Mozaik aynalı teleskoplar

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Mozaik aynalı teleskopların modernleri,parabolik yapıdaki bir yüzey boyunca oturtulmuş küresel aynalar mozaiğinden yapılmıştır. Küresel yüzeyden kaynaklanan hata son görüntünün oluşmasında önemsizdir. Çünkü aynalar küçük yüzeye sahiptir. Diskler halinde dökülen aynalar makine ile taşlanır. Sonrasında altıgen biçiminde kesilen kenarları çok düzgün bir biçimde birbirine oturtulması sağlanır. Bunun sonrasında bilgisayar kontrollü yerleştirme aygıtları ile altıgen parçalar ana iskelet desteğine monte edilir. Bilgisayar komutu ile aynaların her biri yönlendirilerek son görüntüye katkısı parabolik aynada beklenecek şekilde ayarlanır. Ortamdaki sıcaklık farklarından kaynaklanan ısısal genleşme teleskop iskeletinde bükülmeler oluşturduğundan, sapmasız görüntünün korunması için tek tek aynaların konumu yeniden belirlenir. Ayrıca teleskobun yükseklik değişmelerinden aynalardaki hatalar bilgisayarla ayarlanabilir. Geleneksel ayna içeren teleskoplar ise,yüzeyi büyük ölçüde elle taşlanarak sapmasız görüntü elde eden tek ve büyük bir aynanın parabolik bir biçime getirilmesi ile oluşturulmuştur. Böyle bir aynanın büyüklüğü sınırlıdır. Sınırlı olmasının nedeni oldukça ağır ve masraflı bir teleskop iskeletine ihtiyaç duyar. Gökyüzünün değişik kısımlarını incelerken teleskobun yüksekliği değişir ve aynanın şekli bozulur.[1] Bunun nedeni teleskobun ağırlığıdır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ FISHBANE,Paul M.;GASIOROWICZ,Stephen. THORNTON,Stephen T. TEMEL FİZİK.2.BASKI ANKARA. ARKADAŞ YAYIN EVİ.2007 SYF NO:1017