Kargıma
Kargıma – Türk, Anadolu ve Altay halk inancında beddua. Kargış (Karış) ve Moğolcada Harah olarak da söylenir. Bir insan için kötü temennilerde bulunma ve bu amaçla Tanrı’ya yakarma. Anadoluda Karış Vermek tabiri lanet okumak, beddua etmek anlamında kullanılır. Ah ve Ah Etmek de benzer anlamlara sahiptir. “Ahım Çıktı” veya “Ahım Tuttu” deyimlerinde olduğu gibi. Kargımak (beddua etmek) fiili[1] ile de kullanılır. Karga kuşu, hem rengi hem de Nuh tarafından kendisine kargındığı için bu adı almıştır. Karşıtı Alkımadır.
İlenç[değiştir | kaynağı değiştir]
İlenç – Türk ve Altay halk kültüründe ve inancında lanet demektir. Kötü kader, kötü son, felaket gibi bir insanın başına gelen ve peşini bırakmayan olumsuz durumları ifade eder. Bir çeşit ceza olarak algılanır. Ayrıca bu gibi durumlara yönelik temennileri de içerir. Türk inanışında haksız yere yapılan lanetin kişinin kendisine döneceğine inanılır.[2] Lanet, bir kavram olarak neredeyse yeryüzündeki tüm toplumlarda mevcuttur. İlenmek fiili ile de kullanılır. Bu takdirde bir kişi için kötü temennilerde bulunmak, başına felaket gelmesini istemek demektir.
Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
(Kar) kökünden türemiştir. Lanetlemek, ah etmek anlamları vardır. Kargı, kısa mızrak demektir, delicilik manasına gelir. Lanetin bir mızrak gibi delici bir silah olarak algılanmasını akla getirir. Kara, karanlık, karga sözcükleriyle aynı köktendir.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Türk Dili sözlüğü, Orhan Hançerlioğlu, Remzi Kitabevi (Sayfa-297)
- ^ Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt, Türkiye, 2011 (OTRS: CC BY-SA 3.0) 27 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
| Türk mitolojisi ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
