Peter Pan sendromu

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Peter Pan Sendromu sayfasından yönlendirildi)

Peter Pan sendromu (Peter Pan kompleksi), büyüme korkusu olan çocuklarda ve olgun oldukları halde çocuk gibi davranan (sosyal açıdan) insanlarda görülen davranış bozukluklarına verilen addır.

İlk sendrom 1983'te Dan Kiley isimli bir psikanalist tarafından bulunmuştur. İsmi, James Matthew Barrie'nin Peter Pan isimli romanından gelmektedir. Fakat, Peter Pan Sendromu isimli kitap, bu sendromu detayı ile analiz etse de, DSM-IV tarafından gerçek bir hastalık olarak tanınmıyor.

Bu sendrom en çok olgun yaşta ortaya çıkmaktadır (sosyal görevleri olduğu andan itibaren). En çok bekar insanlarda görülmektedir. Dan Kiley'e göre, bu sendromun küçüklükte, annenin baskısı ve babanın otoritesizliğinden kaynaklanmaktadır.

Gelişim[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu sendrom ayrı bölümlere ayrılmaktadır:

  • 10-15 yaş arası: Çocuk dış dünya ile bağlantısını, korku yüzünden, koparmaya çalışıyor. Görevlerinden kaçıyor ve yalnız kalıyor.
  • 16-22 yaş arası: Kendini beğenme ve maçoluk hissediliyor.
  • 23-25 yaş arası: Hayattan mutsuzluk ve rahatsızlık hissediliyor.
  • 26-44 yaş arası: Sendrom ilerliyor ve durum daha vahim oluyor.
  • 45 yaşından itibaren: Tekrar çocuk olmaya çalışılıyor ve istenilmeyen hayat modundan uzaklaşılıyor.

Not[değiştir | kaynağı değiştir]

Ünlü şarkıcı Michael Jackson'ın da bu hastalığa yakalandığı belirtilmektedir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]