Kullanıcı:Zeitfürtolhildan1978/deneme tahtası
| Abdullah Öcalan | |
|---|---|
| |
| 1997'de Öcalan | |
| 1. PKK lideri | |
| Görev süresi 27 Kasım 1978 - 15 Şubat 1999 | |
| Yerine geldiği | Makam oluşturuldu |
| Yerine gelen | Murat Karayılan (de facto) |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 4 Nisan 1949 Ömerli, Halfeti, Şanlıurfa, Türkiye |
| Vatandaşlığı | Türkiye |
| Milliyeti | Kürt |
| Organizasyon | PKK, KCK[1] |
| Evlilik(ler) | Kesire Yıldırım (24 Mayıs 1978 - 1988?[not 1]) |
| Akraba(lar) | Osman Öcalan (kardeş) Dilek Öcalan (yeğen) Ömer Öcalan (yeğen) |
| Ebeveyn(ler) | Ömer Öcalan (baba) Üveyş Öcalan (anne) |
| Bitirdiği okul | İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1971) Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi (1971-1984) |
| Takma adı | Apo |
Abdullah Öcalan (d. 4 Nisan 1949,[2][3] Halfeti) veya zaman zaman kullanılan kısa adıyla Apo,[4][5] yasa dışı ayrılıkçı silahlı örgüt PKK'nın kurucu lideridir.[6]
2 Şubat 1999 tarihinde, Yunan Ulusal İstihbarat Teşkilatı mensupları ile Kenya, Nairobi'de bulunan Yunan Konsolosluğu'na özel bir uçakla getirildi.[7] 15 Şubat 1999'da, üst düzey Yunan yetkililerin baskısı sonucu konsolosluktan çıkartıldı ve götürüldüğü Nairobi Havalimanı'na operasyon düzenleyen Türk güvenlik güçlerince yakalanıp, Türkiye'ye getirildi.[7][8] Türkiye, Öcalan’ın yakalandığını 16 Şubat 1999’da Başbakan Bülent Ecevit’in yaptığı, “Abdullah Öcalan Türkiye’dedir” açıklamasıyla öğrendi.[9] 30.000 kişinin ölümünden sorumlu olmakla suçlandı.[10] 28 Nisan 1999'da, Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesine göre vatana ihanet suçu gereğince hakkında idam cezası istendi.[11] "Silahlı terör örgütü kurmak ve yönetmek" suçuyla 29 Haziran 1999'da idama mahkûm edildi. Avrupa Birliği'ne uyum yasaları gereğince cezası ağırlaştırılmış müebbet hapse çevrildi. O günden bu yana İmralı Cezaevi'nde hapis yatmaktadır.
1978'den yakalandığı 1999 yılına kadar, lideri olduğu PKK tarafından gerçekleştirilen şiddet içeren olaylar sonucunda 4.472 sivil, 3.874 asker, 1.225 köy korucusu ve 247 polis hayatını kaybetmiş; 6.036 silahlı saldırı, 3.071 bombalı saldırı, 388 silahlı soygun gerçekleşmiş ve 1.046 insan kaçırılmıştır.[12] Gerçekleştirilen saldırı ve ölümlerin verilen sayılardan daha yüksek olduğunu iddia eden Öcalan, bu yaşananların PKK tarafından yürütülen silahlı mücadelenin bir parçası olduğunu, bu saldırıların kendi emri doğrultusunda gerçekleştirildiğini ve bunları gerçekleştiren örgütün birinci derecede sorumlusunun kendisi olduğunu açıklamıştır.[12][13][14] İnsan Hakları İzleme Örgütü, 1992 ve 1995 yılları arasında, Öcalan'ın yönettiği PKK tarafından; çoğunluğu devlet memuru, öğretmen ve sivil olmak üzere en az 768 kişinin yargısız şekilde infaz edilerek öldürüldüğüne, ve aynı zaman aralığı içerisinde örgütün gerillaları tarafından gerçekleştirilen 25 farklı katliamda 39 kadın ve 76 çocuk dahil toplam 360 sivilin katledildiğine inanmaktadır.[15] Düzinelerce Kürt köylü, Öcalan'ın emri ile işbirlikçi veya muhbir oldukları şüphesiyle kaçırılmış ve öldürülmüştür. 1995 ve 1999 yılları arasında, örgütün çoğunlukla kadınlardan oluşan "intihar timleri" tarafından Türkiye genelinde 21 farklı intihar saldırısı gerçekleştirilmiştir.[16] 1980'li yıllardan 1998 yılına kadar PKK mensupları tarafından özellikle sivillere ve esirlere karşı işlenen insan hakları ihlallerini kınayan Uluslararası Af Örgütü; işlenen bu suçlardan dolayı Öcalan'ın adil bir şekilde yargılanmasını istemiştir.[15][17] İnsan Hakları İzleme Örgütü de insanlığa karşı suç işlediği düşünülen Öcalan'ın sığınma talebinin hiçbir ülke tarafından kabul edilmemesini istemiştir.[15][18] Öcalan, yakalandığı zaman sivillere karşı yapılan eylemleri desteklemediğini beyan etmesine rağmen, yakalanmadan önce sivillere yönelik yapılan hiçbir saldırıyı kamuoyunun önünde yazılı veya sözlü olarak kınamamış hatta 1995 ve 1996 yıllarında örgütün yurt içi ve yurt dışındaki belirli sivil hedeflere yönelik bombalı saldırıları yoğunlaştırması gerektiğini belirtmiştir.[13][19][20]
- ^ Winter, Chase (17 Mayıs 2017). "The Middle East's complex Kurdish landscape". DW. 2 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2019.
