Kullanıcı:Ağabalayeva
Psixologiya[değiştir | kaynağı değiştir]
Günahkar və Qurban
Son dərəcə təhrikedici bir şey bu. Təcavüzə məruz qalan qızlarla pis rəftar edənlərin çoxu, təcavüzün əsl səbəbinin analarının olduğunu dediyinizi eşitsə, buna şiddətlə qarşı çıxardı.
Əlbəttə bu kişiləri bağışladığım mənasına gəlmir. Bunu bu şəkildə görmək tamamilə yanlış olardı. Ancaq rəsmin tamamını görmək vacibdir. Sözgəlişi uşağın yalnızca ataya qəzəblənməsi kifayət etməyəcəkdir, anaya da qəzəblənmək məcburiyyətindədir. İndiyədək gördüyüm qədəri ilə təcavüzdə ana-ata cinayət ortaqlığında, gizli münasibət (отношения)içindədir.
Bütün bu dedikləriniz analitik düşünürlərə olduqca anlaşılmaz gələcək. Bir yığın iddia ortaya atdığınız deyilə bilər. Necə bu qənaətə gəldiniz ?
Ailə düzülüşlərində izlədiyim, klientlərlə çalışmalarım sırasında gördüyüm bu. Hər şeydən əvvəl, günahkara yönləndirilən hər hücumun mənfi təsirləri olduğunu gördüm.
Yəni özlərini günahkar hala gətirənlərə yönlənən hücumun demək istəyirsiniz.
Bəli. Çünki uşaq, cəzalandırılan ataya sadiq qalır və özünü bu səbəblə cəzalandırır. Bunu özü etməsə belə, daha sonra ara-sıra öz uşaqlarından biri edir. Bu beləcə nəsillər boyu sıxlıqla davam edir. Bir dəfəsində son dərəcə qeyri adi bir təcrübəm oldu.
Psixiyatrlar üçün təşkil edilən bir təhsil çalışması sırasında bir psixiyatr, öz atasının təcavüzünə məruz qalan bir klienti olduğunu söylədi. Çox qəzəbliydi. Klientinin ailə düzülüşünü etməsini söylədim. Etdi. Düzülüşdə terapist olaraq klientinin yanında durmasını istədim, bunun doğruluğunu təsdiqlədi və klientinin yanına keçdi. Sistemdəki hər kəs ona qəzəbləndi və heçbiri etibar etmədi.
Beləliklə pis atanın yanına keçməsini söylədim. Sistemdəki hərkəs dərin bir nəfəs aldı və ona etibat etdi.
Bu düzülüş sırasında, terapistin pislə birlik olmaq məcburiyyətində olduğunu ortaya çıxardım. Ancaq bu şəkildə digərləri üçün bir şeyi düzəldə bilər. Qurbanla birlik olduğu və qəzəb duyduğu anda bu hərkəs üçün neqativ nəticələr doğurur. Xüsusilə də qurban üçün.
Bu bir təcrübə. O şəkildə olması gərəktiyini düşündüyüm üçün olan bir şey deyil. Bu görüşləri ailə düzülüşləri sırasında əldə etdim. Ama bir başqası başqa şəkildə yanaşdığında ya da işə yarayan fərqli bir təcrübə əldə etdiyində geri çəkilərəm. Heç kəsə necə hərəkət edəcəyi ilə əlaqədar qaydalar dayatmaq istəməm.
Yəni bu dəyişməz bir nəzəriyyə deyildir.
Heç bir şəkildə. Təkcə bu kontekstdə də deyil. Mən addımlarımı fenomenolojik(öz”lərin anlaşılması) olaraq atıram. Yəni nəyin işə yaradığına baxıram. Bunu sınayıram. Nəticədə bir yol tapsam özümə hipotez yaradıram. Ama bu da vəziyyətdən vəziyyətə dəyişir.
Bəs bir şeyin işə yaradığını nədən anlıyırsınız?
Üz ifadəsindən. Bir həll ortaya çıxdığı an üzlərində bir aydınlanma olur. Hərkəs özünü rahatlamış hiss edir. Bu, hər kəsə birdən yararlı oluna bilinməz qədim düşüncəsinə zidd(против). Ailə terapisində həll,ailədə hərkəsə lazım olan həyata keçirildiyində gəlir. Hərkəs özü üçün doğru olan yerdə, yanında olması gərəkənlərlə münasibət içində və başqalarına müdaxilə etmədən özü olaraq durduğunda gəlir həll. Beləcə hərkəs bir anda olması gərəktiyi yerdə olduğunu hiss edir və özünü yaxşı hiss edir. Bu da həll deməkdir.