyılın önde gelen İslamcılarından biri ve belki de o dönemde İslamcı düşüncenin en önde gelen savunucusu haline getirdi. Kutub, dini uygulamaları özel alanla sınırlayan laikliği "baskıcı bir sistem" olarak kınadı; oysa bir İslam devleti, İslami kanunları alenen uygularken gayrimüslim inançları özel alana devrederek Müslümanlara tam bir din özgürlüğü verecekti.

Kutub, İslam dünyasının kötü durumu ile ilgili iki temel neden tanımladı.

Birincisi, birçok Müslüman şeriat yasasını uygulamayarak Kuran'a olan inançlarını terk ediyordu. Bu, Müslüman toplumlarda laik bir kültürün şiddetli bir şekilde yayılmasına yol açmış ve Batı'nın İslam'a karşı doğuştan gelen ve asırlarca süren nefretinin yardımıyla, birçok Müslümanın doğru yoldan sapmasının ikinci önemli nedeni olmuştu. Kutub, İslam dünyasının bir cahiliyye durumuna düştüğünü iddia ediyordu.

"Gerçekten de insanlar cahiliyye hayatını yaşadıkları müddetçe iddia ettikleri gibi Müslüman değildirler. Bir kimse, İslam'ın bu cahiliyye çizgisine getirilebileceğine inanarak kendini kandırmak veya başkalarını aldatmak isterse, bu ona kalmıştır. ..... Bu İslam değil ve onlar da Müslüman değiller. Bugün Davet'in görevi, bu cahilleri İslam'a döndürmek ve onları yeniden Müslüman yapmaktır."

Laiklikten İslam'a geçişi tetikleyen olaylar

Scribdde mevcut bir çalışmaya göre ( The Lives of Hassan elBanna & Syed Qutb), Kutub'un laik dünya görüşünden ayrılmasını tetikleyen olaylar şöyledir.

"Amerika'ya giderken vapurda (feribotta) olduğunu ve içinde yolculuk ettiği vapurun — denizde sallandığını- Allah'ın kontrolü altında batmadan, alabora olmadan nasıl hareket ettiğini — görür. O an Allah'ın kudretini anlar ve iman kalbine iman girer. İkinci senaryoda San Francisco'da bir dağın tepesine çıktığında, önündeki tüm yaradılışı görebilmiş ve bir bütün olarak yaradılışta var olan güzelliği ve uyumu fark etmiş, İmanın tatlılığı ona çarpmıştı.”

Siyaset felsefesi

Kutub'un siyaset felsefesi, kısmen İslami evrenselciliğin geleneksel idealinin karşı-hegemonik yeniden eklemlenmesine dayanan karmaşık ve çok katmanlı bir eskatolojik vizyonu somutlaştırma girişimi olarak tanımlandı.

1952 darbesinin ardından, 'yalnızca erdemlilere siyasi özgürlükler verecek' bir 'adil diktatörlüğü' benimsedi. Daha sonra, şeriat yasasıyla yönetimin esasen hiçbir hükümet gerektirmeyeceğini yazdı. Daha önceki bir çalışmasında Kutub, askeri cihadı savunma amaçlı, İslam'ın kendini koruma kampanyası olarak tanımlarken, daha sonra cihadın saldırgan olması gerektiğine inandı.

İslami yönetim konusunda Kuran'daki Şura kurumu seçimleri ve demokrasiyi desteklediği için demokrasinin İslami olduğunu iddia eden birçok modernist ve reformist Müslümandan farklıydı. Kutub, Kuran'ın Şura Suresi'nin Mekke döneminde indirildiğine ve bu nedenle hükümet sorununu ele almadığına dikkat çekti. Şura "seçimlere atıfta bulunmaz ve yalnızca hükümdarın yönetilenlerin bir kısmına danışması çağrısında bulunur" diyor.

