U1 (Berlin metrosu)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
U1 hattı
Nollendorfplatz İstasyonu
Genel bilgiler
Durumİşletmede
YerBerlin
İlk - Son durak
  • Warschauer Straße
  • Uhlandstraße
İstasyonlar13
Hizmet
TürüMetro hattı
SistemBerlin metrosu
Tarihçe
Açılış15 Şubat 1902
Teknik bilgiler
Hat uzunluğu8.8 km
Hat açıklığı1,435 mm
Güzergâh haritası

Warschauer Straße
Schlesisches Tor
Görlitzer Bahnhof
Kottbusser Tor
Prinzenstraße
Hallesches Tor
Möckernbrücke
Gleisdreieck
Kurfürstenstraße
Nollendorfplatz
Wittenbergplatz
Kurfürstendamm
Uhlandstraße

U1, Berlin metrosunun hatlarından biridir. Hat, 15 Şubat 1902 tarihinde açılmıştır. Hattın uzunluğu 8.8 km olup 13 istasyona sahiptir.[1]

Hattın doğu bölümü, büyük ölçüde yerin üstünde olmasına rağmen, Berlin metrosu'nun en eski bölümüdür.

İsimlendirme[değiştir | kaynağı değiştir]

U1 hattı, 1957 yılına kadar BII'nin bir parçasıydı. 1 Mart 1966'da BIV olarak yeniden adlandırıldı. Wittenbergplatz ile Schlesisches Tor arasındaki ana bölüm 1966'dan beri 1. hat olarak belirlenirken, hattın batı ucu iki kez değişti. Sonuç olarak 1993 yılında hat "3" ve "U3" olarak yeniden numaralandırıldı.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

19. yüzyılın sonunda Berlin'de artan trafik sorunları, yeni ve verimli ulaşım araçları arayışına yol açtı. Werner von Siemens'ten esinlenilerek, daha sonra Wuppertal'da inşa edilen asma demir yolu veya Londra'da inşa edilen bir tüp demir yolu gibi havai konveyörler gibi çok sayıda öneri yapıldı. Sonunda Siemens ve bazı önde gelen Berlinliler, New York modelinde yükseltilmiş bir demir yolu için bir plan sundular. Bu insanlar, Siemens'in Friedrichstraße'nin ana caddesine bir üst demir yolu inşa etme önerisine karşı çıktılar, ayrıca Berlin şehir yönetimi, yeni kanalizasyonlarından birinin zarar görmesinden korktuğu için yer altı demir yollarına karşı çıktı.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Linienverlauf U1" (PDF) (Almanca). BVG. 21 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Haziran 2017.