Jacques Lanxade

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Jacques Lanxade
2010 yılında Strasbourg belediye başkanı olarak
Doğum8 Eylül 1934 (89 yaşında)
Toulon
Milliyet Fransa
MeslekAsker, diplomat

Jacques Lanxade (d. 8 Eylül 1934, Toulon), Fransız asker ve diplomattır.[1]

Kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Çalışmalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Amiral René Lanxade'nin torunu, hazırlık sınıflarını "brution filosu" bölgesinin bir parçası olduğu La Flèche Ulusal Askeri Prytanée'de tamamladı. Daha sonra Deniz Harp Okulu ve Paris İşletme Enstitüsü'nden (IAE Paris Sorbonne) mezun oldu.

Askeri kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

23 Eylül 1952 tarihinde Deniz Harp Okulu'na kabul edildi ve Eylül 1954 tarihinde "Jeanne d'Arc" eğitim kruvazöründe öğrenci subayıydı. Kasım 1956'da Agadir'deki 56 S filosunda Havacılık Patentli Subaylar Okulu'nda stajyerdi. Şubat 1957'de, bir yıldan fazla bir süre Port-Lyautey deniz havacılığının 23 F filosunun denizci ve detay subayı oldu. Ekim 1958'de Dedektör Memurları Okulu'na girdi. Bu okulun sonunda, “Le Basque” ve ardından “Surcouf” eskort gemileri için tespit servisinin başında bulundu. Deniz kuvvetleri personelinin yayın-dinleme-radar bölümünün tespit bölümünün başkan yardımcısı olduktan sonra, Ağustos 1963'te yine tespit servisinin başkanıydı, ancak "Jeanne d 'Arch" helikopter gemisinde<Généalogie de Jacques LANXADE L'Amiral 21 Nisan 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.</ref>

Temmuz 1965'te, sualtı silahları bölümünün başkan yardımcısı ve hızlı eskort "Le Corse" nin detay subayıydı. Eylül 1967'de Ecole Supérieure de Guerre Navale'de stajyerdi. Kariyerinin geri kalanı birkaç geminin komutası, eskort gemileri "Le Champenois" (1970-1972), ardından "La Galissonière" (1976-1977) ve fırkateyn "Dugay-Trouin" (1980-1981) ile işaretlendi. Ayrıca, 1972'de donanma askerî personelinin direktörü, filonun amiral yardımcısının kurmay başkanı olarak önce bilgi bölümünün başkanı olarak çeşitli personel görevlerinde bulundu. Ekim 1974, editör oldu. Genelkurmay Başkanlığı'nın "Genel Çalışmalar" bölümü. Donanma Kurmay Başkanlığı'nda, 1977'de "Uluslararası İlişkiler" ofisinin başkanı, ardından 1981'de "Filo yapım aşamasında" ofisinin başkanı oldu.

Tuğamiral olarak atandı, 1984'ten 1986'ya kadar 3. denizcilik bölgesi denizcilik valisinin “operasyon” yardımcısı, Akdeniz başkomutanıydı. 1986'dan 1988'e kadar Hint Okyanusu denizcilik bölgesinin komutanlığına verildi. 1987'de amiral yardımcısı oldu. Bu görevin sonunda, sırasıyla Savunma Bakanları André Giraud ve Jean-Pierre Chevènement'in askeri kabinesinin başkanı oldu.

Nisan 1989'da Cumhurbaşkanı François Mitterrand'ın özel kurmay başkanı oldu ve 1990'da amiral rütbesine yükseldi. Başkan Mitterrand ile askeri, güvenlik ve nükleer konularda osmozda, Körfez Savaşı sırasında Fransız karar almasında önemli bir rol oynadı.[2]

