Zintl Fazı
Kimyada, Alkalli metal veya Toprak Alkali metallleri ile metaloid olarak tanınan 13., 14., 15. veya 16. grup metallerinin tepkimesi ile oluşan yapılar olarak tanımlanır. İlk defa,1930'lu yıllarda Alman kimyacı Eduard Zintl tarafından incelendiğinden dolayı bu adı almıştır[1] ve ilke defa "Zintl Fazları" tabiri 1941 yılında Laves tarafından kullanılmıştır.[2]
Zintl fazları kırılgan, yüksek erime sıcaklığına sahip intermetalik bileşiklerin diamagnetikveya sıcaklıktan bağımsız paramanyetik zayıf iletken veya yarıiletken bileşiklerin bir alt grubu olarak sınıflandırılabilir.[3] Belirmek gerekir ki, Zintl yapısında atomların daralmasına bağlı olarak yapıda katyon yapılarının oluşması söz konusudur.[3] Bu da Zintl fazlarında elektronların bu sıkışmadan dolayı elekropozitif metallere aktarılmasına ve iyonik bir karakter sergilemesine yol açar.[3] Anyonun yapısı(aynı zamanda Zintl iyonu olarak da adlandırılır) bu fazın elektronik karakterinin sebebi olarak düşünülebilir. Bu fikir Zintl kuralı veya Zintl konsepti olarak geliştirlerek polianyon yapısının bir izoelektronik element gibi davrandığını söylenebilir.[4]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ S.M. Kauzlarich, Encyclopedia of Inorganic chemistry, 1994, John Wiley & Sons, ISBN 0-471-93620-0
- ^ Zintl Phases: Principles and Recent Developments, Book Series: Structure and Bonding.
- ^ a b c Sevov, S.C., Zintl Phases in Intermetallic Compounds, Principles and Practice: Progress, Westbrook, J.H.; *Freisher, R.L.: Eds.; John Wiley & Sons.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 31 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ekim 2015.