Hırsız Aşıklar

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Hırsız Aşıklar
How to Steal a Million
YönetmenWilliam Wyler
Yapımcı
SenaristHarry Kurnitz
UyarlamaVenus Rising
1962
–George Bradshaw
Oyuncular
MüzikJohn Williams
Görüntü yönetmeniCharles Lang
KurguRobert Swink
Dağıtıcı20th Century Fox
Çıkış tarih(ler)i13 Temmuz 1966 (1966-07-13) (ABD)
Süre123 dakika
Ülke ABD
Dilİngilizce
Bütçe7 milyon dolar[1]

Hırsız Aşıklar (İngilizce orijinali: How to Steal a Milllion, Türkçesi: Bir Milyon Nasıl Çalınır?), William Wyler'ın yönettiği ve Audrey Hepburn, Peter O'Toole, Eli Wallach, Hugh Griffith ve Charles Boyer'in başrollerini paylaştığı 1966 tarihli Amerikan yapımı soygun ve komedi türünde filmdir. Filmin konusu Fransa'da geçiyor ve film Fransa'da çekildi; ancak karakterler tamamen İngilizce konuşuyor.[1]

Olay örgüsü[değiştir | kaynağı değiştir]

Paris'in önde gelen sanat koleksiyoncularından Charles Bonnet, ünlü ressamların resimlerinin sahtelerini yapmakta ve satmaktadır. Babasının yaptıklarını onaylamayan Nicole babasının yakalanmasından korkmaktadır. Nicole malikanelerinde bir gece babasının yaptığı sahte "Van Gogh" eserini tutan hırsız Simon Dermott ile karşılaşır. Hırsızı antika bir tabancayla tehdit eder ama tabanca yanlışlıkla ateş alır ve hırsızı kolundan hafif yaralar. Babasının sahte şaheserlerini ortaya çıkaracak bir polis soruşturmasından kaçınmak isteyen Nicole, hırsızlık nedeniyle polise başvurmaz ve bunun yerine büyüleyici Simon'ı kaldığı lüks oteline Simon'ın pahalı spor arabasıyla götürür.

Charles, Paris'teki önemli bir sergi için Kléber-Lafayette Müzesi'ne sanatçı Cellini'nin yaptığı bir heykeli ödünç verir. Heykeli aslında babası yapmıştır. Charles bu heykeli hiç satmamıştır çünkü heykel üzerinde yapılabilecek bilimsel tahliller bu milyon dolarlık sanat eserinin sahte olduğunu ortaya çıkarabilir ve bütün sanat koleksiyonunu kaybedebilir. Charles, müzenin standart sigorta poliçesini imzalar ama bu poliçenin eserin gerçekliğine yönelik adli testler de içerdiğinin farkında değildir. Ancak Venüs'ü sergiden çekmek de şüphe uyandıracaktır. Babasını korumak için çaresiz olan Nicole, Simon'u arar ve incelenmesinden önce Venüs'ü çalmasını ister. Simon aslında büyük sanat galerilerinin, güvenliği arttırmak ve sahte eserleri tespit etmek için tuttuğu uzman danışman ve araştırmacıdır ama Nicole bunun farkında değildir. Nicole onunla ilk karşılaştığında Charles aslında evdeki sanat koleksiyonunu araştırıyordu. Simon, Nicole'e yardım etmeyi kabul eder; ancak başlangıçta Venüs'ü çalmanın imkansız olduğuna inanır.

Hevesli bir sanat koleksiyoncusu olan Amerikalı iş adamı Davis Leland, Venüs'e sahip olmayı kafasına takmıştır. Sadece heykeli satın almak amacıyla Nicole ile tanışır; ancak Nicole'e anında aşık olur. İkinci buluşmalarında evlenme teklif eder; ancak Nicole'ün "soygun" için aceleyle müzeye gitmesi gerekmektedir, bu yüzden teklifi kabul eder.

Nicole ve Simon kapanış saatine kadar eşyaların konduğu bir dolapta saklanır. Güvenlik görevlilerinin rutinini gözlemledikten sonra Simon, devamlı alarmı çalıştırır ve güvenlik görevlileri alarmın bozuk olduğunu sanıp kapatırlar. Simon, Nicole'ün Venüs'e benzerliğini fark eder ve Nicole heykelciği büyükbabasının yaptığını ve modelin de büyükannesi olduğunu kabul eder. Simon, Venüs'ü çalar ve temizlikçi kadın kılığında olan Nicole onu bir kovaya saklar. Venüs'ün kayıp olduğu fark edildiğinde ortaya çıkan kaosta oradan kaçarlar.

Soygunun ardından Leland, Venüs'ü herhangi bir yolla ele geçirmeye çalışır. Simon, hiç kimseye gösterilmemesi ve Bonnet ailesiyle bir daha asla iletişime geçmemesi koşuluyla heykeli ona satar. Simon, gizlice Nicole'ün nişan yüzüğünü de paketin içine koyar.

Nicole, başarılarını kutlamak için Simon ile buluşur. Simon, müzede Venüs'ü çalmalarının onun da ilk hırsızlığı olduğunu söyler ve gerçek kimliğini Nicole'e söyler ve aşkını ilan eder. Daha sonra Charles ile tanışır ve ona heykelin güvenli bir şekilde ülke dışına çıkacağına dair güvence verir. Charles rahatlar. Sadece heykelciğin sıfır dolara satıldığını duyunca bir anlık hayal kırıklığına uğrar. Simon, Charles'a içlerinden birinin emekli olması gerektiğini söyler ve Charles sahtekarlıktan vazgeçmeyi kabul eder.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Yorumlar[değiştir | kaynağı değiştir]

New York Times gazetesinde yayımlanan incelemesinde sinema eleştirmeni Bosley Crowther olay örgüsünü "mantıksız" olarak nitelendirdi ama "yine de zevkli mantıksızlıklar, özellikle müzeyi soyma girişimlerindeki ana konu" diye ekledi.[2]

Filmin Rotten Tomatoes sitesindeki eleştirmen puanı %100, seyirci puanı ise %88.[3]

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Audrey Hepburn'ün kostümlerini Givenchy tasarladı ve 30.000 dolar tuttu. Film Ağustos-Aralık 1965'te çekildi. Audrey Hepburn daha önce hiç araba kullanmamıştı ve filmde bir kovalama sahnesinde spor arabayla Paris trafiğinde çeşitli manevralar yapması gerekiyordu bu nedenle Hepburn sürüş dersleri aldı. Filmde Leland karakteri için George C. Scott'a görev verilmişti. Ancak oyuncu sete geç gelmesi üzerine kovuldu ve yerine Eli Wallach getirildi.[1] Filmde kullanılan sahte resimler için yerel sanatçılarla çalışıldı ve resimlerin daha otantik gözükmeleri için antika çerçeveler kullanıldı.[4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "AFI|Catalog". catalog.afi.com. 5 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2021. 
  2. ^ Crowther, Bosley (15 Temmuz 1966). "Screen: 'How to Steal a Million' Opens at Music Hall". The New York Times. s. 34. 
  3. ^ "How to Steal a Million". Rotten Tomatoes. 19 Eylül 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2012. 
  4. ^ "How to Steal a Million". www.tcm.com (İngilizce). 27 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2021. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Hırsız_Aşıklar&oldid=27608736" sayfasından alınmıştır