Tepe Siyalk

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tepe Siyalk, (Türkçe: Siyalk Tepeleri) İran'ın orta kesiminde, İsfahan Eyaleti, Kaşan şehrinin bir bölgesinde, Fin Bahçesi yakınında bulunan büyük bir antik arkeolojik sit alanıdır. Bu bölgede yaşayan kültür, Zayandeh Nehri Kültürü ile bağlantılıdır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Tepe Sialk'tan seramikler. Ortada Leopar Desenli Kadeh; MÖ 4000-3800; Louvre müzesi

Tepe Sialk olarak bilinen arkeolojik kompleks, aralarında yaklaşık yarım kilometre bulunan iki tepe ile A ve B olarak bilinen iki mezarlıktan oluşuyor. Keşfedilmeden önce bile Tepeler, yöre halkı arasında insanların yaklaşmamayı tercih ettiği “lanetli yer” olarak görülüyordu. Silak Tepesi'nde kuzey ve güney olmak üzere iki kesim ve iki mezarlık bulunmaktadır. Kuzeydeki tepelerde yapılan kazılar, burada yaşayanların yaklaşık 6100 yıl önce burayı terk ettiği 7500 yıl öncesine bir tarihi belgeliyor.[1] Tepe Sialk'ın önemi, 1930'larda başlayan titiz kazılarla ortaya çıkarılan zengin tarih katmanlarında yatmaktadır. Bu keşifler çanak çömlek, aletler (Balta, kemikten nesneler vb.) ve erken mimari kalıntıları da dahil olmak üzere bir dizi eseri ortaya çıkardı.[2] En eski yerleşim yeri kuzeydeki tepede tespit edilmiştir ve MÖ. 5. binyılın ilk yarısına aittir. İlkel köylüler olan yerleşimciler, sazlıklardan yapılmış ve çamurla kaplı basit kulübelerde yaşıyorlardı.[3]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Sialk Tepeleri; Eski Zamanlardan Bir Araştırma". 14 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  2. ^ "Tepe Sialk: Bin Yıllık Bir Yolculuk". 14 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024. 
  3. ^ "Tepe Sialk". 24 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mart 2024.