Maria Ohisalo

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Maria Ohisalo
İçişleri Bakanı
Görev süresi
6 Haziran 2019 - 19 Kasım 2021
Yerine geldiği Kai Mykkänen
Yerine gelen Krista Mikkonen
Yeşil Birliği lideri
Görevde
Makama geliş
15 Haziran 2019 (2019-06-15)
Başbakan Antti Rinne
Sanna Marin
Yerine geldiği Pekka Haavisto
Görevde
Makama geliş
17 Nisan 2019 (2019-04-17)
Kişisel bilgiler
Doğum 8 Mart 1985 (39 yaşında)
Helsinki, Uusimaa, Finlandiya
Partisi Yeşil Birliği
Evlilik(ler) Miika Johansson
Bitirdiği okul Helsinki Üniversitesi (PhD)

Maria Karoliina Ohisalo (d. 8 Mart 1985), 2019 ve 2021 yılları arasında Finlandiya İçişleri Bakanı olarak görev yapan Fin bir politikacı ve araştırmacıdır.[1][2] Yeşil Birliği'nin lideri, 2019'dan beri Parlamento Üyesi'dir.[3]

Ohisalo, Touko Aalto'nun Eylül 2018'de istifa etmesinin ardından Yeşil Birliği'nin geçici lideri olarak görev yaptı. Haziran 2019'da yapılan Yeşil Birliği liderlik seçiminde tek adaydı.[4] 2013'ten 2014'e kadar Yeşil Gençlik ve Öğrenciler Birliği'ne eşbaşkanlık etti.[5][6] ve 2017'den beri Helsinki Kent Konseyi üyesi ve 2019'dan beri milletvekilidir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Vihreiden yli viiden tunnin kokous päättyi, tässä vihreiden ministerit: Haavisto, Ohisalo ja Mikkonen - Tynkkynen hävisi ministeripaikan vain yhdellä äänellä" (Fince). Iltalehti. 4 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2019. 
  2. ^ "Tässä ovat Marinin hallituksen ministerit – joukko äänikuningattaria, pikapaluun tekijä, maailman nuorin pääministeri" (Fince). Yle. 9 Aralık 2019. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2019. 
  3. ^ "Maria Ohisalo – parissa kuukaudessa ensin kansanedustajaksi, sitten ministeriksi ja nyt vihreiden puheenjohtajaksi". Yle Uutiset (Fince). 18 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2019. 
  4. ^ "Maria Ohisalo nousemassa vihreiden puheenjohtajaksi: "Kisa oli avoin kaikille ja olen tottunut kisaamaan"" (Fince). Yle. 12 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2019. 
  5. ^ Pohjanpalo, Olli (11 Nisan 2013). "Vihreät kohti kahden puheenjohtajan mallia". Helsingin Sanomat. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2013. 
  6. ^ Lapintie, Lassi (23 Kasım 2013). "Vihreät nuoret valitsivat uudet puheenjohtajat". YLE Uutiset. 26 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Kasım 2013.