Metapolitika

Metapolitika, siyaset hakkında metadilbilimsel bir konuşmadır; siyasetin kendisi hakkında yapılan bir siyasi diyalogdur. Bu modda, metapolitika, siyasetin ve siyasalın söylemi için başka bir yol olan çeşitli soruşturma biçimlerini benimser. Metapolitika, siyasi araştırmanın analitik, sentetik ve normatif dilini ve siyasetin kendisini arasında bilinçli bir aracı rolünü üstlenir.

Görüşler[değiştir | kaynağı değiştir]

'Metapolitika' terimiyle, bir felsefenin gerçek siyaset örneklerinden, hem kendisi için hem de kendisi için çıkarabileceği sonuçları kastediyorum. Metapolitika, siyasi bir felsefe olan politik felsefeye karşı gelir, çünkü hiçbir böyle siyasetin var olmadığını iddia eder ve bu nedenle filozoflara "siyasi"yi düşünmek düşer.

Alain Badiou, April 1998^[1]

Metapolitika alanında önemli iki çağdaş düşünür Alain Badiou ve Jacques Rancière'dir. Bruno Bosteels, Badiou'nun Metapolitikası üzerine yaptığı tartışmada şunu iddia ediyor:

"Badiou, Hannah Arendt ve Claude Lefort gibi politik felsefe geleneğine karşı çıkarak, 'siyaset' (la politique) yerine 'politikalar'ı (la politique) kendi başına bir düşünme veya düşünce-pratiği olarak düşünmeyi önererek tartışmaktadır. Ardından, bu 'metapolitik' yönelim önerisinin, öğretmeni Louis Althusser'in çalışmaları ile Jacques Rancière ve Sylvain Lazarus gibi çağdaşlarına olan yakınlığını değerlendirmekte ve demokrasi, adalet ve Termodorizm gibi kavramlar üzerine örnek olay incelemeleri sunmaktadır."^[2]