Koşullu değerleme
Koşullu değerleme yöntemi, ilk kez C. Wantrup (1947)[1] tarafından ortaya atılmıştır.
Literatürdeki ilk koşullu değerleme çalışmasını ise Davis (1963),[2] ABD’deki Maine Ormanı’nın rekreasyon değerinin belirlenmesi üzerine yapmıştır. Koşullu değerleme yönteminin amacı, hem mal ve hizmetlerin kalitesinde ve miktarında meydana gelecek değişimlere karşı tüketicilerin ödeme isteklerini tahmin etmek, hem de ödeme isteği üzerinde etkisi bulunan değişkenleri tespit etmektir.[3] Koşullu değerleme yöntemi, Açık Uçlu Soru Formatı, İki Aşamalı Soru Formatı, Tekrarlamalı Fiyat Teklifi Formatı ve Ödeme Kartı Formatı'ndan oluşmaktadır. Araştırmanın içeriğine göre tercih edilen formatlar değişiklik gösterebilmektedir. R.K. Davis (1963) tarafından gerçekleştirilen ilk koşullu değerleme yönteminde "Tekrarlamalı Fiyat Teklifi" kullanılmıştır. Bu yöntemde, araştırmacının belirleyeceği bir başlangıç fiyat teklifiyle sorgulama başlamaktadır. Anketi yanıtlayan kişinin vereceği yanıtlara göre maksimum ödeme arzusu değeri elde edilene kadar sorgulama devam edecektir. Ancak başlangıç noktasındaki değerin seçimi maksimum ödeme arzusu değerini etkileyebilmektedir.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Ciriacy-Wantrup, S. V. (1947). Capital Return From Soil-Conservation Practices. Journal Of Farm Economics, 29, 1181-1196.
- ^ a b Davis, R. K.(1963). The Value of Outdoor Recreation: An Economic Study of The Maine Woods. Unpublished Phd Dissertation, Harvard University.
- ^ Haab, T.C. & Mcconnell, K.E. (2002). Valuing Environmental and Natural Resources. The Econometrics of Non-Market Valuation, Edward Elgar Publishing Limited, Cheltenham, UK.
