Kazak atı
Şablon:Infobox horse Kazak atı (Kazakh: Qazaq) ağırlıklı olarak Kazakistan'da, aynı zamanda Çin, Moğolistan, Rusya ve Özbekistan'da yaşayan Kazak halkının bir at cinsidir . Esas olarak binicilik atı olarak kullanılır ve sertliği ve dayanıklılığı ile bilinir.[1]
Özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kazak atı ortalama 144 santimetre (14,0+1⁄2 el; 56+1⁄2 in) aygır ve kısrakları 142 santimetre (14,0 el; 56 in)dir. 400 ila 500 kilogram (880 ila 1.100 lb) arasındadır 400 ila 500 kilogram (880 ila 1.100 lb) . Cins kısa bir adım ve sarsıntılı bir tırıs için eleştirilir. Bununla birlikte, çok dayanıklıdırlar ve uzun mesafeleri koşabilirler.[1]
Cins iki alt tipten oluşur: Adaev ve Dzhabe veya Jabe. Dzhabe, Aktubinsk'in güney bölgelerinde yetişir. Ağır başları, kalın, kısa boyunları ve derin göğüsleri vardır. Düz bir sırtları, güçlü bacakları ve iyi kaslı bir krupları var . Genellikle koyu, kestane veya gridir . Adaevs daha hafif kafaları olan, daha uzun boyunlu ve rafine edilmiştir . İçinde yaşadıkları zor koşullar nedeniyle, bu tür dar göğüs ve hafif kemik yapısına daha yatkındır.[1]
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Kazakistan bölgesindeki atlar M.Ö. 5. yüzyıla aittir. Bugün Kazak atını şekillendiren atlar arasında Akhal-Teke, Arap atı,Karabair ve Moğol atı bulunmaktadır.
Kazak atı bugün Moğol atının daha zarif bir versiyonuna benzer. Çapraz üreme geleneksel hatlarını biraz seyreltmiş olmasına rağmen, cins hala bir kez göçebe Kazak kabileleri tarafından yetiştirilmektedir.[2]
Kullanımları[değiştir | kaynağı değiştir]
Bugün, Kazak atları çoğunlukla batı Kazakistan'da görülür.[1] Kazak atı asıl olarak sürmek için üretilse de,[3] aynı zamanda beslenmek için de yetiştirilir.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b c d "Kazakh". Breeds of Livestock. Oklahoma State University. 8 Mayıs 1997 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2014.
- ^ "The Sports of Presidents and the 'Sport of Kings' 8 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Hellenic Resources Network. Referenced January 16, 2008.
- ^ Simon & Schuster's Guide to Horses and Ponies. Simon & Schuster, Inc. 1988. s. 164. ISBN 0-671-66068-3.