Su ısıtıcısı

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Su ısıtıcısı veya kettle, ısıtma elemanı cihaza entegre yapıda olan, ocaksız ve açık ateş yakmadan suyu çok hızlı bir şekilde ısıtan küçük ev aletleri kategorisindeki elektrikli bir mutfak aletidir. Modele bağlı olarak, pişirme kabının kazan, teneke veya sürahi şeklindeki tasarımları vardır. Birçok cihaz, daldırma ısıtıcısı prensibine bağlı olarak metal borulu bir ısıtma bobininde bulunan bir cihazla çalışır. Isıtma elemanının bir taban plakasının altında olduğu cihazlarla temizlik daha kolaydır. Birçok su ısıtıcısında, pişirme kabı temas soketinden çıkarılabilir ve böylece devreden kolayca ayrılabilir. Dolayısı ile ayrılan bölüm serbestçe hareket ettirilebilir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Elektrikli su ısıtıcılar, daha önce kullanılan su ıslık kazanı ve daldırma ısıtıcısının yerini aldı.

İlk elektrikli su ısıtıcısı, 1893'te Chicago'daki Dünya Fuarı'nda gösterildi. Ancak, soba erişimi olmayan insanlar için uzun zaman önce (elektrikli olmayan) masa ocakları vardı.

Yapı ve fonksiyon[değiştir | kaynağı değiştir]

Modern su ısıtıcıları genellikle iki bölümden oluşur:

  • plastik, metalden (çoğunlukla paslanmaz çelikten) çıkarılabilir bir pişirme kabı veya ısıtma elemanlı cam (genellikle gizli, paslanmaz çelikten yapılmış taban plakasını ısıtır)
  • ve taban pişirme kabına yerleştirilen güç kaynağı için bir fiş bağlantısı sağlayan besleme kablosuna sahip ayrı bir temas ayağı

Bu iki parçalı cihazlara genellikle ticaret ve reklamcılıkta "kablosuz" denir. Bunun anlamı çıkarılabilir pişirme kabının güç kaynağına bir kabloyla bağlı olmamasıdır, ancak güç kaynağı ile temas tabanına yerleştirilerek bağlanır veya kaldırarak güç bağlantısı kesilir.

Ek olarak, genellikle gizli bir ısıtma elemanı ile donatılmış tek parça cihazlar da sunulmaktadır. Yanlışlıkla kısa devreyi önlemek için su eklemeden önce bu cihazların ana güç kaynağından bağlantısı kesilmelidir.

Pişirme kabı genellikle, buharlaşmayı azaltmak ve ısıyı kabın içinde tutmak için sıçrama ve haşlanma koruması olarak (plastik) bir kapağa sahiptir. Kaynama noktasına ulaşıldığında yapılan otomatik kapanma sadece kapak kapalıyken çalışır. Bazı cihazlarda, ağızlık kalıcı bir su filtresi ile donatılmıştır. Suyla doldurmak için kapak genellikle manuel olarak bir düğmeye dokunarak katlanabilir veya hatta tamamen çıkarılabilir. Bazı cihazlar için, doğrudan musluğun üstüne bir doldurma mümkündür ve sağlanır. Bunun için önkoşul, buna uygun olarak geniş bir emzik ve her iki yönde de su akışı sağlayan kalıcı bir filtredir (örneğin, su basıncı / yerçekimi tarafından otomatik olarak katlanarak) veya musluğun önündeki ilgili filtrenin genel feragat edilmesi.