Ceza Muhakemesi Kanunu
| Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu | |
|---|---|
| Kanun Numarası | 1412 |
| Kabul tarihi | 4 Nisan 1929 |
| Yayımlandığı Tarih | 20 Nisan 1929 |
| Sayı | 1172 |
| Değişiklikler | 4/12/2004 - 5271 01.12.1992 - 3842 21/5/1985-3206/83 md. 29/6/1956 - 6763/45 md. 8/6/1936 - 3006/1 md. 5/3/1973- 1696/2 md. 7/1/1981 - 2369/1 md. |
| Mülga | 1/6/2005 tarihinden itibaren (5320 Sayılı Kanun'un 18. maddesi hükmünce) |
Ceza Muhakemesi Kanunu kısa adıyla CMK eski adıyla Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu (CMUK), Türkiye'de ceza muhakemesinin nasıl yapılacağını, bu yargı sürecine katılanların (hakim, savcı, avukat (müdafi)[1] , müdahil, şüpheli, sanık, hükümlü, hükümözlü, mağdur, suçtan zarar gören, tanık (bilgi sahibi) ve bilirkişiler ile kolluk kuvvetleri ) hak ve yetkileri ile yükümlülüklerini, korumaya ilişkin tedbirleri ve mahkeme kararlarına karşı denetim yollarını Soruşturma ve kovuşturma evrelerinde belirleyen geniş anlamlı kurallar bütünüdür.
Eski 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun çıkması ve Resmi Gazetede yayımlanması ile birlikte yürürlükten kaldırılmış ve mülga olmuştur. [2]
Kaynakça
- ^ "Müdafi için CMK El Kitabı" (PDF). barobirlik.org.tr. 11 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2013.
- ^ "Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu (Mülga)". adalet.gov.tr. 1 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2013.