Kutub 1952 Nasır Devrimi ile hayal kırıklığına uğrayacak, tutukluluğu sırasında rejimin keyfi tutuklama, işkence ve şiddet uygulamalarına maruz kaldıktan sonra o zamanlar popüler olan Arap milliyetçiliği ideolojisine de karşı çıkacaktır. Seyyid Kutub, 1964 tarihli teolojik ve siyasi manifestosu Maʿālim fī aṭ Ṭarīq'ın girişinde şunları söyledi:

"Bugün insanlık bir uçurumun eşiğinde, başının üzerinde asılı duran nükleer tehlike yüzünden değil - bu sadece bir semptom, gerçek hastalık değil - ama insanlık o yaşamsal değerlerden yoksun olduğu için.... Batı dünyası bile, Batı medeniyetinin insanlığın rehberliği için sağlıklı değerler sunamayacağının farkındadır. . . Doğu bloğunda da durum aynıdır. Başta Marksizm olmak üzere sosyal teorileri ... düşünce düzleminde yenildi . . . İnsanlığın yeni bir liderliğe sahip olması çok önemlidir! Bu kritik ve şaşırtıcı kavşakta, İslam'ın ve Müslüman toplumun dönüşü geldi - İslam'ın dönüşü".

Antisemitizm

Kutub, sadık bir Yahudi düşmanıydı. Reşid Rıza gibi İslamcılardan etkilenerek, Yahudi karşıtı komplo teorilerini benimsedi ve küresel Yahudi komplolarının varlığına inandı. Günümüz İslamcı antisemitizminin merkezi bir parçasını oluşturan Yahudilere Karşı Mücadelemiz adlı bir kitabını 1950'de yayınladı. Yahudileri, Osmanlı imparatorluğunda laikleştirici reformları savunmak ve imparatorluğun dağılmasıyla sonuçlanan çeşitli kargaşaları kışkırtmakla suçlayan Kutub şunları yazdı:

"Son Hilafet döneminde kabile kibirlerinin kışkırtılması, Sultan II. Abdülhamid döneminde şeriatın kanundan çıkarılarak yerine 'Anayasa'nın getirilmesi ve 'kahraman' Atatürk'ün hilafete son vermesiyle başlayan ihtilallerin arkasında bir Yahudi vardı. Ardından, İslam'ın uyanışının ilk işaretlerine karşı ilan edilen savaşın arkasında, dünyanın her yerinden ... Yahudiler durdu."

İnsanın doğa ile uyumu

Kutub, dünyanın, -doğru anlaşılırsa- insana hizmet etmesi gerektiğini güçlü bir şekilde hissetti. O yazdı:

"İslam, Tanrı'nın fiziksel dünya ve onun tüm güçlerini insanın kendi kullanımı ve yararı için yarattığını öğretir. İnsana, etrafındaki dünyayı incelemesi, potansiyelini keşfetmesi ve tüm çevresini kendi ve hemcinslerinin iyiliği için kullanması özel olarak öğretilir ve yönlendirilir. İnsanın doğadan aldığı herhangi bir zarar, yalnızca onun bilgisizliğinin veya onu ve onu yöneten yasaları anlamamasının bir sonucudur. İnsan doğa hakkında ne kadar çok şey öğrenirse, doğa ve çevre ile ilişkisi o kadar huzurlu ve uyumlu olur. Bu nedenle, alaycı ve olumsuz "doğayı fethetme" kavramı İslami algılara yabancıdır ve dünyanın içinde yaratıldığı ruha ve onun altında yatan ilahi hikmete dair utanmaz bir cehaleti ele verir."

Cahiliyye İslam'i özgürlüğe karşı

Kendisinin de maruz kaldığı gücün kötüye kullanılması karşısında Kutub'un hapishanede yazdığı İslami manifesto (Ma'alim fi'l-Tariq'te yer alan)da diktatörlüğün zıddı olarak gördüğü "Tanrı'nın yeryüzündeki yönetimi"ni savunur, şeriat;

Kutub sadece iki tür toplum olduğuna inanıyordu: İslami ve Cahili. Kutub'a göre, mevcut tüm Müslüman toplumlar da "Allah'ın yasama sıfatını başkalarına devrettikleri" için "cahili toplumlardır". Şöyle yazdı:

"Müslüman toplum uzun zaman önce varlıktan ve gözlemden kayboldu ve insanlığın liderliği çoktan başka ideolojilere, başka milletlere, başka kavramlara ve başka sistemlere geçti."

