Türkiye Genel Hizmetler İşçileri Sendikası
| Türkiye Genel Hizmetler İşçileri Sendikası | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | GENEL-İŞ |
| Kuruluş | 22 Nisan 1962 |
| Tür | Genel işler işkolu işçi sendikası |
| Merkez | Çankırı Cad. No: 28 Kat 5-6-7-8-9 Ulus/Ankara |
| Üyeler | 53.756 [1] |
| Lider | Kani Beko Genel Başkan Remzi Çalışkan Genel Sekreter |
| Üyelik | DİSK, EPSU, PSI |
| Resmî site | http://www.genel-is.org.tr/ |
Türkiye Genel Hizmetler İşçileri Sendikası (ya da kısaca GENEL-İŞ), 1962'de kurulmuş, şu anda Türkiye Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu'na (DİSK) bağlı olarak genel işler iş kolunda faaliyet göstermek üzere örgütlenen sendikadır. Merkezi Ankara'dadır.[2]
Tarihçe
Kuruluş ve günümüz
22 Nisan 1962'de kuruldu, 15-16 Kasım 1962’deki ilk genel kurulunda genel başkanlığa Abdullah Baştürk getirildi. 27 Temmuz 1966'da Çorum belediyesindeki sendikya üye temizlik işçilerin başlattığı ünlü Yalınayakların Yürüyüşünü organize etti. Yürüyüşte Çorum'dan Ankara'ya ulaşan işçiler, daha sonra eylemlerini İstanbul'a kadar devam ettirdiler.
4 Haziran 1967'de ise bu sefer Manisa Belediyesi çalışanı 90 işçiyle başlatılan Ankara yürüyüşü başlatıldı. Toplam 44 gün süren yürüyüş 24 Temmuz 1967'de sona erdi. O dönem TÜRK-İŞ'e bağlı olarak faaliyet gösteren sendika, üst yönetimle anlşmazlıkların artması üzerine 3 Ağustos 1975'te TÜRK-İŞ'ten ayrıldı, 5 Haziran 1976'da DİSK'e katılma kararı aldı. O dönem 83 bini belediye işçisi, 54 bini kapıcı olmak üzere 130 bin civarında üyesiyle Türkiye'nin en güçlü sendikalarından biriydi.
Genel başkanı Abdullah Baştürk, 22-26 Aralık 1977’deki genel kurulda DİSK Genel Başkanı seçildi. Bu dönemde, Genel-İş, DİSK'in önderlik ettiği 1976 DGM Direnişi ve 16 Mart Katliamının ardından gerçekleştirilen 1978 Faşizmi İhtar gibi eylemlerde etkin bir şekilde rol aldı.
12 Eylül Darbesi ile birlikte DİSK'e bağlı diğer sendikalar gibi faaliyetlerine ara verildi. DİSK Davasının 16 Temmuz 1991’de beraatle sonuçlanmasından kısa bir süre sonra Genel Başkanı Abdullah Baştürk 21 Aralık 1991’de hayatını yitirdi. Ancak malvarlıklarını kayyumdan geri alan sendika faaliyetlerine yeniden başladı. 12 Eylül sonrası ilk genel kurulunda 1-2 Şubat 1992 tarihinde İsmail Hakkı Önal genel başkanlığa getirildi. İki ay kısa bir süre içinde 40 bin üye kaydederek işkolunda tekrar barajı aşmayı başardı.
Son genel kurulunu 9 Mart 2014 tarihinde gerçekleşmiştir. Genel başkanı Kani Beko aynı zamanda DİSK'in de genel başkanlığını yürütmektedir.[3]
Kurucular
- Abdullah Baştürk
- Mustafa Sığan
- Cemil Uludağ
- Cemil Altan
- Mustafa Kuruçeme
- Bekir Büyükcan[3]
Uluslararası üyelik
EPSU (Avrupa Kamu Hizmetleri Konfederasyonu) ve PSI (Uluslararası Kumu Hizmetleri Konfederasyonu) üyesidir.
