Oyun saati

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Dijital bir oyun saati
Analog bir oyun saati

Oyun saati iki rakibin zamanını tutmak için kullanılan ikili saattir.[1] Satranç turnuvalarında zamanın bitip bitmediğini hassas olarak anlamak için bir bayrak mekanizması kullanılır. Son zamanlarda kullanılmaya başlanan dijital saatler analog saatlere göre daha hassastır.[2]

Zaman Kontrolleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Satranç zamanlayıcıları arasında 5 temel zamanlayıcı türü mevcuttur. Bu türler, (1) Fischer (2)Bronstein, (3)Basit Gecikmeli, (4)Süre aşımı cezalı, (5) Kum Saati olup; ilk üç tür, oyuncuların her hareketinin ardından, saate belirli gecikmeler eklenmesi mantığıyla işlemektedir. Bu işlemin mantığı, kesin bitiş süresi ile oynanan oyunda, tüm hamlelerin belirli bir süre içerisinde yapılması, aksi takdirde oyuncunun kaybetmesi üzerine kuruludur. Her hamlede eklenen kısa süreler ile oyuncu, en azından bir hamle yapabilecek süreye sahip olacaktır. Diğer iki kontrol bir nebze daha farlı olup, gecikme süresine sahip değillerdir.[3]

  • (5) Kum Saati : Bu oyun düzeninde, oyuncuların saatleri arasındaki fark belirlenmiş olan süreye ulaştığında, oyun sona erer. Örneğin, bir dakika fark kuralı ile oynanan oyunda, ilk durumda saatlerin ikisi de 30 saniye sürede başlayacak; oyuncunun hamle yapmak için kullandığı süre kendi saatinden düşerken, rakip oyuncunun saatine eklenecektir. Bu örnekte beyaz oyuncun saatinde 30 saniye süre ile başlamış olduğu ve 29 saniyesini hamle yapmak için kullanmış olduğunu farz edecek olursak, hamle sonunda, 1. oyuncunun saati 1 saniye, rakip oyuncunun saatinde 59 saniye süre kalmış olacaktır. Süresi sıfıra ulaşan taraf kaybedecektir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The Chess Clock". www.chesscorner.com. 2 Mart 2000 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ocak 2020. 
  2. ^ Vidmar, Milan (1960). Goldene Schachzeiten: Erinnerungen. W. de Gruyter. s. 10. ISBN 978-3-11-002095-3. 
  3. ^ "FAQ (Starting Out) - Learn About Chess". United States Chess Federation. 30 Kasım 1999. 17 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2008.