1991 yılında, bu görevi üstlenen ilk denizci olan Silahlı Kuvvetler Genelkurmay Başkanlığı'na (CEMA) atandı. Başkan Mitterrand ile Ruanda ihtilafının hassas yönetiminden sorumlu olacak. Jacques Chirac'ın, Unpronu'nun Fransız birliğinin Bosna'daki operasyonlarının gidişatına yönelttiği eleştirilerin ardından 26 Mayıs 1995'te istifasını sundu ve o zaman kullandığı sözler çok sert olacaktı ve reddedilir.[3] Jacques Lanxade, başkanın gazabına "açık yüreklilikle" tepki gösterdi. Rolü, Elysée'nin direktiflerini uygulamaktı ve sitemlerin formüle edilmesi gerekiyorsa, UNO'nun komutanlığına yöneltilmesi gerekiyordu. NATO reformu önerisinin ortak yazarıdır.[4]

Ruanda[değiştir | kaynağı değiştir]

Ona göre, "Fransa'nın Ruanda'ya müdahalesine yönelik saldırılar, uluslararası toplum müdahale etmek istemediği için anlaşılmaz ve haksızdır".[5] Ancak, 1990 yılı sonunda Askeri İşbirliği Misyonu (MMC) başkanlığına atanan General Jean Varret için, Jandarma Genelkurmay Başkanı Ruandalı Albay Pierre-Célestin Rwagafilita, düzeni korumak için ondan ağır silahlar istemeye geldi. "Sizden bu silahları istiyorum, çünkü sorunun tasfiyesinde orduyla birlikte yer alacağım. Sorun çok basit: Tutsiler çok fazla değil, onları tasfiye edeceğiz". Paris'e döndüğünde General Varret, Paul Kagame liderliğindeki Ruanda Yurtsever Cephesi (RPF, Tutsi) Ruanda'ya girmeye çalışırken Tutsi "beşinci kol" tehdidine takıntılı bir gücü destekleme riskini bildirdi. Uganda. General okundu, ama kimse onu dinlemedi, diyor,[6] ki Amiral Lanxade buna karşı çıkıyor. İkincisi, Fransız ordusunun "kendini kınayacak" hiçbir şeyi olmadığını göstermek için Ruanda'daki "Turkuaz" operasyonuna ilişkin askeri arşivlerin açılmasını da istiyor.[7]

Eski Yugoslavya

Ona göre, Fransa'nın sorumluluğu özellikle Srebrenica ve Zepa'nın düşüşüyle ilgili değil. Gerçekten de kendimizi sorumlu hissettiğimiz, büyük çaba sarf ettiğimiz ve ağır kayıplara uğradığımız alan Saraybosna oldu. Bu nedenle, eyleminden dolayı ülkemizi suçlamak son derece adaletsiz olacaktır. Hem diplomasimiz hem de güçlerimiz kararlı bir şekilde çatışmaya çözüm aradı. Krizi siyasi düzeyde yöneten temas grubu içinde bir konsensüs eksikliği ve uluslararası toplum tarafında bir irade eksikliği ile karşı karşıya kaldılar.[8]

Fransız Ordusu hakkındaki görüşler[değiştir | kaynağı değiştir]

