Les Mauvais bergers
Les Mauvais bergers (Kötü Çobanlar'), Fransız yazar Octave Mirbeau'nun beş perdelik bir trajedisidir. Tiyatro oyunu 15 Aralık 1897'de "Théâtre de la Renaissance" da oynandı. Baş roller Sarah Bernhardt ve Lucien Guitry tarafından oynandı. Yazarın Fransız uzmanı, Pierre Michel, Aralık 2015'te oyunun kritik bir baskısını sağladı.
Bir proleter trajedisi[değiştir | kaynağı değiştir]
Anarşist militan ve bağımsız proleter Jean Roule bir işçi grevine ivme kazandırıyor. Yoldaşlarını, yalnızca ücretlerinde, çalışma ve güvenlik koşullarında önemli iyileştirmeler değil, aynı zamanda örneğin kültür hakkını da mücadele yoluyla elde etme umuduyla greve gitmeye ikna eder. Ancak grevciler patronun ve birliklerin dahil olduğu hükûmetin uzlaşmazlığıyla karşı karşıya kalır.
Beşinci ve son perdede ölüm galip gelir. Patron Hargand tarafından çağrılan birlik, silahsız kalabalığa müdahale edip ateş edince Jean Roule öldürülür ve hamile ve yaralı Madeleine (Jean Roule'un metresi olan genç bir işçi) cesedinin üzerine düşerek ölür. Jean Roule'un gelecekteki özgürleşme umudunu somutlaştırabilecek çocuğu onunla birlikte ölür. İşçilere daha yakın olabilmek için babasından ayrılan ve katliamı engellemeye çalışan Harand'ın oğlu Robert de öldürülür. Bu nedenle mücadele, işçiler için başarısızlıkla sonuçlandı. Ayrıca bu eser Émile Zola'nın Germinal romanına yakın bir konuyu işliyor. Ancak, Germinaldan farklı olarak Octave Mirbeau hiç umut bırakmıyor.
Analiz[değiştir | kaynağı değiştir]
Mirbeau hiçbir şekilde sosyal soruna bir çözüm getirme iddiasında değildir. Başlık, "Les mauvais bergers", sadece katı patronları ve suç ortağı hükûmeti temsil etmiyor. Aynı zamanda tutumu belirsiz Sosyalist milletvekilleri, militan Madeleine’i ve hatta işçileri ölüme götüren lider Jean Roule’u simgeliyor. Mirbeau, işçilerin yanında olmasına ve taleplerini desteklemesine rağmen, onları idealize etmeyi reddediyor. Örneğin, dördüncü perdede Mirbeau, grevcilerin Jean Roule'u öldürmek üzere olduğunu gösteriyor (Madeleine tarafından kurtarıldı) veya patron Hargand'ın insani tarafını gösteriyor. Tüm dualizmi Mirbeau reddediyor.