Zekotha
Zekotha (Zekuatha, Zekuath, Zeykuath) Çerkes mitolojisinde yağmacılığın, yağmacıların, savaşçıların ve gezginlerin tanrısıdır.[1] Çerkeslerin tarihinde savaşlar, akınlar ve kendi yurtlarını korumak için düşmana karşı verilen mücadeleler oldukça fazladır. Sonraları, Feodalizm ile birlikte gelişen yağma kurumuyla birlikte Zekotha'nın görevleri artmış olmalıdır.
Zekotha'nın görünüşünün nasıl olduğuna dair bilgi olmamakla birlikte, Antropomorfik olduğunun söylenmesi mümkündür. Şapsığlarda anlatıldığı kadarıyla, Zekotha hiçbir zaman yerinde durmayıp, hep yollarda olurdu. Yağmaya ya da savaşa gitmeden önce ona yakarılır, işlerinin yolunda gitmesi için dua edilirdi. Yağma bitip ganimetle geri dönülmüşse, ganimetin bir kısmı Zekotha'ya adanırdı. Onun payı kutsal orman, kutsal ağacın altı gibi yerlere bırakılırdı. 3-5 yaşlarında bir çocuk ilk olarak ata bindirileceğinde, Zekotha'nın adı anılır ve çocuğun yurdunu savunabilecek yiğit bir savaşçı, korkusuz bir akıncı, "köle getirebilen" bir yağmacı olması için Zekotha'ya yakarılırdı.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Türk dünyası araştırmaları. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı. 1997. 3 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2020.
- ^ Mihail Mijayev, Madina Pashtova. Çerkes Mitolojisi Ansiklopedisi. Metropol Yayınları. s. 234.