Yoğun betimleme

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Yoğun betimleme antropoloji, sosyoloji, din bilimleri ve insan ve örgütsel gelişim alanlarında insan davranışı üzerine yalnızca davranışı değil bağlamını da dış gözlemciye anlamlı gelecek şekilde açıklayan bir betimlemedir.

Terim ilk olarak 20. yüzyıl filozofu Gilbert Ryle tarafından ortaya atılmış, ardından antropolog Clifford Geertz tarafından kendi etnografi yöntemini tanımladığı The Interpretation of Cultures (1973, Kültürlerin Yorumu) eserinde geliştirilmiştir.[1] O zamandan beri sunduğu terim ve yöntem toplum bilimleri ve ötesinde kullanım kazandı. Bugün, "yoğun betimleme" Yeni Tarihselcilik olarak da bilinen edebiyat eleştirisi dahil çok çeşitli alanlarda kullanılır.

"Thick Description: Toward an Interpretive Theory of Culture" (1973) adlı denemesinde Geertz, terimi filozof Gilbert Ryle'dan, özellikle onun "What is le Penseur doing?" dersinden aldığını açıklar.

Benimsenme[değiştir | kaynağı değiştir]

Geertz'in "yoğun betimleme" yaklaşımı sembolik antropolojide artan bir biçimde yöntem olarak tanındı; kültürleri, örgütleri ve tarihsel ortamları anlamada aşırı teknokrat, mekanik araçlara işleyen bir panzehir olarak sayıldı.

Gilbert Ryle, Ludwig Wittgenstein, Max Weber, Paul Ricoeur ve Alfred Schutz'dan etkilenen, Geertz ile özdeşleştirilen betimsel etnografi yöntemi, saha çalışmasını süregelen nesnelleştirme gayretinden -"orada" olanı araştırma odağı- tahlil edilen ortamlardaki eylemin araştırmacıyı da katılımcı gözlemci olarak içine alan daha aracısız müdahale biçiminde canlandırmış olmasıyla değerlendirilir.

Geertz öncü saha yöntemi ve açık, kavranabilir düz yazısıyla saygı görmüştür. Kendisi "otuz yıldan beri...en etkili olan Birleşik Devletler'deki tek kültür antropoloğu" olarak görülür. Princeton'da İleri Çalışmalar Enstitüsünde ölümüne kadar emeritus profesör olarak görev yapmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Geertz, Clifford. The Interpretation of Cultures: Selected Essays, s.5-6, 9-10

Bibliyografya[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Geertz, Clifford. "Thick Description: Toward an Interpretive Theory of Culture". The Interpretation of Cultures: Selected Essays'te. New York: Basic Books, 1973. 3-30.
  • McCloskey, Deirdre. "Thick and Thin Methodologies in the History of Economic Thought". The Popperian Legacy in Economics'te. Cambridge: Cambridge UP, 1988. 245-57.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]