Diyafon
'Diyafon, bir çeşit elektrikli ve elektronik cihazdır.[1] Evler, apartmanlar veya villalarda iki yönlü iletişim yaratmak için kullanılır. Cihaz, her türlü binaya, ofislere veya apartman bloklarına erişim sağlamak, kapının açılmasını kontrol etmek için güvenli bir iletişim sistemine bağlanır. Söz konusu yapılarda çok yaygın olarak kullanılıyorlar, günümüzde çoğu binanın standart elektrik tesisatının bir parçasını oluşturuyorlar. Görüntülü diyafon türü de vardır.
En basit sürüm, sokak kapısı ve ev arasında bir iletişim kurabilen basit bir interkomdur. Birden fazla diyafon plakasının bulunduğu binalarda (binanın giriş kapısının dışında yer alır), her bir binada bulunan dairelerin sayısına bağlı olarak, hoparlöre ek olarak belirli sayıda düğme bulunmaktadır.[2]
Operasyon[değiştir | kaynağı değiştir]
En temel versiyonunda bir diyafon, bina girişiyle binanın haberleşmesini sağlayan iki yönlü bir interkom türüdür. Kapıyı açmak ve kapatmak için elektrikli kilit ve binanın iç kısmına erişimi mümkün kılmaktadır.
Birden fazla konutun bulunduğu yerlerde, cihaz sokak, evin veya apartman numarasının yanındaki etikete sahip bir dizi butondan (genellikle konut başına bir tane) oluşur. Kapı telefonu plakaları bir buton matrisinden oluşur. Her biri, her apartmanın içindeki bir birimde bulunan zili kullanır. 4 + 1 sistemi'nden en geleneksel olan birkaç kurulum sistemi vardır. Bunlar elektriği, iletişimi, kapı sistemini ve apartman sakini ile kapı telefonunu kullanan kişi arasındaki iletişim için başka bir kabloyu idare eder.
Görüntülü diyafon[değiştir | kaynağı değiştir]
Zaman içinde biraz daha ileri gidelerek, klasik ses dışında bir video kurulumuna sahip görüntülü diyafonlar oldu. Bu durumlarda, interkom plakası, önceki versiyonla aynı yapıya sahiptir, ancak, düğmeye basan kişinin ve etrafındaki alanın incelenmesini sağlayan bir gözetleme kamerasına bağlı bir video monitöre sahiptir.[3]
Her ne kadar manyetik kart veya akıllı kart ile bir erişim kontrolü olarak kullanılma olasılığı da olsa, bazı üreticiler de kapıyı klavyeyle açma olasılığını da benimsemiştir. Sayısal bir gizli kod girerek elektrik çarpması çalıştırılır.
Kablolama topolojisi[değiştir | kaynağı değiştir]
Diğer sınıflandırmalar arasında üç farklı diyafon tipi vardır.[4] Temel olarak kablo sayısı bakımından farklılık gösterir, farklı üreticiler arasında bir miktar paralelliğe sahiptir, farklı iletişim protokolleri kullanır, ancak benzer bir kablolama topolojisidirler.[5]
- Konvansiyonel: Bu sistem, her ev için dört tel ve artı tel kullanımı ile karakterize edilir. Yani, (4 + "n") tellerdir, burada "n" ev sayısını gösterir. Bu sistem orta ölçekli binalar için en uygunudur.
- Basitleştirilmiş: Bu sistem bir tel çiftidir, ayrıca dişlerdeki ev sayısı kullanılarak karakterize edilir. Yani (1 + "n") tellerdir, burada "n" ev sayısını gösterir. İki veya üç giriş kapısı olan orta büyüklükteki binalar için en uygunudur.[6]
- Dijital: Bu sistem, maksimum kapasite ve kurulum kolaylığı sağladığı için büyük binalarda veya karmaşık kurulumlarda kullanım için daha uygundur. Tüm fabrikalar için sadece iki tel kullanılması ile karakterizedir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 7 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 28 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 17 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2018.