Rusya Stratejik Füze Kuvvetleri
| Rusya Stratejik Füze Kuvvetleri | |
|---|---|
 Rusya Stratejik Füze Kuvvetleri arması | |
| Etkin | 19 Ağustos 1992 |
| Ülke |  Rusya |
| Bağlılık | Rusya Silahlı Kuvvetleri |
| Tipi | Füze Kuvvetleri |
| Büyüklük | 50.000 Personel 500 S-400 Hava Savunma Sistemi 465 S-300 Füze Bataryası 364 SA-6 Füze Sistemi 284 BUK M1 Füze Bataryası 143 OSA Füze Rampası 75 SS-18 Füze Sistemi 126 SS-19 Füze Bataryası 117 SS-25 Füze Sistemi 63 SS-29 Füze Bataryası 215 RBS-70 Füze Sistemi 364 TOR.MI Füze Bataryası 56 Tigercat Füze Rampası |
| Karargâh | Moskova |
| Komutanlar | |
| Komutan | Korgeneral Sergey Viktoroviç Karakayev |
| Nişanlar | |
| Bayrak |  |
Rusya Stratejik Füze Kuvvetleri, Rusya'yı havadan ve hava sahası dışından gelebilecek her türlü saldırıya karşı korumakla görevlidir. Rusya Silahlı Kuvvetleri komutası altındaki en büyük 3.kuvvettir.
Genel bakış
[değiştir | kaynağı değiştir]
Stratejik Füze Kuvvetleri dünyanın en büyük ICBM kuvveti olup, toplamda 1,970 nükleer başlık taşıyabilir güçtedir. Cephaneliğindeki 561 ICBM bulunmaktadır.
- 75 SS-18 tipi ICBM;
- 126 SS-19 tipi füze;
- 117 SS-25 tipi füze; ve
- 65 SS-27 tipi ICBM.'ye sahiptir.
- 63 SS-29 tipi füze; ve
Diğer tüm silahlı kuvvet branşları gibi Stratejik Füze Kuvvetleri'de Yeltsin döneminde yeterince geliştirilememiştir. Fakat şu anki Rus hükûmeti Stratejik Füze Kuvvetlerinin gelişimine öncelik vermektedir. ABD Füze Savunma sistemleri gibi dış füze tehlikelerine karşı etkin bir konuma gelebilmek için eski füze sistemlerinin yenilenmesi çalışmaları yapılmaktadır. 2009 yılının başlarında Stratejik Füze Kuvvetleri komutanı Rus ICBMlerinin %96 sının her an fırlatmaya hazır olduğunu belirmiştir.[1]
ABD deki Hava Kuvvetleri Uzay Komutanlığı, yeni adı Stratejik Füze Komutanlığı(STRATCOM) ve Çin'deki 2. Topçu Kolordusu benzer branşlardır. Rusyadaki diğer stratejik kuvvetler Uzun Menzil Havacılık ve Rus Donanmasının balistik füze taşıyan deniz altılarıdır.
Yapısı
[değiştir | kaynağı değiştir]
Stratejik Füze Kuvvetleri'nin sahip olduğu füzeler START II Nükleer Silahsızlanma anlaşması sayesinde bilinmektedir.
Stratejik Füze Kuvvetleri 4 bölgeye ayrılmıştır. Bünyesindeki en eski sistem olan (R-36M)SS-18 Satan 10 savaş başlığı taşıyabilir. 85 tanesi halen kullanımdadır fakat eski versiyonlarının hizmetten çıkarılması planlanmaktadır. 2020 yılında 40 adet R-36MUTTH yerini nispeten daha yeni olan R-36M2 füzelerine bırakacaktır. Diğer birçok amaçlı başlık taşıyabilme özelliği olan füze olan (UR-100NUTTH)SS-19'dan 129 tanesi kullanımdadır. Bunlar 6 savaş başlığı taşıyabilir. RVSN en çok (Topol)SS-25 taşınabilir füzelerine sahiptir. (300 adetin üstünde) Fakat bunların çoğunun kullanım süreleri bitmek üzeredir. En yeni füzeler ise (Topol-M)SS-27 lerdir. Bunlar 2006 yılında hizmete girmiştir. Bunların hem taşınabilir hem de silodan fırlatılan halleri mevcuttur.
Organizasyon olarak RVSN, 3 Füze Ordusuna ayrılmıştır. Ana merkezi Moskova yakınlarındaki Kuntsevo'dur. Bir diğer komuta merkezi ise Urallardaki Kosvinksky dağlarındadır.[2]
Şu anki RVSN komutanı Korgeneral Nikolay Solovtsov'dur. Kendisi 27 Nisan 2001 tarihinde Rusya Cumhurbaşkanı Putin tarafından atanmıştır.
Şu anki askeri dizilimi söyledir:[3]
- 27. Muhafız Füze Ordusu
- 98. Karışık Hava Takımı
- 7. Muhafız Füze Tümeni
- 14. Füze Tümeni
- 28. Muhafız Füze Tümeni
- 54. Muhafız Füze Tümeni
- 60. Füze Tümeni
- 31. Roket Ordusu
- 102. Karışık Hava Takımı
- 13. Roket Tümeni
- 42. Roket Tümeni
- 33. Muhafız Roket Ordusu
- 105. Karışık Hava Takımı
- 35. Roket Tümeni
- 39. Muhafız Roket Tümeni
- 51. Muhafız Roket Tümeni
- 62. Roket Tümeni
Kullanılan silahlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Şu anki ICBMler
[değiştir | kaynağı değiştir]- SS-18 'Satan'
- SS-19 'Stiletto'
- SS-25 'Sickle'
- SS-27 'Sickle B'
- SS-29 'Yars'
Geçmişteki ICBM
[değiştir | kaynağı değiştir]- SS-4 'Sandal'
- SS-6 'Sapwood'
- SS-7 'Saddler'
- SS-8 'Sasin'
- SS-8 'Sasin'
- SS-9 'Scarp'
- SS-11 'Sego'
- SS-13 'Savage'
- SS-16 'Sinner'
- SS-17 'Spanker'
- SS-24 'Scalpel'
Dipnotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Arşivlenmiş kopya". 3 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2009.
- ^ Globalsecurity.org, Strategic C3I Facilities 12 Ocak 2003 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Ekim 2007
- ^ [1] 14 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.,Şubat 2009