Kullanıcı:Yaprikaki/Buck-Tick
| Buck-Tick | |
|---|---|
| Unvanı | B-T, Hinan Go-Go (非難GO-GO) |
| Başladığı yer | Fujioka, Gunma, Japan |
| Tarzlar | |
| Etkin yıllar | 1983–present |
| Müzik şirketi |
|
| İlişkili hareketler |
|
| Resmî site | buck-tick.com |
| Üyeler | Atsushi Sakurai Hisashi Imai Hidehiko Hoshino Yutaka Higuchi Toll Yagami |
| Eski üyeler | Araki |
Buck-Tick ( BUCK-TICK olarak stilize edilmiştir) 1983 yılında Fujioka, Gunma'da kurulmuş bir Japon rock grubudur. Grup, 1985'ten beri devamlı olarak baş vokalist Atsushi Sakurai, baş gitarist Hisashi Imai, ritim gitaristi Hidehiko Hoshino, basçı Yutaka Higuchi ve davulcu Toll Yagami'den oluşuyor . Bu grup neredeyse 40 yıldır sürmekte olan kariyerleri boyunca punk rock, endüstriyel rock ve gotik rock dahil birçok farklı müzik türünü denemişleridir. [5] [6] . Buck-Tick genellikle Visiuall kei hareketinin kurucularından biri olarak kabul edilir. [7] [8] [9] Çıkardıkları 21 stüdyo albümümüm neredeyse hepsi listelerde ilk ona ulaşmayı başardı ve bunlardan üçü seksenlerin sonlarında ve doksanların başlarında listelerin bir numarasıydı.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
Kuruluş (1983–1985)[değiştir | kaynağı değiştir]
Buck-Tick ilk olarak 1983 yılında kuruldu. Grup üyelerinin beşi de Gunma vilayetinde yaşıyordu. O sırada herhangi bir enstürman çalımayı bilmiyor olsa da grup kurma fikri aslında Hisashi Imai 'e aitti. Arkadaşı Yutaka Higuchi'yi de gruba dahil etti ve beraber pratik yapmaya başladılar - gitarda Imai ve basta Higuchi. Sonra Higuchi, lisenin ilk yılından beri arkadaşı olan Hidehiko Hoshino'ya da katılmak isteyip istemediğini sordu. Hoshino uzun boylu ve yakışıklı olduğu için Higuchi onu vokalist olmaya ikna etmeye çalıştı ancak Hoshino ön planda olmak istremedi ve gitar çalmakla daha çok ilgilendi bu yüzden Imai'nin arkadaşı Araki onun yerine vokalist oldu. O dönem Imai'nin sınıfında Yankī 'lerle takılan kötü çocuk Atsushi Sakurai davul çalmak olmak için gönüllü oldu. [10] Boøwy şarkıcısı Kyosuke Himuro da Buck-Tick üyeleri ile aynı liseye gitmiştir. [11]
Imai, bahar 1984'de gruba Hinan Go-Go (非難GO-GO, "Hinan" Japoncada "kritisizm" demek) adını verdi. Biryerlerde çalmaya yetecek kadar pratik yaptıktan sonra küçük, yerel etkinliklerde canlı performans sergilemeye başladılar. Ünlü Japon punk grubu Stalin'in şarkılarının coverlarını çalmaya başladılar. En başından beri imajlarının bilincindeydiler ve kendilerini kalabalıktan ayırmaya çalıştılar. Takım elbise giyip saçlarını yukarı diktiler ve kısa süre sonra beyaz yüz makyajını kostümlerine eklediler. [10]
Imai liseyi bitirdiğinde Araki ile Tokyo'ya taşındı ve tasarım okuluna girdi. Higuchi ve Hoshino da bir yıl sonra mezun olduklarında, Higuchi işletme okulu için ve Hoshino gastronomi okulu için Tokyo'ya taşındılar. Ama yine de hafta sonları birlikte pratik yapmak ve sahneye çıkmak için memleketlerine dönmeye devam ettiler. 1984 yazında, grup adını Japoncada çatapat anlamına gelen "bakuchiku" (爆竹) kelimesinin yaratıcı bir yazımı olan Buck-Tick olarak değiştirdi. Ayrıca çoğunlukla Imai bazense Hoshino tarafından yazılan tarafından yazılan kendi orijinal şarkılarını çalmaya başladılar.
Sakurai'nin ebeveynleri Tokyo'ya taşınmasına izin vermediği için Gunma'da kalan tek kişi oydu ve bu onu çok rahatsız ediyordu. Hep tek başınaydı, zaman geçirmek için sık sık konserlere gidip televizyonda müzik gruplarının canlı performanslarını izlediği sırada artık davulcu olmaktan bıktığına ve bunun yerine vokalist olmak istediğine karar verdi. Higuchi'nin kardeşi Toll Yagami de SP isminde başka bir grubun üyesiydi ve SP vokalistini kaybettiğinde Sakurai Yagami'ye onun yerine geçip geçemeyeceğini sordu. Yagami kibarca talebini reddetti ve sonrasında SP dağıldı. [10]
Tüm bunlar olurken aynı zamanda Buck-Tick'in geri kalanı Araki'yle sorunlar yaşıyordu. Imai'nin beste becerileri geliştikçe, Araki ezgileri şarkılara taşıyamadı. [10] Onlar kolay bir karar olmasına rağmen, grup Araki'yi kovmaya karar verdi ve Sakurai onları Araki'nin yerine geçmesine ikna etti. Buck-Tick şimdi bir davulcusu eksikti, ancak Higuchi onu kendi grubunun kaybını aşmasının en iyi yolunun onların grubuna katılmak olduğuna ikna edince bu boşluk Yagami tarafından dolduruldu. Bu grup için son düzenlemeydi ve grup üyeleri o zamandan beri değişmedi.
