İçeriğe atla

Learjet 24

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Learjet 24
Türüİş Jeti
Ulusal köken ABD
ÜreticiLearjet
İlk uçuş1966
Hizmete giriş1966
DurumuEtkin hizmette
Üretim sayısı259

Learjet 24 6-8 kişilik (2'si mürettebat olmak üzere) çift motorlu, yüksek hızlı, ticari jettir. Learjet firması tarafından Learjet 23'ün yerini alması için üretilmiştir.

Learjet 24, Learjet 23'ün bir üst modelidir. En önemli farklardan birisi her iki yana da ilave edilmiş bir adet penceredir. Ayrıca ABD Havacılık Standartlarını belirleyen FAR kurumunun 25. kısım kurallarına uymak için birkaç küçük değişikliğe gidilmiş, daha da önemlisi motorlar kuvvetlendirilmiştir. Böylece FAR Kısım 25 kurallarına uyan ilk ticari jet Learjet 24 olmuştur.[1] Kokpit camı, kanat ucu yakıt tankları ve yangın söndürme sistemlerindeki değişiklikler de bu değişikliklere eklenebilir.

Learjet 24, ilk uçuşunu 24 Ocak 1966'da gerçekleştirmiştir. Diğer tipleri Learjet 24A, B, C, D, E ve F'dir. Kalkış ağırlığı, menzil, kabin ve motorlar tipler arasındaki farkları teşkil etmektedir.

Mayıs 1966'da gerçekleştirilen gösterim ve deneme uçuşunda, 3 gün içerisinde Dünya çevresinde tur atmış, uçuşunu 50 saat 20 dakikada gerçekleştirmiştir.[1]

Toplam 259 adet üretilen Learjet 24'lerden 39'u kaza yaparak uçuşlarına veda etti. 2001'de halen 210 adet Learjet kullanımda idi.

Özgün sürümüdür. Learjet 23'ün değiştirilmesi ile elde edilmiştir. Kalkış ağırlığı 5902 kg.'dır. FAA tarafından 9 Kasım 1966'da sertifikalandırılan uçaktan 81 adet üretilmiştir.

İki adet General Electric CJ610-6 motoru kullanan ce 6129 kg kalkış ağırlığına sahip olan uçak FAA tarafından 17 Aralık 1968'de sertifikalandırılmış ve 49 adet üretilmiştir.

Azaltlmış menzili ve gövde yapısı hariç 24B'nin benzeridir. Kalkış ağırlığı 5675 kg'dır. Üretilmemiştir.

24C'nin kalkış ağırlığı 6129 kg.'a arttırılmış sürümüdür. Dairesel kabin, açılı kabinle değiştirilmiş, üretim halindeki 24B'ler değiştirilerek 99 adet üretilmiştir. FAA tarafından 17 Temmuz, 1970'te sertifikalandırılmıştır.

24D'nin hava taksi görevi için tehçizatlandırılmış sürümüdür. Farklı olarak ek gövde yakıt tankına sahiptir. İtki gücünü iki adet General Electric CJ610-8A'dan almaktadır. Sivil havacılıktaki izin verilen en yüksek tavan irtifasına sahip (51000 fit = 15545 metre) uçaktan 29 adet üretilmiştir.[1]

  • Kabin Yüksekliği (Fit)= 4.3
  • Kabin Genişliği (Fit)= 4.9
  • Kabin Uzunluğu (Fit)= 9
  • Kabin Hacmi (Fit Küp)= 192
  • Kapı Yüksekliği (Fit)= 4.2
  • Kapı Genişliği (Fit)= 3
  • Dahili Bagaj Hacmi (Fit Küp)= 40
  • Harici Bagaj Hacmi (Fit Küp)= n/a
  • Koltuk Sayısı= 5
  • Azami Kalkış Ağırlığı (lbs)= 13500
  • Azami İniş Ağırlığı (lbs)= 11880
  • Mürettebat Başına Temel Operasyon Ağırlığı w/crew (lbs)= 7830
  • Kullanılabilir Yakıt Miktarı (lbs)= 5628
  • Yakıt Başına Faydalı Yük (lbs)= 342
  • Azami Faydalı Yük (lbs)= 3570
  • Menzil (Dolu Koltuk) (deniz mili)= 850
  • Azami Menzil (deniz mili)= 1100
  • Dengeleme Alan Uzunluğu (fit) 4300
  • İniş Mesafesi (Factored) (fit) 5325
  • Tırmanma Oranı - Tüm Motorlar (fit p/min) 6800
  • Tırmanma Oranı - Tek Motor (fit p/min) 2100
  • Azami Seyir Hızı (ktas) 475
  • Normal Seyir Hızı (ktas) 439
  • Uzun Menzil Seyir Hızı (ktas) 410
  • Azami Ağırlıklı Tavan İrtifası (Fit) 45000
  • Tek motorlu, Azami ağrlıklı Hizmet İrtifası (Fit) 28500
  • Motor Sayısı 2
  • Motor CJ610-6
  • Motor Üreticisi General Electric
  1. ^ a b c "Learjet company timeline". 31 Aralık 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2007. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]