Ocalan continues to be the PKK and the KCK's nominal head. However, the de-facto leader of KCK is its co-chair, Cemil Bayik, a top leader within the PKK.
- ^ "Öcalan'ın köyünde pastalı doğum günü kutlaması". odatv4.com. 27 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2023. "4 Nisan'da kutlanan PKK elebaşı Abdullah Öcalan'ın doğum günü resmi nüfus kayıtlarında 14 Nisan olarak görülüyor..."
- ^ "Abdullah Öcalan". Kurdish Militant Leader. Encyclopedia Britannica. 2011. 10 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2020.
- ^ Birand, Mehmet Ali (16 Haziran 1988). "'Tarihi bir dönemece geldik'". Milliyet. s. 13.
- ^ "Kurdistan Workers' Party (PKK)" (İngilizce). Encyclopædia Britannica. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2015.
- ^ Nationalisms and Politics in Turkey: Political Islam, Kemalism and the Kurdish Issue. Foundation of PKK and The First Congress (İngilizce). Taylor and Francis Group. 13 Eylül 2010. ss. 133-139. ISBN 9781136938665. 11 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2020.
- ^ a b "Fiasco in Nairobi". Greek Intelligence and the Capture of PKK Leader Abdullah Ocalan in 1999. CIA. 21 Nisan 2009. 6 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020.
- ^ "EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS" (PDF). CASE OF ÖCALAN v. TURKEY. Council of Europe. 12 Mart 2003. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ekim 2020.
- ^ "Turkey and Abdullah Ocalan: Both on trial". The Economist. 3 Haziran 1999. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2020.
- ^ Öcalan Davası Gerekçeli Karar, Sanıktan şikayetçi olduklarını, "sanığın vatana ihanet suçundan TCK'nın 125. maddesi gereğince cezalandırılmasını ve şahsi haklarının saklı tutulmasını talep etmişlerdir. (Kl.:67 ve 70)"
- ^ a b "EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS" (PDF). CASE OF ÖCALAN v. TURKEY. Council of Europe. 12 Mart 2003. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2021.
- ^ a b "Abdullah Öcalan'ın Yargılanması 2. Gün". Anadolu Ajansı. 1 Haziran 1999. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ "Abdullah Öcalan'ın Savunma Duruşması". Sanık Abdullah Öcalan Yargılanıyor. Anadolu Ajansı. 23 Haziran 1999. 19 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ a b c "Rights Group Decries Missed Opportunity to Prosecute PKK Leader". Urgent Need for an International Criminal Court Cited. Human Rights Watch. 20 Ocak 1999. 4 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ "No security without human rights". Uluslararası Af Örgütü. 1997. 8 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Turkey: Amnesty International's position on the arrest of Abdullah Ocalan" (PDF). EXTERNAL -- FOR RESPONSE ONLY. Amnesty International. 20 Kasım 1998. 6 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ "Italy Urged to Prosecute PKK Leader Ocalan". Human Rights Watch. 20 Kasım 1998. 4 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ "No Security Without Human Rights". UNHCR. Amnesty International. 1 Ekim 1996. 27 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2020.
- ^ Aliza Marcus (1 Ağustos 2007). Blood and Belief: The PKK and the Kurdish Fight for Independence (İngilizce). NYU Press. s. 128. ISBN 9780814796115. 12 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2020.
Kaynak hatası: <ref> "not" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="not"/> etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)