Marie-Thérèse Walter

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Marie-Thérèse Walter
Doğum13 Temmuz 1909(1909-07-13)
Le Perreux, Fransa
Ölüm20 Ekim 1977 (68 yaşında)
Juan-les-Pins, Fransa
Partner(ler)Pablo Picasso (1927–1940)
Çocuk(lar)Maya Widmaier-Picasso

Marie-Thérèse Walter (13 Temmuz 1909 - 20 Ekim 1977), 1927'den 1935'e kadar Pablo Picasso'nun Fransız modeli ve sevgilisi ve kızları Maya Widmaier-Picasso'nun annesiydi. İlişkileri, o on yedi yaşındayken başladı; 45 yaşındaydı ve ilk karısı Olga Khokhlova ile evlendi. Picasso, sanatçı Dora Maar ile bir sonraki ilişkisine geçtikten sonra sona erdi. Walter, Picasso'nun "altın ilham perisi" olarak bilinir ve ilişkileri sırasında ondan yarattığı çok sayıda sanat eserine ve heykele ilham kaynağı olmuştur.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Marie-Thérèse Walter, 13 Temmuz 1909'da Fransa'nın Le Perreux şehrinde doğdu.[1] Fransız bir kadınla İsveçli bir iş adamının gayri meşru çocuğuydu.[2]

Picasso ile ilk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Ocak 1927'de Walter, Picasso ile ilk kez Paris'teki Galeries Lafayette'in önünde tanıştı.[3] Paris'in güneydoğusundaki bir banliyö olan Maisons-Alfort'ta annesi ve kız kardeşleriyle birlikte yaşayan saygın bir kızdı. Picasso ona yaklaştı ve "İlginç bir yüzün var Senin bir portreni yapmak istiyorum. Ben Picasso'yum" dedi. Walter onun ismine yabancıydı ama gösterilen ilgiden gururu okşanmıştı. İlişki, Picasso'nun Walter'ı 11 Ocak 1927'de Rue La Boétie'deki dairesinin üst katında bulunan stüdyosunu ziyaret etmeye davet etmesiyle başladı. Yüzünü ve vücudunu inceledi ve ertesi gün geri dönmesini istedi. Ziyaretler her gün devam etti ve Walter'ın annesine bir işi olduğunu söylemesine neden oldu. "Bana onun hayatını kurtardığımı söyledi ama ne demek istediğini anlamadım" dedi. İlk tanışmalarından bir hafta sonra cinsel ilişki içindeydiler O sırada Picasso, beş yaşında bir oğlu olan Ukraynalı balerin Olga Khokhlova ile evliydi O ve o zamanlar on yedi yaşında olan Walter, 1935'e kadar karısından gizli tutulan bir ilişkiye başladılar.[4] Walter, Picasso'nun sanat eserlerini yeniden canlandırdı. Taze, atletik görünümünden, kıvrımlarından ve oval yüzünden ilham alarak portresini defalarca çizmeye başladı. Walter çok aktifti, kürek çekme, jimnastik ve bisikletle uğraşıyordu. Walter, "Onunla hayatım her zaman gizli, sakin ve huzurluydu Kimseye bir şey söylemedik Biz böyle sevindik, başka bir şey istemedik” dedi.[3]

1928 yazında, Picasso ailesi Dinard'da kaldı, burada Picasso ayrıca Walter'ı kızlar için bir yaz kampına yerleştirdi ve onu kiralık plaj kulübesinde gizlice görmeye başladı. Temmuz 1930'da Gisors yakınlarındaki Boisgeloup'ta heykel stüdyosu olarak kullandığı bir şato satın aldı. Metresi haftayı onunla geçirirken karısı, Paris'e dönmeden önce hafta sonları malikaneye sık sık gelirdi.[4] Walter, ailenin görünmeyen gölgesiydi ve hem resim hem de heykeller için onun modeli ve ilham kaynağı oldu.[5]

Eylül 1932'de Walter, Marne nehrinde kayığından düştükten sonra neredeyse boğuluyordu. Bu olay, hastaneye kaldırılmasına ve saçlarının dökülmesine neden olan viral bir enfeksiyona yakalanmasına neden oldu. Cevap olarak Picasso, 20 Kasım'da boğulmaktan kurtarılan bir kadının resmi olan Rescue'yu yaptı.[6]

Ekim 1932'de Picasso'nun ilk büyük retrospektifi, Walter'ın çıplak portrelerini tasvir eden ve onunla olan ilişkisinin doğasını ortaya çıkaran çok sayıda sanat eserinin sergilendiği Galeries Georges Petit'te gerçekleşti. Bu portreler arasında Rüya ve Çıplak, Yeşil Yapraklar ve Göğüs vardı.[4]