Bağımsız dönem (1985-1987)[değiştir | kaynağı değiştir]
Kadrodaki değişiklikten sonra Buck-Tick, müzik konusunda giderek daha da ciddileşti. Babası öldükten sonra Sakurai de Tokyo'ya da taşındı. Beş üye gündüzleri çalıştı ve geceleri pratik yapıp sahne aldı. Daha sonra, Temmuz 1986'da, bağımsız bir plak şirketi olan Taiyou Records'un başkanı Sawaki Kazuo'nun dikkatini çektiler. Grubu Shinjuku Attic adlı canlı performans sahnesinde görmüş ve çok etkilenmişti. Sawaki, gruba geleceği görme yetisini olduğunu söyledi ve grubun bir yıl içinde başarılı olacağını iddia etti. [10] Grup hemen Taiyou Records'la sözleşme imzaladı ve ilk singleları "To-Search" i aynı yıl 21 Ekim'de yayınladı.
Sawaki'nin yardımıyla çok aktif bir şekilde grubun tanıtımlarına başladılar. Tokyo'da müzik klüplerinde çaldılar ve 1 Nisan 1987'de ilk albümleri Hurry Up Mode'u yayınladılar. Albümle birlikte, Ikebukuro'daki 1.200 kapasiteli Toyoto Halk Salonunda "Buck-Tick Phenomenon" isimli bir konser verdiler. Yerel müzik sahnesindeki herkes salonun grup için çok büyük olduğuna ve konserin başarısızlığa mahkum olacağına inanıyordu ancak Buck-Tick çok akıllıca bir reklam stratejisi kullandı: Tokyo'nun tüm ana gençlik bölgelerinde üstünde "Buck-Tick Phenomenon 1 Nisan Toyoto Halk Salonu" yazan binlerce göz alıcı, siyah beyaz çıkartma yapıştırdılar. Şirketin personelleri neredeyse kamu malına zaradan tutuklanıyodu ancak strateji işe yaradı. [10] Buck-Tick konser için biletlerin yarısından fazlasını sattı ki bu onlar için büyük bir başarıydı. Bu olaydan sonra grup anında patladı ve büyük şirketler onlar için rekabete başladı.
Ana çıkış (1987–1988)[değiştir | kaynağı değiştir]
Bir dizi büyük şirket Buck-Tick ile sözleşme imzalama onuru için bir sıcak bir yarışa girişmişti, lakin grup başlangıçta bu tekliflere aldırış etmedi. Müziklrini kendi şartlarıyla sürdürmeye devam etmek isteyen grup, şirket dört şartı kabul etmedikçe anlaşma imzalamayı reddetti: ilk olarak, grubun saçları, makyajları, kıyafetleri ve genel imajları hakkında kendi kararlarını verebilmeliydi; ikincisi, grup asla üyelerini ve üylerin gruptaki yerlerini değiştirmek zorunda kalmamalıydı; üçüncüsü, grup asla destek müzisyeni (kayıt oturumlarında veya canlı performanslarda çalmak için kiralanan müzisyenler) kullanmaya zorlanmamalıydı ve son olarak, kendi prodüksiyonlarını yapabilmeliydiler. [10] [12] Çoğu plak şirketi, böyle genç ve deneyimsiz bir gruptan bu kadar yüksek talepleri kabul etme fikrine karşı geldi, ancak Victor Invitation Records'tan Takagaki Ken, grubu o kadar çok istiyordu ki, istedikleri her şeyi yapmalarına göz yumdu. Hatta pratik yapmaları için onlara Victor'un Aoyama stüdyosunu bile teklif etti.
16 Haziran 1987'de Buck-Tick, indie günlerine veda etmek adına Shibuya'daki Live Inn'de "Buck-Tick Phenomenon II" adlı bir gösteri yaptı. Küçük salon insanlarla doluydu ve kalabalık zaman zaman o kadar coştu ki, konser personelinin hayranları sakinleştirebilmek için konseri birden fazla kez kesmesi gerekti. Daha sonra, Buck-Tick Phenomenon Live at the Live Inn adlı konserin bir videoları yayınlandı ve Oricon video listelerinde 4 numaraya kadar çıktı. [10]
3 Eylül'de Buck-Tick, gelecekte yapmayı umdukları tüm müzik bağlantılarının onuruna Shaking Hands, Inc. adını verdikleri kişisel idari ofislerini açtı. [10] Kısa süre sonra ilk ulusal turlarına başladılar. İlk büyük etiket albümleri Sexual XXXXX'i yayınladılar ! 21 Kasım'da, Hayır'a tırmandı. 33 ilk albüm için tamamen duyulmamış Oricon listelerinde. Büyük yıl sonu biletleri, iki gün içinde satılan Japonya Gençlik Salonu'nda Tokyo'da yaşıyor.
