İçeriğe atla

İsrail Hayom

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Israil Hayom (İbranice: יִשְׂרָאֵל הַיּוֹם‎, Çeviri: Israil Bugün) İsrail’in İbranice yayınlanan milli gazetelerden biridir. İlk olarak 2007 yılında basılmıştır ve bedava olarak dağıtımı yapılmaktadır. Ülkede dolaşım oranı en yüksek olan gazetedir.[1]

Israil Hayomun Tel Aviv’deki merkezi

İsrail Hayom, 30 Temmuz 2007 tarihinde basılmaya başladı ve İsraeli (İsrailli) adlı diğer bedava olan gazeteyle direkt olarak yarışa girdi. Aynı yılda, Maariv gazetesi editörü Dan Margalit, Maariv’teki işini bırakarak İsrail Hayom’da yazmaya başladı. Ekim 2009’da, gazetenin haftasonu versiyonu da basılmaya başlandı. 2014 yılında, İsrail Hayom, Maariv Nrg ve Makor Rishon isimli çevrimiçi basın kanallarını satın aldı.[2]

Mayıs 2014’te Maariv ismi, nrg’den kaldırıldı[3] ve site nrg olarak tekrar markalandırıldı. İsrail Hayom’un satın alışından sonra, gazeteye yönetlik tekelciliğe dayanan bir şikayet yapıldı. Bunun üzerinde maariv domain adı Maariv Weekly (haftalık) yayınına aktarıldı.[4] 2017 yılında, nrg’nin adı nrg360 olarak değiştirildi ve 10 ocak 2018 tarihinde, nrg sitesi kapatıldı ve içeriği Makor Rishon’un sitesiyle birleştirildi.

2014 yılında, söylemlere göre Sheldon Adelson, İsrail Hayom’a en az 50 milyon Dolar civarında yatırım yaptı.[5] Adelson’un İsrail başbakanı Binyamin Netanyahu’ya karşı gösterdiği destek, Knesset’teki Netanyahu karşıtı üyeleri harekete geçirdi ve İsrail’de bedava gazete dağıtımını durdurmak için yeni bir kanun önergesi gündeme getirildi. Kanun, haksız rekabeti önleme ve İsrail’deki basılı yayın marketini koruma kanunu olarak masaya getilrildi. Kanuna karşı çıkanlar, yasanın özgür girişimciliğe zarar verdiğini ve başarısız bir şekilde saklamaya çalışılan siyasi bir girişim olduğunu belirttiler. Girişimin amacı Adelson ve siyasi amaçlarının Netanyahu’nun yararına olmasıydı. Kanun tasarısı ilk görüşmede geçirildi ama sonraki görüşmelerde başarısız sonuç aldı.[6] 2016 yılında, Adelson’un avukatı, bilinenin tersine, gazetenin Adelson’a ait olmadığını ve aslında Adelson’un bir akrabasına ait olduğunu açıkladı.[7]

Siyasi yönelimi

[değiştir | kaynağı değiştir]

2008 yılında, Moran Rada, Yedinci Göz adlı, İsrail medyası hakkında paylaşım yapan sitede bir araştırma yayınladı. Araştırma, Netanyahu ile ilgili rakip gazetelerin “çok adil olmayan” haberlerini anlatırken, İsrail Hayom gazetesindeki haberlerin Netanyahu yanlısı olduğunu gösteriyordu. Netanyahu ile ilgili haberlerde, imajını pozitif bir şekilde temsil etmeyecek olaylar hafif bir şekilde anlatılırken, Netanyahu’nun ve Likud Partisi’nin imajlarını yüceltecek olaylar abartılıyor ve şişiriliyordu.[8] Oren Persico, 2009 Knesset seçimlerinden sonra aynı çıkarımda bulundu. Yazısında, seçim kampanyaları sürecinde, İsrail Hayom’un Likud aleyhine sadece bir makale yayınlarken, Kadima’yı eleştiren onlarca makale paylaştığını belirtti.[9]

İsrail Hayom’un, halk arasında oldukça popüler olan rumuzu, “Bibiton” dur. Bu Binyamin Netanyahu’nun rumuzu “Bibi” ve İbranice gazete anlamına gelen “iton” kelimelerinin birleşmesinden oluşmuştur.[10] Ehud Olmert, başbakan olduğu dönemde, İsrail Hayom’u eleştirmiştir.[11][12] Gazeteci, Ben-Dror Yemini, gazeteyi, “sonu olmayan ve siyasi bir sermaye” olarak adlandırdı.[13]

2016 yılında, gazete Donald Trump’ın başkanlık kampanyasını resmi olarak.[14][15]

Israil Hayom okurları Kudüs

Temmuz 2010’da, İsrail Hayom, haftalık okunurluk oranında, Yedioth Ahronoth gazetesini geçti. Yapılan ankette okunurluk oranı 35.2% iken, Yedioth’un okunurluk oranının 34.9% olduğu görüldü. Haftasonu versiyonunun basılmaya başlamasından birkaç ay sonra okunurluk oranı 25.7% olurken, Yedioth’unki 43.7% olarak belirlendiref>Averbach, Li-or (28 Temmuz 2015). "After decades, 'Yediot' no longer top newspaper". Globes. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2015. </ref>.

