İçeriğe atla

Ulusal travma

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ulusal travma psikolojide ve sosyal psikolojide yer alan bir kavramdır. Ulusal travma, bir travmanın etkilerinin genel olarak bir ülke veya tanımlanmış bir grup insan gibi toplu bir grubun üyeleri için geçerli olduğu bir travmadır. Travma, bir bireyi fiziksel veya psikolojik olarak ciddi şekilde olumsuz etkileme potansiyeline sahip bir incinmedir. Psikolojik travma, bir kişinin kendisi ve dünya hakkındaki temel varsayımlarının sarsılmasıdır.[1] Umulmadık, acı verici, sıra dışı ve şok edici olumsuz bir deneyim, devam eden süreçlerde veya ilişkilerde kesintilere neden olur ve ayrıca uyumsuz tepkiler oluşturabilir.[2] Bu tür deneyimler yalnızca bir bireyi etkilemez, aynı zamanda tüm bir grup insan tarafından toplu olarak da deneyimlenebilir.[2] Trajik deneyimler, bir ulusun gelenek kültürü, dili ve siyaseti ile temsil edilen bir bütün olarak paylaştığı aidiyet duygusu olan ulusal kimliği [3] topluca yaralayabilir veya tehdit edebilir.[4]

Bireysel psikolojik travmada, bireyin dünyayla nasıl ilişki kurduğuna dair temel kabuller, örneğin dünyanın iyi niyetli ve anlamlı olduğu ve bireyin dünyada bir değeri olduğu gibi, ezici yaşam deneyimleri tarafından altüst edilmektedir.[1] Benzer şekilde, ulusal travma, toplumsal kimliğin temel varsayımlarını altüst eder; korkunç bir şey olmuştur ve toplumsal yaşam öngörülebilirliğini yitirmiştir.[2] Bu tür kabullerin yıkılmasının nedenleri çeşitlidir ve düzgün bir kategorizasyona meydan okumaktadır. Örneğin, savaşlar her zaman ulusal travmalar değildir; Vietnam Savaşı Amerikalılar tarafından ulusal bir travma olarak yaşanırken[5] Winston Churchill, İkinci Dünya Savaşı tarihinin kapanış cildine Zafer ve Trajedi adını vermiştir.[6] Benzer türdeki doğal afetler de farklı tepkilere sebep olabilmektedir. Alberta'da 2016 Fort McMurray orman yangını, doğrudan ölüme yol açmamasına rağmen, sadece o bölgede yaşayan halk için değil, Kanada'nın Alberta Eyaleti için de toplu bir travma yaratmıştır;[7] ancak binlerce kişinin ölümüne yol açan çok daha büyük çaplı Peshtigo yangını büyük ölçüde unutulmuştur.[8]

Ulusal travmaya verilen tepkiler de farklılık göstermektedir. Ulusu büyük ölçüde harekete geçiren bir savaşta açık bir yenilgi yaşayan bir ulus, neredeyse kaçınılmaz olarak ulusal travma da yaşayacaktır, ancak bu yenilginin hissedilme şekli tepkiyi değiştirebilmektedir.[9] Amerikan İç Savaşı'nda Güney Konfederasyonu'nun ve I. Dünya Savaşı'nda Alman İmparatorluğu'nun halkları, adil olmayan savaşlarda "şanlı" bir yenilgiye uğradıklarına dair savaş sonrası mitolojiler (ilkinde Kayıp Dava, ikincisinde ise Arkadan bıçaklanma miti) yaratmıştır.[9] Bununla birlikte, İkinci Dünya Savaşı sonrası Almanya'nın savaş sonrası deneyimi çok daha karmaşık olup, Alman kolektif suçluluğu duygusundan[10] toplu cehalete kadar çeşitli tepkilere yol açmıştır.[11] Bu travmalara verilen ortak bir ulusal yanıt, 11 Eylül sonrası ABD[12] veya savaş sonrası Japonya'da olduğu gibi, ulusal birlik ve ahlaki arınma çağrılarının tekrar tekrar yapılmasıdır.[13]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Janoff-Bulman, Ronnie (1992). Shattered Assumptions: Towards a New Psychology of Trauma. New York: Free Press. ISBN 978-0029160152. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  2. ^ a b c Neal, Arthur G. (2005). National Trauma and Collective Memory: Extraordinary Events in the American Experience. Armonk, NY: Sharpe. ISBN 978-0765615817. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  3. ^ Elovitz, Paul H. (Yaz 2008). "Presidential Responses to National Trauma: Case Studies of G.W. Bush, Carter, and Nixon". The Journal of Psychohistory. 36 (1): 36-58. PMID 19043998. 
  4. ^ "Definition of National Identity in English". Oxford Dictionaries. 17 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ Kiernan, David (10 Ekim 2017). "Why Americans still can't move past Vietnam". Washington Post. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  6. ^ Churchill, Winston; Keegan, John (1954). Triumph and Tragedy: The Second World War, Volume 6. Londra: Cassell. ISBN 978-0304929733. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  7. ^ Koziol, Carol A. "Individual and Collective Trauma: The Fort McMurray Fire". Academia.edu. Academia. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  8. ^ Hipke, Deana C. "The Great Peshtigo Fire of 1871". The Great Peshtigo Fire of 1871. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  9. ^ a b Schivelbusch, Wolfgang (2004). The culture of defeat : on national trauma, mourning, and recovery. New York: Picador. ISBN 978-0312423193. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  10. ^ Davis, Mark (5 Mayıs 2015). "How World War II shaped modern Germany". euronews. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  11. ^ Bowie, Laura (2012). "The Impact of World War Two on the Individual and Collective Memory of Germany and its Citizens" (PDF). Newcastle University. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017. 
  12. ^ Janoff-Bulman, Ronnie; Sana, Sheikh (1 Aralık 2006). "From national trauma to moralizing nation." Basic and Applied Social Psychology". Basic and Applied Social Psychology. 28 (4): 325-332. doi:10.1207/s15324834basp2804_5. 
  13. ^ Hashimoto, Akiko (2015). The long defeat : cultural trauma, memory, and identity in Japan. Oxford: Oxford University Press. ISBN 9780190239152. Erişim tarihi: 1 Aralık 2017.