Koral Fantazi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Beethoven, 1804.

Piyano, koro ve orkestra için do minör fantezi, Op. 80, 1808 yılında Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiştir. Koro için yazılan kısım Christophe Kuffner'in (1780 - 1846) bir şiiri üzerine yazılmıştır.

Bestelenmesi ve prömiyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Fantazi'nin prömiyeri 22 Aralık 1808'de, Akademie'de, yine do majör anahtarında yazılmış olan 5. Senfoni, 6. Senfoni ve Dördüncü piyano konçertosu'nun prömiyerleriyle birlikte aynı konserde yapılmıştır. Bu konserini görkemli bir finalle bitirmek isteyen Beethoven, tüm çalgıların ve koronun yer aldığı tek bir eser yazar: Fantasia Op. 80. Beethoven, konserde piyano kısmını kendisi çalar ve eseri doğaçlama bir kısımla başlatır.

Beethoven eseri aralık ayının ikinci yarısında yazmıştır, bu süre kendi standartları için oldukça kısadır. Öğrencisi Carl Czerny'ye göre eserin tamamlanmış kısımlarına kısa bir sürede söz yazması için Christoph Kuffner ile anlaşır.[1] Beethoven'ın bir başka öğrencisi olan Gustav Nottebohm eserin sözlerini Georg Friedrich Treitschke'nin de yazmış olabileceği ihtimalini ortaya atar. Treitschke, 1814'te Beethoven'nın operası Fidelio 'nun final bölümünün sözlerini yazmıştır.[2]

Formu[değiştir | kaynağı değiştir]

Koral fantazi, birçok performansta 20 dakika kadar sürer, 2 bölümden oluşur:

  • 1. Adagio
  • 2. Final. Allegro – Meno allegro (Allegretto) – Allegro molto – Adagio ma non troppo – Marcia, assai vivace – Allegro – Allegretto ma non troppo quasi andante con moto »Schmeichelnd hold und liebliech klingen« – Presto

Fantazi, yavaş ama virtüozite gerektiren, do minörden başlayıp do majöre uzanan ve geri gelen 26-barlık bir açılışa sahiptir. Parçanın ana kısmı, "Final" olarak adlandırılmıştır. "Final" çello ve kontrbaslar tarafından çalınan allegro bir temayla başlar. Sonrasında solo piyano koral temayı başlatır. Bu temanın varyasyonları sonrasında sırasıyla flütler, obualar, klarnetler ve yaylı solistler tarafından çalınır. Bu tema tüm orkestra tarafından forte olarak çalınır ve sonrasında gelecek olan piyanonun oldukça lirik satırlarına bir geçiş görevi görür.

Daha sonra orkestaraya sekizlik notalardan oluşan ağır bir piyano bölümü eşlik etmeye başlar ve bu bölüm eseri do minörden do majöre yükseltir. Sonrasında gelen sakin bir la majör kısmının ardından korna, iki dilli enstrümanlar ve piyano eseri marş temposunda çalınan fa majör bir bölüme geçirir. Bu bölümde ana temanın varyasyonları marş stilinde çalınır. Koronun girmesinden önce eser, çalgılar ile Allegro kısmından itibaren tekrar çalınır.

Koro bölümü, sopranolar ve altoların ana temayı söylemesiyle başlar. Tenorların ve basların ana temayı tekrar etmesinin ardından, tüm koro ve orkestranın katıldığı tutti kısmı icra edilir. Parça bitmeden önceki son kısım presto temposundadır. Bu kısımda orkestra, koro ve piyano aynı anda çalar.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Albrecht, Theodore et al. (1996) Letters to Beethoven and Other Correspondence: 1824–1828. University of Nebraska Press.
  • Broyles, Michael (1987) Beethoven: the emergence and evolution of Beethoven's heroic style. Taylor and Francis.
  • Kalischer, Alfred Christlieb, John South Shedlock, and Arthur Eaglefield Hull (1972) Beethoven's Letters. Courier Dover Publications.
  • Kinderman, William (1995) Beethoven. Berkeley and Los Angeles: University of California Press.
  • Lühning, Helga (1990) Beethoven: Lieder und Gesänge, Band II. Munich: G. Henle.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Albrecht et al. (1006, 10) identify Kuffner as "an official at the War Ministry, musically talented poet, author of the text of the Choral Fantasia Op. 80, and of the drama Tarpeja, for which Beethoven supplied incidental music WoO 2, in 1813." His life dates are 28 June 1780 (Vienna) - 7 November 1846 (Vienna).
  2. ^ Kinderman (1995, 132)