Picasso ile son yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

1934'te Walter hamile kaldı. 1934 Noel arifesinde Picasso'ya haber verdi. Khokhlova, o yıl Rue La Boétie'deki aile dairesinden çoktan ayrılmıştı, ancak Picasso, Walter'ın yanına taşınmak yerine onun için yan taraftan bir ev kiraladı.[7] Khokhlova, bir arkadaşı tarafından kocasının çocuk bekleyen bir kadınla uzun süreli bir ilişkisi olduğunu öğrenince, hemen Picasso'dan ayrıldı ve oğulları Paulo ile birlikte Güney Fransa'ya taşındı Picasso ve Khokhlova asla boşanmadı, Picasso buna niyetli olmasına ve yasal olasılıkları keşfetmesine rağmen, Khokhlova "her şeye şiddetle karşıydı";[8] bunun yerine, sonunda ona büyük bir harçlık ödeyerek anlaşmaya gelene kadar çalışmasına el koydu,[9] 1955'teki ölümüne kadar ayrı yaşadılar.

5 Eylül 1935'te Picasso ve Walter'ın "Maya" adlı kızı María de la Concepción, Boulogne-Billancourt'ta doğdu.[3] Walter ve Maya, 25 Mart'tan 14 Mayıs 1936'ya kadar Fransa'nın güneyindeki Juan-les-Pins'de[4] Picasso'nun yanında kaldılar ve ardından 25 kilometre (16 mi) Le Tremblay-sur-Mauldre'ye taşındılar. Versay'dan, 1937 sonbaharında[7] Picasso hafta sonları ve hafta içi bazı günlerde kızıyla oynamak için ziyarete gelirdi. Maya ayrıca Maya with Doll (1938) dahil olmak üzere bazı resimlerinde modellik yaptı.[10]

Maya doğduğunda, Picasso zaten Alice Paalen ve Valentine Hugo da dahil olmak üzere başka kadınlarla da görüşüyordu.[11] Maya'nın doğumundan birkaç ay sonra, 1936'da sürrealist bir fotoğrafçı ve Picasso modeli olan Dora Maar ile yeni bir ilişkiye başladı. Her iki kadınla da ilişkilerini sürdürdü ve portrelerini 1937 tarihli Kırmızı Bereli ve Ponponlu Kız sanat eserinde birleştirdi.[12] Picasso, Walter'ı, kız kardeşi ve annesini Royan'daki Villa Gerbier de Jonc'a yerleştirdi ve burada hafta sonları Maar'dan uzakta onunla vakit geçirdi.[11]

Bir keresinde Walter ve Maar, Picasso Guernica'yı resmederken tesadüfen Picasso'nun stüdyosunda karşılaştılar. Daha sonraki yaşamında bu soru sorulduğunda, iddiaya göre Picasso, durumdan oldukça memnun olduğunu ve aralarında bir seçim yapmasını talep ettiklerinde, bu sorunu kendi başlarına çözmeleri gerektiğini söylediğini ve bu noktada iki kadının konuşup güreşmeye başladığını söyledi. Sanat tarihçisi ve Picasso'nun arkadaşı John Richardson, bu hikâyenin doğru olmadığını söyledi ve hem Maar hem de Picasso ona bunun asla olmadığını söylediler Olayın, Guernica kompozisyonunun zıt uçlarında savaşıyormuş gibi görünen Walter ve Maar'ın resimli temsilinden hayal edilmesinin daha muhtemel olduğunu söyledi.[13]

4 Aralık 1937'de Picasso, Kübizm'in köşeli çizgilerini kullanarak Walter ve Maar'ın kaynaşmış portrelerini tasvir eden ve Walter'dan yeni aşkı Maar'a değişen sevgisini ifade eden Femme au béret et à la robe quadrillée'yi (Marie-Thérèse Walter) yaptı.[14] Walter'ın Picasso ile ilişkisi 1940 yılında sona erdi.[15]

Daha sonra ki yaşamı ve ölümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Eylül 1939'da II. Dünya Savaşı ilan edildiğinde Walter ve Maya Royan'daydı ve 1941 baharına kadar orada kaldılar. Daha sonra , Île Saint-Louis'de bir apartman dairesinde yaşamak için Paris'e geri döndüler. Walter artık Picasso'nun Maar ile olan ilişkisinin farkındaydı. Françoise Gilot daha sonra Maya'nın "babasının çok uzakta çalıştığı kurgusu" ile yaşadığını söyledi.[3]