2016 yılında haftalık okunurluk seviyesiyle ilgili yayınlanan bir anket sonucunda, İsrail Hayom’un 39.7%, Yedioth’un 34.9%, İsrail Postası’nın 7.2%, Küreler’in 4.6%, Maariv’in 3.9% ve Haaretz’in (Vatan) 3.9% olduğu görüldü.[16]

Çalışanları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Asher Baharav – Basımcı.
  • Boaz Bismuth – Genel yayın yönetmeni.
  • Zippi Koren – CEO.
  • Ariel Schmidberg – Yardımcı yayın yönetmeni.
  • Baruch Ron – Yardımcı editör, haber direktörü.
  • Amir Finkelshtein – Operasyon Direktörü.
  • Eithan Segal – Pazarlama Başkan Yardımcısı.
  • Riki Roob – Finans Direktörü.
  • Shlomo Cohen – Karikatürist
  • Gideon Alon – Parlamento muhabiri.
  • Ran Reznick – Sağlık muhabiri.
  • Dan Margalit – Kıdemlı yorumcu.
  • Naama Lanski – Magazin muhabiri.
  • Eli Sahar – Spor editörü.
  • Shir Ziv – Televizyon eleştirmeni.
  • Boaz Bismuth – Dış haber editörü, analist.
  • Shlomo Cesana – Diplomasi muhabiri.
  • Aviad Hacohen – Yasal işler muhabiri.
  • Ronen Dorfan – Spor yorumcusu.
  • Yoav Kutner – Müzik muhabiri.
  • Lilach Shoval – Askeri yorumcu.
  • Mati Tuchfeld – Siyasi yorumcu.
  • Shlomo Scharf – Spor yorumcusu.
  1. ^ Yaakov, Yifa (30 Mart 2014). "Bennett lashes Israel Hayom over Makor Rishon bid". The Times of Israel. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2015. 
  2. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; makornrg isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ "סיומה של תקופה: לאחר עשור - המילה 'מעריב' הוסרה הערב מהלוגו של NRG". 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  4. ^ "ביהמ"ש: הדומיין "מעריב" יעבור לרשות "מעריב השבוע"". גלובס. 5 Haziran 2014. 12 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  5. ^ Pfeffer, Anshel (12 Kasım 2014). "Everything You Need to Know About the Israel Hayom (Or anti-Sheldon Adelson) Law". Haaretz. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  6. ^ Harkov, Lahav (12 Kasım 2014). "Israel Hayom bill 'shames the Knesset,' PM says". The Jerusalem Post. 29 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  7. ^ ""Adelson's attorney says billionaire doesn't own Israel Hayom"". 16 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2019. 
  8. ^ Rada, Moran (9 Temmuz 2008). "נתניהו שילם, מה אתם רוצים ממנו?" ["Netanyahu paid, what do you want from him?"]. The Seventh Eye (İbranice). 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  9. ^ Persico, Oren (10 Şubat 2009). "אצל אביגדור בחצר" [Avigdor in Court]. The Seventh Eye (İbranice). 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  10. ^ Ronen, Gil (26 Ocak 2015). "Media Election War: 'Bibiton' Lashes Out at 'Bujiton'". Arutz Sheva. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  11. ^ Bruck, Connie (30 Haziran 2008). "The Brass Ring". The New Yorker. 3 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  12. ^ "Adelson rejects Olmert claims on PM influence". The Jerusalem Post. 12 Kasım 2012. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  13. ^ Stewart, Catrina (23 Ekim 2011). "The press baron who's making news in Israel". The Independent. 9 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2015. 
  14. ^ Sterman, Adiv (17 Mart 2016). "Donald Trumps the Hebrew media". The Times of Israel. 23 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2017. 
  15. ^ "Herzog calls on Netanyahu to disavow allies who support Trump" 20 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Lahav Harkov, 11/07/2016, The Jerusalem Post
  16. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; TGI isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)