İçeriğe atla

Niko Guido

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Niko Guido
Doğumİstanbul,Türkiye
MilliyetTürkiye Türk
VatandaşlıkTürkiye, Fransa
EğitimGalatasaray Lisesi Boğaziçi Üniversitesi
MeslekFotoğrafçı
Resmî sitehttp://www.nikoguido.com/

Niko Guido veya gerçek adı ile Necip Yanmaz (d. 1966, İstanbul), Türk fotoğrafçı.[1]

Yaşam öyküsü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Niko Guido, Galatasaray Lisesi'ni ve Boğaziçi Üniversitesi Mühendislik Fakültesi'ni bitirdi.

Türkiye'de ve dünyada 40′ın üzerinde şehirde sergi açan Guido'nun fotoğrafları yurt içi ve yurt dışında birçok gazete ve dergide yer aldı. Nü fotoğraf sanatında yakaladığı başarısı onu uluslararası fotoğraf çevrelerinde de saygın bir yere getirdi.

2008 yılında Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği yararına “Engelsiz Gülüşler” fotoğraf projesini[2] gerçekleştiren Niko Guido, bu projenin ardından dünyanın birçok ülkesindeki yaşamı fotoğraflarına yansıttı. Bu seyahatlerde çektiği fotoğraflar, başta National Geographic[3] olmak üzere birçok dergide yayımlandı.

2010 Haiti depremi[4] üzerine UNICEF ile çalışan sanatçı, ardından yine UNICEF ile birlikte 30 fotoğraf ustasını bir araya getirerek Van depremi sonrasında “Van İçin Destek”[5] sergisini düzenledi.

Irak Savaşı’nın 10. yılında Sınır Tanımayan Doktorlar ile gerçekleştirdiği savaş karşıtı Leave Us Alone projesi kapsamında çektiği fotoğraflar dünyanın 32 ayrı şehrinde aynı anda sergilendi. Niko Guido böylece dünyanın en büyük fotoğraf sergisine imza atmış oldu.

2014 yılında Türk Eğitim Vakfı yararına Sanat Objesi Olarak Sanatçı sergisini açan Niko Guido yarattığı ve yürüttüğü fotoğraf projeleriyle fotoğraf sanatına olan katkılarını sürdürmektedir.

Niko Guido yurt içinde ve yurt dışında 60’ın üzerinde serginin küratörlüğünü üstlenmiştir.

2013 yılında dünyanın en prestijli fotoğraf ödüllerinden FIAP Dünya Kupası’nda jüri özel ödülüne layık görülen Niko Guido “Fotoğraf Gezginleri" adını verdiği grubuyla dünyayı keşfetmeye, fotoğraflamaya ve projeler hazırlamaya devam etmektedir.

Yarışma Adı Ödül
Betterphoto 2007 Dünya birinciliği[6]
FIAP Kulüpler Dünya Kupası 2012 Jüri Özel Ödülü
DPW Photo Circuit Sırbistan 2015 Bronz Madalya
El Argentino Photo Circuit, Arjantin 2015 Altın Madalya
Photo Circuit, Sırbistan 2016 FIAP Altın Madalya
Olympic Photo Circuit 2016 FIAP Altın Madalya
Greek Circuit 2016 Gümüş Madalya
Catalan Photo Circuit, Fransa 2016 FIAP Altın Madalya
Indian Photo Art 2017 Altın Madalya
  • Engelsiz Gülüşler, İstanbul, 2008 (Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği yararına)[2]
  • Nudo a Venezia, Venedik, 2008[7][8]
  • Haiti Suite, Paris, 2010, Unicef ile [4][9][10]
  • Haiti Sonra,[9] İzmir, 2010 (Unicef ile)[11]
  • Haiti Aftermate,[9] İstanbul, 2010 (Unicef ile)[12][13]
  • Haiti Aftermate,[9] Bodrum, 2010 (Unicef ile)
  • Çıplak, İstanbul, 2011[14][15][16]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, İstanbul, 2013, Sınır Tanımayan Doktorlar ile[17][18][19]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Paris, 2013, Sınır Tanımayan Doktorlar ile
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Londra, 2013, Uluslararası Af Örgütü ile[20]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Stockholm, 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Bangalore, 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Lefkoşa, 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Ankara, 2013[21]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, İzmir, 2013[22][23]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Edirne,[24] Bursa,[25] Gaziantep,[26] Kayseri, Erzurum,[27] Antalya,[28][29] 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Diyarbakır, Konya, Hatay, Kütahya, Eskişehir, Kahramanmaraş, 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Mersin, Zonguldak,[30] Balıkesir, Nevşehir,[31] Kocaeli,[32] Kırşehir, 2013
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, Bodrum, Susurluk, Alanya, Düzce, Bergama,[33] Fethiye, Söke, Kaş[34] 2013
  • Sanat Objesi Olarak Sanatçı, İstanbul, 2013
  • Sanat Objesi Olarak Sanatçı, İstanbul, 2014
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, İstanbul, 2014[35]
  • Bizi Rahat Bırakın - Savaşa Hayır, İstanbul, 2015