Picasso, önümüzdeki on yıl boyunca Perşembe ve Pazar günleri Walter ve Maya'yı ziyaret etmeye devam etti. II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Françoise Gilot ile Fransa'nın güneyine taşındı. Walter onu sadece ara sıra gördü ama bir süre ona mektup yazmaya devam etti. 1955'te Khokhlova ölünce, Picasso telefonla Walter'ı aradı ve onunla evlenmesini istedi, ancak Walter teklifini reddetti. Picasso onu bir daha görmedi ve Walter Güney Fransa'ya taşındı. Picasso'nun 1973'te ölümü üzerine, Picasso'nun torunu Pablito'nun cenazeye katılması engellendi ve sonuç olarak bir şişe çamaşır suyu yuttu. Walter, kendisini Paris'teki Amerikan Hastanesine nakletmek üzere bir helikopter ayarlamak için Sağlık Bakanı ile temasa geçti. Bir sanat tüccarı olan kayınbiraderi telefona cevap verdi ve Walter, sağlık faturalarını ödemek için ona Picasso'nun iki tablosunu sattı. Ancak Pablito hayatta kalamadı Picasso'nun ölümünden sonra Walter, hayatını onsuz sürdürmekte zorlandı.[4] 20 Ekim 1977'de, Picasso'nun ölümünden dört yıl sonra, Fransa'nın güneyindeki Juan-les-Pins'de intihar ederek hayatına son verdi.[16]

Miras[değiştir | kaynağı değiştir]

Walter, sanat eleştirmenleri tarafından Picasso'nun "altın ilham perisi" olarak tanımlanmıştır. Picasso, Klasisizm ve Sürrealizm unsurlarını birleştirerek sayısız portresini yarattı.[2] Bu portrelerin duygusallığı, aşk ilişkilerinin yoğunluğunu yansıtıyor. Sürrealist fotoğrafçı Brassaï, "Saçlarının sarılığını, ışıltılı tenini, heykelsi vücudunu seviyordu. Hayatının başka hiçbir anında resimleri bu kadar dalgalı, kıvrımlı kıvrımlar, saran kollar, bukleler halinde saçlar…" [17]

Walter, Picasso'nun Bask kasabasının Luftwaffe bombalamasına tepkisi olan 1937 tarihli Guernica tablosunda tasvir edilen figürlerden en az üçünün modeliydi. Diana Widmaier Picasso'ya göre Walter, "Picasso için sonsuza dek bir umut ve barış amblemi" idi.[7]

Vazolu Kadın, Picasso'nun 1933'te Walter'a dayanan bir doğurganlık tanrıçasının alçı heykelinin bronz bir kopyası, sanatçının Château de Vauvenargues'deki mezarına yerleştirildi.[18]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Booklet Musee Picasso Paris (PDF). Musee Picasso Paris. 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Kasım 2022. 
  2. ^ a b "Will Picasso's Le Repos, a Portrait of His "Golden Muse," Marie-Thérèse Walter, Be the Sleeper Hit of the Upcoming Auction Season?". Vogue (İngilizce). 4 Mart 2018. 18 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  3. ^ a b c d "Muse, lover, lifeblood: how my grandmother woke the genius in Picasso". The Guardian (İngilizce). 8 Mart 2018. 8 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  4. ^ a b c d e "Picasso's Erotic Code". Vanity Fair (İngilizce). 13 Nisan 2011. 6 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Kasım 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  5. ^ "Picasso and Marie-Thérèse Walter: Art's Greatest Love Affair at Gagosian Gallery". The Daily Beast. 16 Nisan 2011. 17 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  6. ^ "Picasso in 1932: Ingenious, Exhausting, Relentless". The New York Times (İngilizce). 2 Nisan 2018. ISSN 0362-4331. 15 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2022.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  7. ^ a b c "Picasso Unbound: The Artist's Secret Romance". British Vogue (İngilizce). 10 Mart 2018. 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  8. ^ O'Brian, Patrick, Picasso, Collins, 1989, p. 299
  9. ^ O'Brian, Patrick, Picasso, Collins, 1989, p. 300
  10. ^ "Stolen Picassos found in Paris" (İngilizce). 7 Ağustos 2007. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2022. 
  11. ^ a b "Pablo Picasso in love and war". The Spectator (İngilizce). 31 Mart 2022. 31 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  12. ^ "My father, Picasso: secret daughter tells of posing in pink bootees". The Guardian (İngilizce). 16 Ağustos 2020. 16 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  13. ^ Richardson, John, Picasso, Magic Sex and Death, Channel 4, 2001
  14. ^ "Picasso's portrait of dying love promises to fetch a high price". Apollo Magazine (İngilizce). 9 Şubat 2018. 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  15. ^ "Marie-Thérèse Walter / Picasso. Portraits | Picasso Museum Barcelona". www.bcn.cat. 26 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022. 
  16. ^ "Picasso in Lust and Ambition". The New York Times. 23 Ekim 2008. 26 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2023.  Birden fazla yazar-name-list parameters kullanıldı (yardım); Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)
  17. ^ "'When you look at these portraits, you feel Picasso's vitality and his intense, concentrated gaze'". Christie's. 13 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2022. 
  18. ^ "Picasso Black and White". web.guggenheim.org. 4 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2022.