Tartışma:Gökpınar

Konya ilne baglı bir kasaba türkiyede iline en uzak kasaba nüfusu 4800 iklimi karasal, Ankara,Konya, Afyonkarahisar, Eskişehir illerinin kesiştiği yerde bulunur.Gecİmi Tarım ve hayvancılıktır.Tarım üst seviyede yapılır,sulu tarım ve makinalaşma üst seviyadedir. Okuma oranı çok yüksektir Türkiye ortalamasının üzerindedir. 30 yaş sınırının çogunlugu lise ve dengi okul mezunudur.Yörük türkmendir.Kasbada iki tane ilkögretim okulu bir tane lise altı tane camii bulunmaktadır.Sakarya nehrinin küçük kollarından biri olan gökpınar deresinden ismini alır, eski adı honamlı dır honamlı ismi bir yörük boyudur köyden kasabaya dönüşmesiyle gökpınar olmuştur, Türkiyenin neresine gidilirse Gökpınarlı ile karşılaşılır.[[Kategori:]]

GÖKPINAR BELDESİ-

Honamlı aşiretinin büyük bölümünü oluşturan Gökpınarlılar’ın geçmişi Orta Asya’ya kadar dayanır. Orta Asya’dan develerle göç eden Honamlı aşireti, daha sonra oluşan Türk devletlerinin hepsinde yer almış ve Osmanlılar zamanı da Söğüt’e yerleşmişlerdir. Daha sonra hiç benliğini kaybetmeden yine develerle Aydın ilinin bulunduğu yere göç edip uzun süre kalmışlardır. Honamlılar daha sonra Antalya, Adana ve Mersin’in çeşitli alanlarında yaşamaya başlamışlardır. Honamlıların yayılmacılığı Kahraman Maraş’ta devam etmiştir. Maraş’ın da çeşitli yerlerine yerleşen Honamlılar, yazın Kayseri, Pınarbaşı ve Sarız Yaylaları arasındaki yaylalarda yaylamış, kışın da Maraş Türkoğlu, Gaziantep Islahiye, Hatay Kırıkhan kışlaklarında kışlamışlardır. Honam Aşireti’nin barınma yerleri çadırlar olup birkaç günde bir göç ederlerdi. Geçim kaynakları tamamen hayvancılık üzerine idi. Konup göçmeleri develerle sağlanırdı. Hayvanların barınacak bir yerleri yoktu.Göç esnasında develer süslenir, yeni evlenen gelinler tarafından çekilirdi. Düğünleri de davullu-zurnalı, oldukça eğlenceli geçerdi. Yeni alınan geline, tavuk tüyünden cıva denilen aynalı duvak yaparak at ile götürürlerdi. Çamaşırlarını, su başlarında kazanda su kaynatıp, detarjan yerine meşe odunlarını yakarak külleriyle yıkarlardı. Göç ederken ağır hastaları, sal adı verilen sedye ile taşır, cenazeleri olursa da yakın civardaki köylerin mezarlıklarına koyarlardı,. Okuma yazma oranı çok az idi.Yerleşik hayata geçişle birlikte aşiretin başına Ahmet Ağa dedikleri liderleri bulunmaktaydı. Aşiret tarafından sevilen Ahmet Ağa, çok zeki ve ileri görüşlü karakterdeydi. Herkese yardım eder sorunlarını çözmeye çalışırdı. Onun sayesinde Honam Aşiretinde dirlik, beraberlik ve düzen hiç bozulmadı. Sonraları yerleşik hayata geçmeye düşünen Ahmet Ağa’ya, bu bölgeyi Akşehir, Kundullu köyündeki bir arkadaşı tavsiye etmiştir. 1947 yılında ilk olarak büyük çoğunluğu Kahraman Maraş’tan olmak üzere 35 hane, Konya ilinin Yunak ilçesinin (şimdiki Çeltik ilçesi’ne bağlı olan) Gökpınar havaresine develerle yaklaşık 1 aylık sürede gelip yerleştiler. Kalan Honamlı yörüklerin devamı, 1948 yılının 11. ve 12. aylarında gelmişlerdir. Gökpınarlıların ilk ismi Honamlı olmuştur. Daha sonra akan berrak pınardan dolayı "Gökpınar" ismi verilmiştir. Geldiklerinde barınacak yerleri olmadığından yerin altını kazıp "köm" dedikleri barınaklarda kalmışlardır. Bu bölgede kış çok çetin koşullarda geçtiğinden, malları telef olmuş, geçim zorluğu ve sağlık sorunu ile karşılaşmışlardır.Yaşlılar hastalandıklarında doktor bulamamış, yeni doğan bebekler doktorsuzluktan ve bakımsızlıktan hayatlarını kaybetmişlerdir. Zorunlu ihtiyaçlarını karşılamak için Yunak’a gitmek zorunda kalan Honamlılar ulaşimlarını binek hayvanları ve yaya olarak yapmışlardır. Davarlarının, büyük çoğunluğunu tufan ve sel gibi tabiat olumsuzlukları ile kaybeden Honamlılar, geçimini sağlamak için Aydın ilinin Söke ilçesine mevsimlik işçi olarak gidip pamuk toplamışlardır. Ankara’nın Polatlı ilçesine de mevsimlik pancar toplamaya giden Honamlılar gelir elde etmenin yanı sıra pancar tarımını da öğrenmişlerdir. 1951 yılında uzun uğraşlar sonucu "ilkokul" açmayı başaran Honamlılar’ın okuluna, civar köyler de (Kaşören, Torunlar) gelmişlerdir. Köye okul gelmesi, 1969 yılında belediyeye sahip olması ve 1974 yılında "pancar ekim ruhsatı"nın verilmesi beldenin talihini değiştirmiştir. Arpa, buğday ve özellikle pancar tarımı köyün kişi başına düşen gayri safi milli hasılasını yükseltmiştir, milli gelir en üst düzeye çıkmıştır.