Başarı ile birlikte yeni zorluklar geldi. Grup için dergilerle röportaj yapan gazeteciler sadece grubun görünüşüyle ilgileniyor gibiydi ve "Saçını neden kapatıyorsun?" , "Saçını koyman ne kadar sürer?" ve "Kayıt satabilmeniz için dikkatinizi çekmek için saçınızı koyuyor musunuz?" Grup üyeleri saçlarını sadece havalı göründüğünden düşündüler. Tek nedeni buydu, her zaman cevap verdiler, ama sonunda sorulara o kadar yoruldular ki artık cevap vermeyi reddettiler. [10] Artık sadece büyük salonlarda oynayabilecekleri kadar popüler olmuşlardı. Küçük canlı evleri kaçırdılar, bu yüzden 24 Ocak 1988'de Shinjuku Loft'ta sahte "Bluck-Tlick" adı altında gizli bir konser düzenlediler ve eski şarkılarını çalmak için bir fırsat olarak kullandılar. 21 Mart 1988'de EP Romanesk'i serbest bıraktılar. Üçüncü albümleri Seventh Heaven, 21 Haziran'da onu izledi.
Tabu (1988–1989)[değiştir | kaynağı değiştir]
Mart 1989'da grup Tabu turuna başladı. Bu noktada saçlarını bu kadar çok bırakmayı bırakmışlardı ve Sakurai bile onu boyamaktan vazgeçmiş ve siyah olmasına izin vermişti. Turun Mayıs ayına kadar sürmesi planlandı, ancak Imai LSD'nin mülkiyeti nedeniyle tutuklandığında aniden iptal edildi. [13] Olay o sırada gazetelerde ve tablolarda yer aldı, ancak grup o zamandan bu yana çok sessiz kaldı. [12] Buck-Tick hiatus yaptı ve Imai, yüzlerce ilgili taraftarın katıldığı ve televizyonda bulunan bir mahkeme duruşmasında görünmek zorunda kaldı.
Grup üyeleri[değiştir | kaynağı değiştir]
- Şu anki üyeler
- Atsushi Sakurai (櫻井 敦司 Sakurai Atsushi) – baş vokalist (1985–günümüz), bateri (1983–1985)
- Hisashi Imai (今井 寿 Imai Hisashi) – baş gitarist, geri vokal, teremin, bazen ana vokaller (1983–günümüz)
- Hidehiko "Hide" Hoshino (星野 英彦 Hoshino Hidehiko) – ritim gitar, geri vokal, klavye (1983–günümüz)
- Yutaka "U-ta" Higuchi (桶口 豊 Higuchi Yutaka) – bass gitar (1983–günümüz)
- Toll Yagami (ヤガミ トール Yagami Tōru) – bateri, perküsyon (1985–günümüz)
- Eski üyeler
- Araki (アラキ) – ana vokalist (1983–1985)
Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]
|
|
Referanslar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "BUCK-TICK - Real Sound". Real Sound (Japanese). Erişim tarihi: 2018-02-16.
- ^ "Buck-Tick". Allmusic.
- ^ a b "BUCK-TICK". Tower Records (Japanese). 2012-09-19. Erişim tarihi: 2018-02-16.
- ^ Sputnikmusic
- ^ "Buck-Tick". Metropolis. 2011-12-06. Erişim tarihi: 2018-09-20.
- ^ "BUCK-TICKサウンドはなぜ変貌し続ける？ 大いなる実験作『或いはアナーキー』を紐解く". Real Sound (Japanese). 2014-06-04. Erişim tarihi: 2018-09-20.
- ^ "Bounce Di(s)ctionary Number 13 - Visual Kei". Bounce (Japanese). 2008-03-01 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2007-09-12.
- ^ Vocal Music and Contemporary Identities: Unlimited Voices in East Asia and the West. Routledge. 2013. s. 250. ISBN 978-1-136-15521-5.
- ^ Made in Japan. Global Popular Music Series. Routledge. 2014. s. 223. ISBN 9780415637572.
- ^ a b c d e f g h i j LOVE ME, Yasue Matsuura, Takao Nakagawa; Shinko Music Publishing Company, Ltd. 1989. 4-401-61275-2.
- ^ Gunma Television Interview with Atsushi Sakurai, aired April 3, 2005.
- ^ a b Picture Product disc 3: "Sen-Sor", directed by Takashi Musha & Yuko Sakurai, Victor Entertainment, 2002.
- ^ Newspaper article from 1989 with information about Imai Hisashi’s arrest for LSD possession
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
[[Kategori:Kardeş müzik grupları]] [[Kategori:Endüstriyel rock müzik grupları]] [[Kategori:Müzikal beşliler]] [[Kategori:1983'te kurulan müzik grupları]] [[Kategori:KB1 Japonca kaynakları (ja)]]