Kutub'un savundukları:

• "Müslüman dünyasının büyük bir kısmı Kur'an'ı kültür ve bilgi edinmek, akademik tartışmalara katılmak ve eğlenmek için bir araç olarak kullanıyor. Bu, gerçek amaçtan uzaklaşmaktır; çünkü daha ziyade, ona itaat ve eylem için "öğretim" kaynağı olarak ("her şeye gücü yeten Yaratıcının ona verdiği" emri) olarak yaklaşılmalıdır.
• Kutb, bir gözlemcinin bir tür "anarko-İslam" dediğine inanıyordu. Müslümanların ilahi şeriat kanununa ("Bir emir verilir verilmez, başlar eğilir ve uygulanması için onu işitmekten başka bir şey gerekmez") uymak için ne yargıçlara ne de polise ihtiyaçları olacağından, yöneticiler olmayacak, Allah'ın tüm yaratılış üzerindeki egemenliğinin -İslami olmayan- bir ihlali olan "başka insanlara kulluk" olmayacaktır.
• Devrimci bir öncünün için bu özgürlüğü gerçekleştirmenin yolu, cahiliyeyle iki yönlü mücadele etmekti: vaaz ve cahili sistemin örgüt ve otoritelerini "ortadan kaldırmak" üzere "fiziksel gücü ve cihadı kullanmak.
• Öncü hareket, gerçek bir İslam topluluğu oluşturana kadar vaaz ve cihat ile büyüyecek, sonra İslam vatanı ve sonunda tüm dünyaya yayılıp insanlığın liderliğine ulaşacaktı. Öncü hareket, gerçek bir İslam topluluğu oluşturana kadar vaaz ve cihatla büyüyecek, ardından İslam vatanına ve nihayet tüm dünyaya yayılarak insanlığın liderliğine ulaşacaktı. "Hain Oryantalistlerin saldırıları karşısında mağlup olanlar!" cihadı "dar anlamda" savunma olarak tanımlayabilseler de, (Kutub'a göre) İslami açıdan doğru cihat savunma değil aslında saldırıydı.

Kutub bu mücadelenin hiç de kolay olmayacağını vurgulamıştır. Gerçek İslam, Müslüman olmayan her şeyi ortadan kaldırarak toplumun her yönünü dönüştürecekti.Gerçek Müslümanlar, dört gözle "yoksulluk, zorluk, hayal kırıklığı, eziyet ve fedakarlık" dolu yaşam bekleyebilirler. Cahili Müslümanlar, Yahudiler ve Batılılar İslam'a ve cahiliyyenin ortadan kaldırılmasına karşı savaşacak ve komplolar kuracaklardır. Kutub'un İslam Dünyasının " Cahiliyye " üzerine kurulu olduğu ve modern çağda "saf İslam"ın bulunmadığına dair köktenci iddiaları, onu Hasan el Benna, Ebul A'la Mevdudi ve Ebul Hasan Ali Nedvi gibi İslamcı seleflerinden ayırdı. Bu (islamcı) ideologlar Batı'nın "Cahili kültürü"nün etkisinde kalsalar da hem toplumu hem de devleti İslami kabul ediyorlardı.

Eleştiriler ve savunma

Çalışmaları bazı Müslümanları harekete geçirdiği halde, Kutb'u eleştirenler de var. Yoldaki İşaretler'in yayınlanması ve Nasır hükümetine karşı başarısızlıkla sonuçlanan komplonun ardından, ana akım Müslümanlar Kutub'un "fiziksel güç" ve cihadın hükümetleri devirmek, toplumlara ve Müslüman dünyasının "kurum ve geleneklerine" saldırmak için kullanılması gerektiği iddiasına karşı çıktılar - ancak bunlar Kutub'a göre cahili idiler-. El-Ezher Üniversitesi uleması, ölümünün ardından Seyyid Kutub'u "sapkın" (münharif) ilan ederek sapkınlık listelerine koymak gibi alışılmadık bir adım attılar.

Öte yandan, "Ilımlı Müslümanlar" onun şeriat anlayışını, yani şeriatın sadece mükemmel ve eksiksiz değil, aynı zamanda insanlar için tamamen erişilebilir ve dolayısıyla her türlü sorunun çözümü olduğu anlayışını sorguladı. Ayrıca Müslüman olmayan tüm kültürün dışında, ilk dört halifeyi takip eden yüzyıllar boyunca oluşturulan Müslüman öğrenim, kültür ve güzelliğini de İslam dışı ve değersiz bularak reddetmesi de eleştirildi.