(Savaş karşıtı 'Bizi Rahat Bırakın' sergisi 23 Mart 2013 tarihinde, tüm dünyada 31 şehirde aynı anda açılarak dünyanın en büyük fotoğraf sergisi[26][31][36][37] olmuştur)

  • Sanat Objesi Olarak Sanatçı, Bodrum, 2021
Projeler Yıl
Ölü Altın Bedenler 2007[38][39]
Allianoi'nin Çığlığı 2008
Kuraklık 2008
Engelsiz Gülüşler 2008
Kriz Bizi Teğet Geçti 2009
Deniz Kirliliği 2009
Modelsiz Sanat 2010
Haiti Sonra 2010
Elazığ Depremi 2010
Leave Us Alone 2011
Çok Eşlilik 2011
Van Depremi 2011
kadıNgözÜyle 2012
Sanat Objesi Olarak Sanatçı 2013
14 Şehir 2014
FotoMaraton 2015
Jeux t'aime Istanbul 2016
İnsan Hikâyeleri 2017
İstanbul Kontrast 2018
İlk Adım, Samsun, 19 Mayıs 2019 2019

Belgesel Film ve Televizyon Programları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Fotoğraf Gezgini (Her biri 35 dakikalık 27 bölümden oluşan belgesel dizisi)[40][41][42][42]
  • 19 Mayıs 2019 Samsun Belgeseli[43]
  • Anjelika Akbar ile Sesler: Niko Guido[44]
  • Fotoğrafa Dair, İstanbul/İzmir/Konya (TV Programı)
  • İki Göz Bir Şehir (TV Programı)[45]
  • Niko Guido Medya Kralı'nda[46][47]
  • Niko Guido Cem TV'de[48]
  • 'Leave Us Alone' project reveals wounds of Iraq War (Hürriyet Daily News),[49]
  • Savaşın 10'uncu yıl dönümünde: Onları rahat bırakın! (Hürriyet),[50]
  • "Bu insanların yüzüne bakmaya korkmayın!" (Radikal Gazetesi),[51]
  • "Her kadın çıplak poz vermeyi sever" (Sabah Gazetesi),[52]
  • "Nü benim sanat anlayışım" (Cumhuriyet Gazetesi)[53]
  • "Farklı ışık nü ve erotizmi ayırır" (Evrensel Gazetesi),[54]
  • Bu yara kolay kapanmaz (Milliyet Gazetesi),[4]
  • Deprem sonrası Haiti'nin dramı (Milliyet Gazetesi),[55]
  • Bir fotoğraf dehası Niko Guido, (Kanalben)[56]
  • Heyecanın peşinden koşar adım, (İstandist)[57]
  • Nü fotoğrafının usta ismi Niko Guido, (Technotoday)[58]
  • Niko Guido röportajı (Gezginfoto),[59]
  • Niko Guido : Leave Us Alone Project (Fotoritim),[60]
  1. ^ "Niko Guido Özgeçmiş". 21 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2020. 
  2. ^ a b "Engelsiz Gülüşler'e Niko Guido ve Gülben Ergen'den Destek". [ölü/kırık bağlantı]
  3. ^ "Niko Guido". [ölü/kırık bağlantı]
  4. ^ a b c "Bu yara kolay kapanmaz". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  5. ^ "Van İçin Umut Fotoğrafları Sergisi". 7 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2020. 
  6. ^ Ziflioğlu, Vercihan (7 Temmuz 2007). "A dance of nature and light on a woman's body". Hurriyet Daily News. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2012. 
  7. ^ "'Nü' fotoğrafçısının sansür iddiası". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  8. ^ "Alkışlar Niko Guido'ya". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  9. ^ a b c d Ziflioğlu, Vercihan (15 Mart 2012). "Photos a witness to Haitian misery as hopes die in wreckage". Hurriyet Daily News. 7 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2012. 
  10. ^ "Altın objektifin sergisi Paris'te". Hürriyet. 17 Mart 2010. Erişim tarihi: 6 Kasım 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  11. ^ "Haiti sergisi". [ölü/kırık bağlantı]
  12. ^ "Haiti sergisi". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  13. ^ "Deprem sonrası Haiti'nin dramı". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  14. ^ "Çırıl çıplak bir sergi". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  15. ^ "Çıplaklık". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  16. ^ "'Çıplak' sergisi açıldı". [ölü/kırık bağlantı]
  17. ^ "Fotoğraf Sanatçısı Niko guido'nun sergisi Ataşehir'de açıldı". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  18. ^ ""Bana olan oldu, bari çocuklarım savaş görmesin"". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  19. ^ "Büyük gün geldi!". 