Cihatçı hareketlere karşı savaşı kazanmak için Jacques Lanxade, “Operasyon kapasitemiz en üst düzeyde”[9] diyor. Cema'nın rolü, yakın zamanda 2015'te uygulanan reformla azaltıldı ancak heyecandan taviz vermeyen Jacques Lanxade, iki büyük gelişmeye karşı çıkarak şunları yazıyor: "Savunma Bakanı'nın yönetim krizlerine karışması meşru ama Anayasa, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki gibi bir başkanlık sistemi kurmadığı sürece, bunun, operasyonların yürütülmesinden Başkan'a karşı sorumlu olması gereken Cema'nın rolünü etkilememesi şartına tabidir. Ve noktayı eve götürmek için: “Bu nedenle, bakanın askeri durumu izleme araçlarına sahip olduğu koşulları açık bir şekilde organize etmek ve kabinelerin müdahalesi riskinden kaçınmak gerekir. Savunma Bakanının operasyonların yürütülmesine daha fazla müdahale etmesine karşı çıkmak, çünkü bu, geçmişin hatalarına geri dönmek olacaktır”. Jacques Lanxade, reformun Yönetimden Sorumlu Genel Sekreter'e (SGA) verdiği artan yetkilerden de üzüntü duymaktadır. Özellikle ikincisine, "operasyonel sonuçları olacak ve bir gün düzeltilmesi gerekecek ciddi bir hata" olarak tanımlanan bir girişim olan Savunmanın insan kaynakları sorumluluğunun verildiğini reddediyor. Son olarak, bu reformun tamamının "orduyu temel işlerine yoğunlaştırma bahanesiyle, onları ve her şeyden önce yüksek hiyerarşilerini karadaki katı savaş eylemine hapsetme bahanesi altında ciddi bir risk taşıdığını düşünmektedir.[10] ”. Jacques Lanxade için, “General de Villiers istifa ederek bir uyarı sinyali verdi. Silahlı kuvvetlere verilen darbenin kabul edilemez olduğunu düşündü. Çünkü bir yandan Savunma bütçesini kısıyor, diğer yandan Fransız askerlerimize gerekli imkânları vermeden dış harekatlara sokmaya devam ediyoruz. Dayanamadığı bir paradoks[11]”.

Sivil kariyer[değiştir | kaynağı değiştir]

1995'ten 1999'a kadar Fransa'nın Tunus Büyükelçisi olarak görev yaptı. Ona göre “ordu, Arap dünyasında meşru bir karşı güçtür”.[12]

Aynı zamanda Akdeniz Stratejik Araştırmalar Vakfı'nın (şimdi FMES Enstitüsü) başkanıydı. Jeopolitik kitap ödülü için jüri üyesidir.[13]

21 Şubat 2001'den beri Académie de marine üyesidir. Jacques Lanxade aynı zamanda Politique Américain dergisinin uluslararası sponsorluk komitesinin bir üyesidir. Dayanışma Savunma Derneği'nin (2001-2016)[14] başkanıdır.

Aile[değiştir | kaynağı değiştir]

2015-2018 yılları arasında Medef'in başkan yardımcılarından Thibault Lanxade'nin babasıdır. Dış Güvenlik eski genel müdürü Jacques Dewatre'nin kayınbiraderidir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Emerging security issues in the Mediterranean : Amiral Jacques LANXADE". Ires. [ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ Servent, Pierre (14 Ağu 2017). "Les Présidents et la guerre : 1958-2017". 14 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2022. 
  3. ^ GUISNEL, Jean. "L'amiral Lanxade aurait présenté sa démission". Libération. 14 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2022. 
  4. ^ "Pre-emptive nuclear strike a key option, Nato told". the Guardian. 22 Oca 2008. 1 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Amiral Jacques Lanxade : « Les attaques contre l'intervention de la France au Rwanda sont incompréhensibles et injustes »". Le Monde.fr. 5 Nis 2019. 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  6. ^ magazine, Le Point (14 Mart 2019). "Un ancien général français dénonce les "fautes" de Paris au Rwanda". Le Point. 3 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ "France-Rwanda: Lanxade pour l'ouverture des archives militaires". Challenges. 22 Mayıs 2018. 22 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ "Evénements de Srebrenica". www.assemblee-nationale.fr. 21 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ Guisnel, Jean (25 Kas 2015). "Amiral Lanxade : "Notre capacité opérationnelle est au top niveau"". Le Point. 2 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Ağustos 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ağustos 2022. 
  11. ^ ""Le général Pierre de Villiers a tiré un signal d'alerte en démissionnant"". Nice-Matin. 19 Tem 2017. 19 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "Arşivlenmiş kopya". 20 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Nisan 2022. 
  13. ^ "Jacques Lanxade PLG 2019". Lire la Société. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  14. ^ "Arşivlenmiş kopya". 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2022. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Askerî görevi
Önce gelen:
Maurice Schmitt 		Chief of the Defence Staff
24 Nisan 1991 – 8 Eylül 1995 		Sonra gelen:
Jean-Philippe Douin
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacques_Lanxade&oldid=32537764" sayfasından alınmıştır