Türkiye-Uluslararası Para Fonu ilişkileri

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Türkiye, 1944'te kurulan Uluslararası Para Fonuna (IMF) 1947 yılında üye olmuştur.[1][2]

Türkiye, ilk kez 1958’de dış borç alabilmek amacıyla IMF tarafından hazırlanan bir programı yürürlüğe koymak zorunda kalmıştır.[3] Bu vesile ile IMF ile Türkiye arasındaki ilk stand-by anlaşması da 1 Ocak 1961 yılında yapılmıştır.[4]

1961'den 1970'e kadar IMF ile her yıl yeni bir stand-by hayata geçirilmiş, bu stand-by anlaşmaları çoğunlukla 1 yıl dolmadan da sona ermişlerdir. Daha sonra, 18 Haziran 1980'de IMF ile ilk kez daha uzun süren bir stand-by düzenlemesi yapılmış ve bu anlaşma, 17 Haziran 1983'e kadar sürmüştür. 18. stand-by anlaşmasını 4 Şubat 2002'de imzalayan Türkiye, bu anlaşma sona ermeden hemen önce, Ocak 2005'te yeni bir stand-by anlaşması yapmıştır. Son kalan borç, Mayıs 2013'te yapılan son taksit ödenmesinin sonrasında tamamen kapatılmıştır. Türkiye 1961'den 2013'e kadarki süreçte, IMF'den toplam 50 milyar doların üzerinde kaynak kullanmıştır.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "10 soruda IMF ile stand-by". T24. 21 Kasım 2008. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. 
  2. ^ "About the IMF". IMF (İngilizce). 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. 
  3. ^ "Kapıyı en çok çalan üçlüdeyiz". www.haberturk.com. 18 Haziran 2015. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. 
  4. ^ "Türkiye'nin IMF tarihi". NTV. 30 Eylül 2009. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023. 
  5. ^ "Türkiye IMF'ye son taksidi 14 Mayıs'ta ödeyecek". BloombergHT. 10 Mayıs 2013. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2023.