Üye sayısı
2005-2014 yılları arasındaki üye sayısındaki değişim şöyledir:
| Sene | Üye sayısı |
|---|---|
| 2005 | 72.369[4] |
| 2006 | 75.500[5] |
| 2007 | 77.404[6] |
| 2008 | 78.097[7] |
| 2009 | 81.394[8] |
| 2013 | 41.466[9] |
| 2014 | 44.617[10] |
2015 yılı itibariyle üye sayısı 53.756'dır.[1]
Yönetim
Merkez Yönetim Kurulu şu üyelerden oluşmaktadır:[11]
- Kani Beko (Genel Başkan)
- Remzi Çalışkan (Genel Sekreter)
- Cafer Konca (Mali İşler Daire Başkanı)
- Hüseyin Yaman (Eğitim Daire Başkanı)
- Çetin Çalışkan (Örgütlenme Daire Başkanı)
- Mehmet Güleryüz (Toplu Sözleşme Daire Başkanı)
- Hakkı Karabulut (Araştırma Daire Başkanı)
Denetim Kurulu şu üyelerden oluşmaktadır:[11]
- Niyazi Doğan
- Şükret Sevgener
- Hüseyin Yaşar Gündoğdu
Disiplin Kurulu şu üyelerden oluşmaktadır:[11]
- Cemal Aybar
- Fahrettin Çankaya
- Gülderen Cebi
- Abuzer Duman
- Hikmet Göktaş
Organları
Sendikanın yönetim organları tüzüğüne göre şöyledir:[2] Merkezi düzeyde:
- Sendika Genel Kurulu
- Genel Yönetim Kurulu
- Genel Denetim Kurulu
- Genel Disiplin Kurulu
Şube düzeyinde:
- Şube Genel Kurulu
- Şube Yönetim Kurulu
- Şube Denetim Kurulu
- Şube Disiplin Kurulu
Danışma organları:
- Başkanlar Kurulu
- Şube Temsilciler Kurulu
- İşyeri Temsilciler Kurulu
Sendikanın 45 şubesi bulunmaktadır: Adana 1 No’lu, Adana 2 No’lu, Ağrı, Ankara 1 No’lu, Ankara 2 No’lu, Ankara Konut İşçileri, Antalya, Artvin, Balıkesir, Bandırma, Batman, Bursa, Çanakkale, Diyarbakır 1 No’lu, Diyarbakır 2 No’lu, Gaziantep 1 No’lu, Gaziantep 2 No’lu, Gaziantep 3 No’lu, Hatay, İstanbul 1 No’lu, İstanbul 2 No’lu, İstanbul 3 No’lu, İstanbul Anadolu Yakası 1 No’lu, İstanbul Anadolu Yakası 2 No’lu, İstanbul Konut İşçileri, İzmir 1 No’lu, İzmir 2 No’lu, İzmir 3 No’lu, İzmir 4 No’lu, İzmir 5 No’lu, Kars, Kayseri, Kocaeli, Konya, Mersin, Muğla, Samsun, Siirt-Mardin, Sinop, Şanlıurfa, Trakya, Tunceli, Uşak, Van, Zonguldak.[12]
Sendikanın ayrıca Burhaniye Ören’de Abdullah Baştürk Eğitim ve Dinlenme Tesisleri adıyla hizmet veren bir eğitim ve dinlenme tesisi bulunmaktadır.
Dış bağlantılar
Kaynakça
- ^ a b "TC Çalışma Bakanlığı 2015 Raporu". 12 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ a b "GENEL-İŞ Tüzüğü". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ a b "Tarihçe". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2005 Raporu". 14 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2006 Raporu". 14 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2007 Raporu". 14 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2008 Raporu". 14 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2009 Raporu". 15 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2013 Raporu". 25 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ "TC Çalışma Bakanlığı 2014 Raporu". 18 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.
- ^ a b c "GENEL-İŞ". 7 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 ekim 2015. Tarih değerini gözden geçirin:
|erişimtarihi=(yardım) - ^ "Şubeler". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2015.