Konum tanımlayıcısı
Konum tanımlayıcısı; bir havalimanının, seyrüsefer cihazının veya hava durumu istasyonunun sembolik bir tanımlayıcısıdır ve hava trafik kontrolünde, telekomünikasyonda, bilgisayar programlamada, hava durumu raporlarında ve benzeri hizmetlerde kullanılır.
ICAO konum tanımlayıcısı[değiştir | kaynağı değiştir]
Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü, ICAO Publication 7910'da yayınlayarak 4 harfli konum tanımlayıcıları belirler. Bunlar hava trafik kontrol kurumları tarafından havalimanlarını tanımlamak için ve meteoroloji ajansları tarafından METAR hava raporları üretmek için kullanılır. Kodun ilk harf bölgeyi belirtir; örneğin, Amerika Birleşik Devletleri için K, Kanada için C, kuzey Avrupa için E, Asya Uzak Doğu için R ve Avustralya için Y kullanılır. ICAO koduna örnek olarak, John F. Kennedy Uluslararası Havalimanı'nın kodu KJFK idir.
IATA tanımlayıcısı[değiştir | kaynağı değiştir]
Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği üç harfli tanımlayıcı kullanır. Bu tanımlayıcılar genellikle havayolu operasyonları, bagaj yönlendirme ve biletleme için kullanılır. IATA tanımlayıcılarının genel bir şeması yoktur; genellikle havalimanının veya bulunduğu şehrin kısaltmasını alırlar.
IATA tanımlayıcıları genellikle Amerika Birleşik Devletleri'nde FAA tanımlayıcılarıyla aynıdır.
FAA tanımlayıcısı[değiştir | kaynağı değiştir]
Federal Havacılık İdaresi konum tanımlayıcısı (FAA LID), Amerika Birleşik Devletleri'ndeki havacılıkla ilgili tesisleri tanımlayan üç ila beş karakterli alfanümerik bir koddur.[1]:§1–2-1
Dünya Meteoroloji Örgütü, hava durumu istasyonlarını tanımlamak için beş basamaklı bir numara kullanır. Örnek olarak 72295, Los Angeles Uluslararası Havalimanı'nın kodudur.
- İlk basamak bölgeyi belirtir: 0 ve 1 Avrupa, 2 ve 3 Rusya, 4 Asya, 5 Uzak Doğu, 6 Afrika, 7 Kuzey Amerika, 8 Güney Amerika ve Antarktika, 9 Pasifik.
- Geri kalan basamaklar bölgesel ve ulusal düzeyde belirlenir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Location Identifiers, Order JO 7350.9F" (PDF). Federal Havacılık İdaresi. 26 Mayıs 2016. 26 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ağustos 2016.