Nükte
Nükte veya epigram, her türlü konuda yazılmış kısa manzumelere verilen addır.[1] Ancak epigramlar daha çok kısa ve özlü eleştiriler için kullanılmıştır. Epigramlar, kısa, keskin zekâ ürünü ve düşündürücü ifadelerdir. Epigram kelimesi Yunanca ἐπίγραμμα epigramma yani "yazıt" kökünden gelmektedir.[2] Yazın tarihinde iki bin yıllık bir geçmişleri vardır. Doğu edebiyatlarının temelini oluşturan selâse-i lisâniyye'de (Arapça, Türkçe, Farsça) bu terim nükte olarak karşılık bulmuştur. Nükteler yalnızca manzume olarak yazılmamıştır. Nasrettin Hoca fıkralarında olduğu gibi Doğu edebiyatlarına ait birçok mensur nükte örnekleri de vardır.[3] Nükte, Arapçada: ince manalı, zarif ve şakalı söz anlamına gelir.[4] Nükte, fıkra ve şaka kavramlarıyla bağlantılı olup aynı şeyi ifade etmez. Yalnızca bazı fıkra ve şakalar nüktelidir.
Geleneğin başlangıcı
İlk epigramlara Eski Yunan'da rastlanmaktadır. Eski Yunan'da sporcu heykelleri dahil olmak üzere; adak sunulan tapınaklara ve mezar taşlarına epigram manzumeler işlenmiştir. Zamanla bu manzumeler, kısa şekil özelliklerinin de etkisiyle küçük ve anlamlı sözler halinde kullanılmaya başlanmıştır. Bu süreç sonucunda, anıştırma yoluyla oluşturulan eleştiri yazıları ortaya çıkmıştır. Bugünkü epigram yazılar daha çok kısa ve üstü kapalı eleştiren yazılar olarak değerlendirilmektedir.
Bazı benzer türler
Kaynakça
- ^ "Epigram". TDK. Erişim tarihi: 2011-10-13.
- ^ "Epigram". 8 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2011-10-13.
- ^ Ali Işık (2008, S.8, c.8). Önsöz (PDF). Akademik Sayfalar dergisi. s. 258. Tarih değerini gözden geçirin:
|yıl=(yardım) - ^ Ferit Devellioğlu, Osmanlıca Türkçe Ansiklopedik Lûgat, s.847, Aydın Kitabevi: Ankara.
 | Edebiyat ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |