Ud Ana

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ud Ana – Türk, Moğol ve Altay mitolojisinde İnek Tanrıça. Uy Ana veya Ut Ana da denir. Eşanlamlı olarak İnek Ana tabiri de kullanılır. Moğollar Üne (Üneğe) Ece derler. Sığırları korur. Gücü temsil eder. Bazı Türk boyları, soylarının inekten türediğine inanır. Örneğin Kırgızlar ilk analarının bir inek olduğuna ve bir mağarada yaşadığına inanırlar. Kahramanlarda bulunan boynuz kavramı boğadan esinlenmiştir. Bu boynuzlar gücü simgeler ve Ay’ı çağrıştırırlar. Gerçekten de boynuz unsuru pek çok diğer Tanrıçaya da geçmiştir. Mesela Umay Ana boynuzlu olarak betimlenir. Ayrıca kısır kadınlar kutsal mağaralardaki boynuzlara ip bağlayarak çocuk dilerler. Modern ekonomi/borsa teorilerinde Boğa Eğilimi (Karşıt:Ayı Eğilimi) aşağıdan yukarıya doğru vurulan boynuzu, yani değeri yükselen kıymetlerden kâr elde etmeyi anlatır, fakat benzetmenin yapılmış olması insanın ne kadar çağdaş olursa olsun daima içinde ilkel bir yön bulunduğunu açıkça ortaya koyar. Gerçi bu durumun doğrudan Türk söylenceleriyle bağlantılı olduğunu söylemek mümkün değildir fakat pek çok kültürün de ortak algılayaşlarının olduğu muhakkaktır. Yani söylencelerin de kendine özgü yönleri olduğu kadar diğer toplumlarla benzer ve aynı zihinsel süreçlerle ortaya çıkmış olan taraflarını da göz ardı etmemek gerekir.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

(Ud/Ut/Uy) kökünden türemiştir. Sığır demektir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]