Sümmani ile Gülperi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sümmani ile Gülperi, bir halk hikâyesi. Narmanlı Sümmani, hikâyenin kahramanıdır. Hikâyeye göre, şair gençliğinde çobanlık yaparken düşünde üç derviş görür ve bu dervişler, kendisine Çinmaçin'de yaşayan Abbas Han kızı Gülperi'yi gösterir ve şaire aşk badesi içirirler. Şairin gördüklerini üç ay kimseye anlatmaması gerekmektedir ve Gülperi'yi görünce gözünü kırpmamalıdır. Fakat genç, bunları yapmaz, uzun yolculuklara çıkar ama Gülperi'yi bulamaz. İki sevgili kavuşamadan ölür.

Sümmani kendi adıyla anılan türkü ağzının sahibidir. 11 yaşında dönemin büyük şairlerinden olan Âşık Erbabi (1805 – 1884) ile karşılaşmış, kendisini ustası olarak kabul etmiş ve ilk eğitimini O’ndan almıştır.[kaynak belirtilmeli]

Erbabi’nin çok sayıda şair yetiştirdiği bilinmektedir; en ünlüsü Sümmani’dir. Aşık Erbabi, Sümmani ile Gülperi öyküsünde de Sümmani’nin ustası olarak karşımıza çıkar. Öyküde Erbabi ile Sümmani atışma yapmışlar, meclis önünde Sümmani ustasını yenmiştir. Sonrasında Sümmani usta âşık payesi almıştır.[kaynak belirtilmeli]