İçeriğe atla

Tafoni

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Tafoni, kaya yüzeyinde oyuk biçimindeki bir aşınma şeklidir. Kurak, yarı kurak, sıcak bölgelerde granitoid yerlerde kayaların çukur yerleri ile gölgede kalan bölümlerinde, kılcallığa bağlı olarak oluşan 1 metre ya da daha büyük çukurluklara denilmektedir. Nemli ve ılıman bölgelerdeki daha küçük boyutlu tafonilere “bal peteği erozyonu, arı yuvası” gibi adlar verilmektedir.

Tafoni
[1] 20 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Kaliforniya kıyılarındaki tafoni oluşumu
Tafoni at Salt Point State Park, Sonoma County, Kaliforniya.

Tafoni kelimesinin kökeni belirsizdir. Tafoni Yunancada mezar anlamına gelen “taphos” kelimesinden gelir. Tafoni ile ilgili bilinen en eski yayın 1882 yılında ortaya çıkmıştır.

Kıyı bölgelerinde ve kurak alanlarda tuzlu malzemenin ayrışmasına ve ayrıca mikroorganizmaların aşındırmasına veya ufalanmaya yol açan günlük sıcaklık değişmelerine bağlı olarak meydana gelir. Kimyasal ayrışma, tuz kristalizasyonu, rüzgâr erozyonu, donma-çözülme tafoniyi oluşturan temel etkenlerdir.[1] Tafoni granit ve kireçtaşı gibi granül bir kayanın içinde bulunmaktadır. Tafoniler küçük mağara özellikleri de göstermektedir. Bunlar genellikle bir yamaç, uçurum veya kayaların aralarında ortaya çıkmaktadır. Tafoni dünyanın her bölgesinde, genellikle gruplar hâlinde her türlü ortamda bulunabilirler; ancak deniz bölgelerinde, gelgit alanları ile yarı kurak ve kurak çöllerde çok miktarda bulunmaktadır. Ayrıca granitik kayaçlarda da görülür. Oluşumlarında litoloji ve iklim değişiklikleri etkili olmuştur.

Tafoninin küçük versiyonlarına “Alveol” denir. Alveollerin oluşumlarının tuz ayrışması sonucu olduğu öne sürülmüştür. Bunlar Hindistan'ın Tar Çölü, Jodhpur-Ajmer, Ürdün’ün Petra kenti, Kıyı Kaliforniya bölümünde bulunur. Ayrıca Dünya genelinde kutup bölgelerinde ve Antarktika’da bulunmaktadır.

Fotoğraf galerisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ KOPAR, İbrahim; ŞAROĞLU, Fuat. "Olur Çayı Havzası'nda (Erzurum-KD Türkiye) tafoni oluşumunu kontrol eden faktörler ve tafoni hücrelerinin morfolojik özellikleri". Türk Coğrafya Dergisi. 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2018. 
  • Jeomorfoloji Sözlüğü - Güney Emrullah, Meydan Ali, Bozyiğit Recep - Çizgi Kitabevi Şubat 2014, Sayfa 202
  • Stoppato, Marco, and Alfredo Bini. Deserts. Buffalo: Firefly Books (U.S.) Inc., 2003. ISBN 1-55297-669-6 pp. 30–32.
  • Owen, Athena M., 2007, Tafoni Caves in Quaternary Carbonate Eolianites: Examples from the Bahamas. Tafoni and weathered stone basins, in Geomorphology (G. Pope ed.) Masters Thesis, Mississippi State University, 179 pp.

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]