  20. ^ "ABD'nin Irak'taki kimyasallarının eserleri". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  21. ^ "'Bizi rahat bırakın' Çankaya'da". [ölü/kırık bağlantı]
  22. ^ "Fotoğraflarla 'Savaşa hayır' dedi". 
  23. ^ "'Savaşa Hayır, Barışa Evet' sergisi". [ölü/kırık bağlantı]
  24. ^ "Saraçlar'da savaşın izleri". 4 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  25. ^ "Savaşa karşı "Bizi Rahat Bırakın" sergisi". 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  26. ^ a b "Dünya'nın en büyük fotoğraf sergisi Gaziantep'te." [ölü/kırık bağlantı]
  27. ^ "Erzurum'da Niko Guido'nun "Bizi Rahat Bırakın" Sergisi Açıldı". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  28. ^ "Savaşın 'yaktıkları'". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  29. ^ "Cumhuriyet Meydanı'nda 'Savaşa Hayır' sergisi". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  30. ^ "Bizi Rahat Bırakın!". [ölü/kırık bağlantı]
  31. ^ a b "Savaşın portreleri". 23 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  32. ^ "Kafsid'den "Bizi Rahat Bırakın" Sergisi". 28 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  33. ^ "Irak Savaşı'nın Vahim Yüzü". [ölü/kırık bağlantı]
  34. ^ "Kaş'ta 'savaş karşıtı' sergi". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  35. ^ "Bizi Rahat Bırakın!". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  36. ^ "Aynı anda 50 yerde". 
  37. ^ "Irak Savaşı'nın 10. yılında fotoğraf sergisi". [ölü/kırık bağlantı]
  38. ^ Arna, Sibel (11 Kasım 2007). "Kaz Dağları'nda ölü altın bedenler". Hürriyet. Erişim tarihi: 6 Kasım 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  39. ^ "Kaz Dağları'nda çıplak hareket..." Radikal. DHA. 14 Kasım 2007. 25 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2012. 
  40. ^ "Niko Guido ile Fotoğraf Gezgini - Uzak Doğu". 24 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2020. 
  41. ^ "Fotoğraf Gezgini". 29 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2020. 
  42. ^ a b "Fotoğraf Gezgini". 
  43. ^ "19 Mayıs 2019 Samsun". 
  44. ^ "Anjelika Akbar ile Sesler: Niko Guido". 
  45. ^ "İki Göz Bir Şehir". 
  46. ^ "Medya Kralı 1. Bölüm". 
  47. ^ "Medya Kralı 2. Bölüm". 
  48. ^ "Niko Guido Cem TV". 
  49. ^ "'Leave Us Alone' project reveals wounds of Iraq War". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  50. ^ "Savaşın 10'uncu yıl dönümünde: Onları rahat bırakın!". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2020. 
  51. ^ "Bu insanların yüzüne bakmaya korkmayın!". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2020. 
  52. ^ "Her kadın çıplak poz vermeyi sever". 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020. 
  53. ^ "Nü benim sanat anlayışım". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2011. 
  54. ^ "Farklı ışık nü ve erotizmi ayırır". 19 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2012. 
  55. ^ "Deprem sonrası Haiti'nin dramı". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mart 2010. 
  56. ^ "Bir fotoğraf dehası Niko Guido". 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2013. 
  57. ^ "Heyecanın peşinden koşar adım". 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020. 
  58. ^ "Fotoğrafın usta ismi Niko Guido". 8 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2009. 
  59. ^ "Niko Guido röportajı". 29 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  60. ^ "Niko Guido : Leave Us Alone Project". 24 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2013. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]