II. Mehmed'in II. Arnavutluk Seferi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Arnavutluk Seferi (1467)
Osmanlı - Arnavutluk Savaşları
Tarih1467
Bölge
Sonuç
  • Osmanlı Zaferi
    • Akçahisar ve Lezhe ligi hariç Tüm Arnavutluk Osmanlı'nın eline geçti.[1]
    • 10.000'den fazla Arnavut öldürdü[2]
    • Buzurşek Muharebesinde Arnavutların tüm gücü yok edildi[3]
    • Çok sayıda esir alındı [4]
    • Akçahisar Kuşatması için bir miktar kuvvet bırakıldı ve Abluka altında tutuldu.[5]
Taraflar
Osmanlı İmparatorluğu Osmanlı Devleti Leş Birliği
Komutanlar ve liderler
Osmanlı İmparatorluğu Fatih Sultan Mehmed
Osmanlı İmparatorluğu Mahmud Paşa
İskender Bey
Güçler
  • 30.000 Asker[6]
  • Bilinmiyor
  • Kayıplar
  • Bilinmiyor
  • 10.000'den fazla ölü[2]
  • •Çok sayıda esir[7]

    II. Arnavutluk Seferi, Fatih Sultan Mehmed'in 1467 yılında Arnavutluk'a yaptığı sefer.[8]

    Öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]

    Fatih Sultan Mehmed 1466 yılında Arnavutluk'a bir sefer yapmıştı. O bu seferdeyken İskender Bey Roma'daydı ve Papa'dan yardım istiyordu. Aldığı yardımlar ile Türk ordusu çekilince Akçahisar üzerine yürüdü. Ordusu Arnavutlardan ve Venediklilerden ibaretti. Yapılan savaşta Balaban Paşa ölmüş ve mağlup olmuştu. İskender Bey, bununla yetinmeyip Fatih Sultan Mehmed'in yaptırmış olduğu Elbasan şehrini kuşatmıştı. Bunun üzerine Mehmed, Arnavutluk üzerine yürüdü. Mevsim kış olmasına rağmen Türk ordusu harekete geçmişti.

    Filibe'ye gelindiği vakit, İskender Bey'in Elbasan civarından çekildiği duyuldu. Ancak Sultan durmayıp, sefere devam etti.[9]

    Sefer[değiştir | kaynağı değiştir]

    1467 baharında Türk ordusu Arnavutluk Belgradı denilen yerden, Berat şehrinden Arnavutluk'a girdi. Bu sefer Arnavutluk meselesini ciddi anlamda halletmek isteyen padişah, yolu üzerinde bulunan Arnavut kalelerini birer birer ele geçirmişti. Bu seferde padişah daha esaslı hareket etti. Her ele geçirdiği yere garnizonlar koydu. Anlaşılıyor ki bunlar burada devamlı kalacaklardı. Padişah, Buzurşek denilen bir vadide Arnavutları bastırmış ve haklarında hiç merhametli davranmamış, hepsini esir etmişti. İki kenarı çok yüksek dağlar ile çevrili olan bu vadide II.Mehmed kanlı bir savaş verdi. Savaş sabahtan akşama kadar sürdü ve iki tarafında kaybı pek fazla oldu. Arnavutlar gecenin karanlığından yararlanmak istediler ve gece baskını yapmaya karar verdiler. Gece baskını Arnavutların mağlup edilmesiyle sona erdi.

    Bundan sonra padişah, Mahmud Paşa'yı İşkodra civarına akına göndermişti. Oraları yakıp yıkan Mahmud Paşa, Birçok insanıda esir olarak getirmişti. Bundan sonra padişahın ifadesi ile: "Ol diyâra teveccüh olunmaya ihtiyaç kalmamış"tı. Çünkü Fatih Sultan Mehmed, şu son savaşında bu fesat kaynağını hemen hemen mahvetmişti. Çünkü bundan sonra Arnavutluk'ta Türkleri işgal edebilecek bir kuvvetin kalmadığı görülüyor. Yalnız padişahın huzurunda öldürülenlerin sayısı 10.000 kadardı.[9][10]

    Sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]

    Bundan sonra Akçahisar Kalesi kuşatma altına alınmıştı. Ancak o zamanlarda Balkanlarda çok ciddi bir veba ortaya çıkmıştı. Sultan hem bu veba salgını yüzünden hemde kalenin uzun süreli bir kuşatma ile fethedilebileceğini düşündüğünden, muhasaraya devam için bir miktar kuvvet bıraktı ve İstanbul'a doğru geri döndü.[11]

    Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

    1. ^ Selahaddin Tansel, Osmanlı Kaynaklarına göre Fatih Sultan Mehmet'in siyasi ve askeri faaliyeti, s.138-140 ISBN 9789751610812.
    2. ^ a b Selahaddin Tansel, Osmanlı Kaynaklarına göre Fatih Sultan Mehmet'in siyasi ve askeri faaliyeti, s.138 ISBN 9789751610812.
    3. ^ Tursun Bey Ebu'l Feth, s.119-121
    4. ^ Kritovolus Tarihi, s.240, ISBN 9786055419721
    5. ^ Kritovolus Tarihi, s.243 ISBN 9786055419721
    6. ^ Franz Babinger, Fâtih Sultan Mehmed,ISBN 9786254493607
    7. ^ Kritovolus Tarihi s.234
    8. ^ Franz Babinger, Fâtih Sultan Mehmed ISBN 9786254493607
    9. ^ a b Selahaddin Tansel, Osmanlı Kaynaklarına göre Fatih Sultan Mehmet'in siyasi ve askeri faaliyeti, s.139-140 ISBN 9789751610812.
    10. ^ Tursun Bey Ebu'l Feth, s.121 ISBN 9786057949424
    11. ^ Kritovolus Tarihi, s.234, ISBN 9786055419721