Çalışkan Gökpınarlıların eğitimde de başarılı olmuşlardır.Şu ana kadar Akademisyen, İl özel idare müdürü,hakim, doktor,savcı, öğretmen, komiser, gazeteci, sağlık memuru, kaymakam, veteriner, emniyet amiri,Mühendisler, Milli Eğitimde çeşitli kademelerde görevliler, çeşitli ordu ve emniyet menbuplarının, Gökpınar beldesinden çıktığı kayıtlardan anlaşılmaktadır. Herhangi bir Gökpınarlı’nın evine gidilse; en az iki üç memur çıkacağı iddia edilmektedir. Okuma yazma oranının, Konya genelinin üstünde olduğu Gökpınar beldesinde, 1971 yılında ortaokul açılmasıyla okullaşma oranı da artmıştır. Ardından Honamlı ilköğretimokulu ve üçşehitler İlköğretim okulu inşa edilmiş eğitim öğretime başlamıştır. Daha sonra Honamlı Ortaokulu, 1992de liseye dönüştürülmüştür. Gökpınar’a yerleştikleri ilk zamanlarda "köm"lerde yaşayan Honamlılar daha sonra taş ve kerpiçten ev yapmışlardır. Günümüzde de bu ev biçimini terk ederek, planlı-projeli betonarme ev inşasına geçmişlerdir. Kasabanın nüfusu, en son yapılan sayıma göre (2000 yılı) 4100 civarında olduğu bilinse de Türkiyedeki tüm Honamlıların 70 binin üzerinde olduğu tahmin edilmektedir. LİSENİN e-mail: gokpinarlisesi@hotmail.com GÖKPINAR IN SOSYAL FİZİKİ DURUMU Konya'nın Çeltik İlçesi’ne 6 km. uzaklıkta olan 4000 nüfuslu Gökpınar, aynı zamanda Türkiye’nin iline en uzak Beldesi konumundadır. Konya’nın kuzeybatısında yer alan Çeltik İlçesi’ne bağlı bir belde olan Gökpınar’ın; doğusunda Torunlar ve Kaşören Köyleri (İlerisinde Yunak ve Polatlı/Ankara), batısında Çeltik İlçesi (ilerisinde Sivrihisar/Eskişehir), güneyinde Küçükhasan Köyü (İlerisinde Yunak İlçesi), kuzeyinde Sivrihisar-Günyüzü/Eskişehir ile Polatlı/Ankara yer almaktadır. Gökpınar’dan Ankara’ya gitmek için, doğusundaki Kaşören’den Yukarı Hacıosmanoğlu-Aşağı HacıOsmanoğlu-Toprakpınar-Kürt Taciri-Çiftlik Yolu-Yaralı-Yıldızlar-Karahamzalı-Polatlı güzergâhını kullanılabildiği gibi, Kaşören-Yukarı Hacıosmanoğlu-Aşağı HacıOsmanoğlu-Türk Taciri-Çiftlik Yolu-Yaralı-Yıldızlar-Karahamzalı-Polatlı (Ankara) güzergâhı da tercih edilebilir. Her iki şekilde de Gökpınar-Polatlı arası 70 km. sürmektedir. Eskişehir’e gitmek için 45 km’lik tamamına yakını asfalt olan Gökpınar-Çeltik-Aydınlı-Ada-Yakapınar-Ballıhisar-Sivrihisar(Eskişehir) güzergâhı kullanılmaktadır. Konya İl Merkezi’ne 220 km’lik asfalt bir yolla ulaşımın kolaylıkla sağlanabildiği Gökpınar’dan, ayrıca, Yunak ilçesine 40 km, Akşehir’e 90 km’lik asfalt yolla ulaşabiliriz. Sosyal imkânları hızla gelişen bir kasaba hüviyetinde bulunan, Gökpınar beldesinde konut sorunu bulunmamaktadır. İlçeye 6 km uzaklıkta olan bu yeşil beldemizde ve ilçe merkezinde sobalı yâda kaloriferli daireler, buraya ataması yeni çıkan memurlar için büyük bir avantaj olarak gözükmektedir. İlçe ve kasaba arasında ulaşım problemi bulunmayıp, her gün, Eskişehir, Ankara, Konya ile civar yerleşimlere minibüs, midibüs ve otobüs seferleri yapılmaktadır. Çeltik ve Gökpınar’da semt pazarları kurulmakta olup, Çeltik Kaymakamlığı, Çeltik Milli Eğitim Müdürlüğü, Telekom ve PTT Müdürlüğü, Çeltik Polis Karakolu, Çeltik Jandarma Komutanlığı, Ziraat Bankası, Özel İdare Binası, Gökpınar Sağlık Ocağı, Çeltik Sağlık Ocağı, Sulama Kooperatifi, Çiftçi Mallarını Koruma Kooperatifi, İlçe Tarım Müdürlüğü, Müftülük, Maliye, Noter, TMO, Şeker Fabrika A.Ş Şubesi gibi resmi kurumlar ile giyim mağazaları, market türü alışveriş merkezleri, eczaneler, gazete bayileri, mobilyacılar, lokantalar gibi her türlü ihtiyacı karşılayabilecek dükkân ve mağazalar bulunmaktadır. Ayrıca, bu yerleşim bölgesinde Çeltik Sanayi Çarşısı ve Gökpınar Sanayi Çarşısı bulunmaktadır