Kişiler hukuku

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Medeni Hukuk dalı olarak Kişiler Hukuku, Medeni Kanun'un birinci kitabında düzenlenmiştir. Kişi haklarıyla ilgilidir. Kişi, gerçek kişi (insan) ve tüzel kişi (hükmi şahıs) olarak ikiye ayrılır.

Gerçek Kişi[değiştir | kaynağı değiştir]

Hukuk açısından bütün insanlar (hakiki şahıslar) kişidir. Kişilik, doğumla kazanılır ölümle biter. Her insan hak ehliyeti açısından eşittir (İHEB madde 2). Haklarını kullanmak için kişinin fiili ehliyeti ise erginlik, temyiz kudreti, hacir şartlarını içerir. Erginlik yaşı 18'dir. Gerçek kişilerin ilişkileri ya kan hısımlığı (kan bağı) yahut kayın hısımlığı (evlenme) yoluyla olur. Kişi, sürekli kalmak niyetiyle bir yerde oturur, buna ikametgâh denir. Kanun, kişilik haklarını korur. Ölüm dışında kişi hakları kayıplık (gaip)durumunda belli hükümlere tabidir.

Hükmi şahıs olan tüzel kişiler, insanların oluşturduğu kişilik hakkı taşıyan kurumlardır. Bu kurumlar Kişiler Hukukuna göre dernekler ve vakıflar'dır. Öte yandan, devlet kurumları kamu tüzel kişileri olarak kamu hukukunu ilgilendirir. Şirketler, sendikalar, partiler de medeni hukuk dışındaki tüzel kişilerdir.