RJ11

Modüler konektörler, soldan sağa: * RJ45S, RJ49, RJ61 ve diğerleri için kullanılan sekiz konumlu, sekiz kontaklı (8P8C) fiş (her ne kadar RJ61 ile uyumlu olmayan bir düzende kablolu olarak gösterilmiş olsa da) * RJ25, RJ14 ve RJ11 ile kullanılabilen altı konumlu, altı kontaklı (6P6C) fiş * RJ14 ve RJ11 ile kullanılabilen altı konumlu, dört kontaklı (6P4C) fiş (ve RJ25'in 1 ve 2 numaralı hatlarını taşır ancak 3 numaralı hattını taşımaz) * Bir telefon ahizesini ve baz istasyonunu bağlamak için kullanılan dört konumlu, dört kontaklı (4P4C) fiş * RJ11, RJ14 veya RJ25 olarak kablolanabilen altı konumlu, altı kontaklı (6P6C) jak

RJ11 konnektörü, ses ve veri ekipmanını yerel bir santral taşıyıcısı veya uzun mesafe taşıyıcısı tarafından sağlanan bir hizmete bağlamak için standartlaştırılmış bir telekomünikasyon ağı arayüzüdür.

Kayıtlı arayüzler ilk olarak Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Bell Sisteminin Evrensel Hizmet Sipariş Kodu (USOC) sisteminde, 1970'lerde Federal İletişim Komisyonu (FCC) tarafından zorunlu kılınan müşteri tarafından sağlanan telefon ekipmanı kayıt programına uymak amacıyla tanımlandı.^[1] Daha sonra Federal Düzenlemeler Kanunu Bölüm 68'in 47. başlığında kodlandılar.^[2]^[3]^[4] Adını "Registered Jack" kelimelerinin kısaltması olan "RJ" ve konnektörün içinde bulunan 11 kontak piminden alır. Bu konnektör, genellikle telefon hatlarını bağlamak için kullanılır ve tipik olarak iki ila dört telli telefon hatlarını destekler.

RJ11 konnektörünün tipik yapısı, plastik bir gövde içinde bulunan altı veya altıdan az metal kontak piminden oluşur. Ancak, RJ11 konektörlerinin dış görünümleri birbirine benzer olsa da, iç bağlantılar farklı olabilir. Bu nedenle, uyumlu bir bağlantı sağlamak için aynı standartlara uygun cihazlarla kullanılmalıdır.

RJ11 konnektörler, telefon hatlarının duvara monte edilen prizleriyle, modemlerle, telefonlarla ve diğer telekomünikasyon cihazlarıyla bağlantı kurmak için yaygın olarak kullanılır. Tipik olarak, bu konnektörlerle bağlantı kurulurken, teller RJ11 konektörünün içine yerleştirilir ve uygun bir şekilde sabitlenir. Bu bağlantı, ses sinyallerinin iletilmesi için kullanılan basit bir bağlantıdır.

Sonuç olarak, RJ11 konnektörleri, telefon hatları ve bazı ağ cihazlarında yaygın olarak kullanılan standart konnektörlerdir. Telefon hatlarını bağlamak için temel bir bileşen olarak hizmet verirler ve basit yapısıyla kullanıcılar tarafından kolayca monte edilebilirler.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ AT&T, Registration Interface—Selection and General Information, Bell System Practices, Section 463-400-100 Issue 1, May 1976
^ "Federal Communications Commission" (PDF). web.archive.org. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.
^ "ATIS - DOCUMENT CENTER". web.archive.org. 1 Mart 2012. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.
^ "ACTA Documents Main - Administrative Council for Terminal Attachments". web.archive.org. 10 Kasım 2010. 10 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.

[1] AT&T, Registration Interface—Selection and General Information, Bell System Practices, Section 463-400-100 Issue 1, May 1976

[2] "Federal Communications Commission" (PDF). web.archive.org. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.

[3] "ATIS - DOCUMENT CENTER". web.archive.org. 1 Mart 2012. 1 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.

[4] "ACTA Documents Main - Administrative Council for Terminal Attachments". web.archive.org. 10 Kasım 2010. 10 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2024.

[1]

[2]

[3]

[4]