Muhafazakâr eleştiriler daha da ileri giderek Kutub'un daha önce 1950'lerde "İslam'da Sosyal Adalet" gibi çalışmalarında önerdiği sosyal adalet ve yeniden dağıtımcı ekonomi, köleliğin yasaklanması gibi reformist fikirleri "batılı" ve bid'at diye kınadı. Onlar Kutub'u amatör bilimsellik, ijtihadın aşırı kullanımı, Allah'ın yasal kıldığını (kölelik) yasadışı olarak ilan etmek ve icma'da yenilik (Kutub'ın görüşüyle bu, bilim adamları ile sınırlı olmamalı, tüm Müslümanlar tarafından yapılmalıydı)le suçladılar. Kutub, Müslüman Kardeşler'in Yusuf el-Karadavi gibi alimler tarafından temsil edilen ve Kutub'un cahiliyeye ilişkin fikirlerini tekfirci aşırıcılık olarak sert bir şekilde eleştiren ılımlı gruplarının da tepkisini çekmiştir.

Edebi

Teorik

Çalışmaları

Edebi

• Mahammat al-Sha'ir fi'l-Hayah wa Shi'r al-Jil al-Hadir (Şairin Hayattaki Görevi ve Çağdaş Neslin Şiiri), 1932
• al-Shati al-Majhul (Bilinmeyen Sahil), 1935
• Naqd Kitab: Mustaqbal al-Thaqafa fi Misr (Bir Kitabın Eleştirisi Taha Husain : Mısır'da Kültürün Geleceği), 1939
• Al-Taswir al-Fanni fi'l-Qu'ran (Kur'an'da Sanatsal İmgeler), 1945
• Al-Atyaf al-Arba'a (Dört Görünüş), 1945
• Tifl min al-Qarya (Köyden Bir Çocuk), 1946
• Al-Madina al-Mashura (Büyülü Şehir), 1946
• Kutub wa Shakhsiyyat (Kitaplar ve Şahsiyetler), 1946
• Askwak (Dikenler), 1947
• Mashahid al-Qiyama fi'l-Qur'an (Kuran'da Kıyametin Yönleri), 1946
• Al-Naqd al-Adabi: Usuluhu wa Manahijuhu (Literary Criticism: Its Foundation and Methods'), 1948
• "Gördüğüm Amerika", 1949, Kamal Abdel-Malek'te yeniden basıldı, ed., 2000, America in an a Arab Mirror: Images of America in Arabic Travel Literature: An Anthology, Palgrave. Portland Eyalet Üniversitesi'nden PDF .

Teorik

• Al-Adala al-Ijtima'iyya fi'l-Islam (İslam'da Sosyal Adalet), 1949
• Ma'rakat al-Islam wa'l-Ra's Maliyya (İslam ve Kapitalizm Arasındaki Savaş), 1951
• Al-Salam al-'Alami wa'l-Islam (Dünya Barışı ve İslam), 1951
• Fi Zilal el-Kur'an (Kur'an'ın Gölgesinde), ilk taksit 1954
• Dirasat İslamiyya (İslami İlimler), 1953
• Hadha'l-Din (Bu Din İslam'dır), nd (1954'ten sonra)
• Al-Mustaqbal li-hadha'd-Din (Bu Dinin Geleceği), nd (1954'ten sonra)
• Khasais al-Tasawwur al-Islami wa Muqawamatuhu (İslami Davranışın Özellikleri ve Değerleri), 1960
• Al-Islam wa Mushkilat al-Hadara (İslam ve Medeniyet Sorunları), nd (1954'ten sonra)
• Ma'alim fi'l-Tariq (Yoldaki Yön İşaretleri veya Kilometre Taşları), 1964 ( Yvonne Ridley tarafından gözden geçirildi )
• İslam Dünya Görüşünün Temel İlkeleri
• İslam Anlayışı ve Özellikleri
• İslam ve evrensel barış

Başkalarıyla ortak yazılar

Ayrıca bakınız

• Fi zilal-i Kur'an
• İslam ve antisemitizm
• Takiuddin en-Nebhani
• Teokrasi
• Kabusların Gücü