Narteks

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bir katedral planı. Gölgeli alan narteksi göstermekte.

Nartekserken Hristiyan ve Bizans bazilika ve kiliselerinde kilisenin ana mekanına açılan giriş bölümü. Genellikle yapının batı yönünde bulunur. Genellikle merkez bölümden (nef) duvarlar yahut sütunlar ile ayrılır. Erken Hristiyan kiliselerinde revak biçiminde, Bizans'taysa, genel olarak kilisenin batısında ana eksene dik konumda ve dışa kapılarla açılan bir kapalı mekan biçimindedir.

Bazı kiliselerde art arda iki narteks olabilir. Bu durumda ilkine dış narteks, oradan bir kapı ile girilen ikincisine iç narteks denir. Ayasofya (İstanbul) iki narteksli bazilikalara bir örnektir.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Yazarım, Okur (23 Nisan 2020). "Kilisenin Bölümleri | Terminoloji". Okur Yazarım. 28 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2023.