Hilde Zimmermann
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Nisan 2024) |
Hilde Zimmerman | |
|---|---|
 | |
| Doğum | Hilde Wundsam 12 Eylül 1920 Viyana, Avusturya |
| Ölüm | 25 Mart 2002 (81 yaş) Viyana, Avusturya |
| Meslek | Avusturya Direniş Üyesi |
| Ebeveyn(ler) | Anna Wundsam |
| Akraba(lar) | Othmar Wundsam (Kardeş) |
Hilde (Wundsam) Zimmermann (d.12 Eylül 1920 - ö.25 Mart 2002), Avusturya Direnişinin bir üyesiydi. Faşizme karşı mücadele çabaları nedeniyle annesi ve çocukluk arkadaşıyla birlikte Nazi yetkilileri tarafından Almanya'daki Ravensbrück toplama kampına sürüldü. Daha sonra hem oradaki hapis cezasından hem de ölüm yürüyüşünden sağ kurtuldu.
Kurucu ortağı olduğu Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen'e (Avusturya Kamp Topluluğu Ravensbrück & Friends) göre; "Kendisini bir 'kurban' olarak değil, 'zulme uğrayan bir kişi' olarak gördü ve bu konuda gençlere yönelik olarak Naziler ve toplama kampı hakkında raporlar yazdı.[1]
Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]
12 Eylül 1920'de Avusturya'nın Viyana kentinde doğan Hilde Wundsam, Anna Wundsam'ın kızıydı. Şehrin Kagran bölgesinde kardeşi Othmar ("Otti") ile birlikte büyüdü. Bu dönemde şehrin kendisi sıklıkla "Roten Wien" (" Kızıl Viyana ") olarak anılırdı çünkü Avusturya Sosyal Demokrat İşçi Partisi, sürekli olarak seçimlerin çoğunluğunu kazanıyordu. Belediye Başkanı olan Karl Seitz'in tutuklanması ile bu durum değişti. Anne ve babası da aynı yıl tutuklandı. Sonuçta, o ve erkek kardeşi anti-faşist faaliyetlere giderek daha fazla dahil olmaya başladı.[2]
II. Dünya Savaşı[değiştir | kaynağı değiştir]
Anschluss'tan bir süre sonra Hilde Zimmermann'ın erkek kardeşi Wehrmacht'a katıldı.
Bu arada Avusturya Direnişinin daha da aktif bir üyesi oldu. 1944'e gelindiğinde, direnişin diğer üyelerini saklamak ve nakletmek de dahil olmak üzere yerel Nazi karşıtı çabaların genişletilmesine yardımcı olmak için Moskova'dan gönderilen Sovyet paraşütçüleriyle ortaklık yapan bir hücrede yer aldı. Aynı yıl, kendisi ve arkadaşı Pauline ("Pauli") Hochmeister, komünist direnişin bir üyesi olan Sepp Zettler'in saklanmasına yardım ederken, topluluktan biri tarafından ihanete uğradı ve arkadaşı ve anneleriyle birlikte tutuklandı. Dörtlü daha sonra Ravensbrück toplama kampına gönderildi. Askerden izinli olarak eve dönen erkek kardeşi Othmar, ailesinden ayrılarak Buchenwald toplama kampına gönderildi.[2]
Tarihçi Elissa Mailänder'e göre, Zimmermann daha sonra deneyimleri hakkında röportaj yaptığında, "Ravensbrück'teki kadın gardiyanların ... erkek meslektaşlarını etkilemek için şiddete başvurduklarını" söyledi.[3]
Kamptaki tutukluluktan ve ölüm yürüyüşünden sağ kurtuldu.
Savaş sonrası yaşam[değiştir | kaynağı değiştir]
İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Zimmermann temizlikçi kadın ve dadı olarak çalıştı. Aynı zamanda heykeltıraş ve gözlük tasarımcısıydı.[2]
Buna ek olarak, Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen'in (Avusturya Kamp Topluluğu Ravensbrück & Friends) kurucu ortağı oldu ve gençlerin ve yetişkinlerin ekonomik ve sosyal iklimi daha iyi anlamalarına yardımcı olmak amacıyla okul ve toplum gruplarıyla savaş zamanı deneyimleri hakkında düzenli olarak konuştu.[2]
1999 yılında Hilde Zimmermann, Çatışma Araştırmaları Enstitüsü'nün Ravensbrück Video Arşivi için Brigitte Halbmayr ile uzun bir röportaj dizisine katıldı. Projenin adı Vom Leben und Überleben–Wege nach Ravensbrück (Hayattan ve Hayatta Kalma Yollarından Ravensbrück'e). Tina Leisch daha sonra bu röportaj görüntülerinden bir belgesel oluşturma konusunda bir film yapımcıları ekibine liderlik etti: Dagegen Muss Ich Etwas Tun: Portrait Der Widerstandskämpferin Hilde Zimmermann (Bu konuda bir şeyler yapmalıyım: Direniş Savaşçısı Hilde Zimmermann'ın Portresi). Yapım 2009'da gösterime girdi.[2]
Ölüm[değiştir | kaynağı değiştir]
Hilde Zimmermann 25 Mart 2002'de Viyana'da öldü.
Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]
- Sich die Menschenwürde nicht nehmen lassen . İçinde: Monika Horsky (Hrsg.): Man muss darüber reden. Schüler fragen KZ-Häftlinge . Ephelant-Verlag, Viyana 1988 (= Bd. 2 von Dokumente, Berichte, Analysen ),3-900766-01-0, S. 183–207. (Erlebnisbericht).
- Wie auf Eis gelegt . İçinde: Karin Berger (Hrsg.): Ich geb Dir einen Mantel, dass Du ihn noch in Freiheit tragen kannst. Widerstehen im KZ. Österreichische Frauen erzählen . Promedia Verlag, Viyana 1987 (= Sürüm Spuren),3-900478-20-1, S. 17ff.
Filmler[değiştir | kaynağı değiştir]
- Dagegen muss ich etwas tun. Hilde Zimmermann'ın Widerstandskämpferin Portresi . Almanca Konuşan Belgeler, Tina Leisch, Österreich 2010, 90 Min, Verleih/Vertrieb: Sixpack Filmi.[4] (Film fragmanı ass Online- Video akışı frei verfügbar auf: www.erinnern.at → Dagegen muss ich etwas tun )
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- " Hilde Zimmermann (1920-1922) . Viyana, Avusturya: Österreichischen Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen, 1 Temmuz 2018'de çevrimiçi olarak alındı.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Hilde Zimmermann (1920-2002)." Vienna, Austria: Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen, retrieved online July 1, 2018.
- ^ a b c d e Hilde Zimmermann, Österreichische Lagergemeinschaft Ravensbrück & FreundInnen.
- ^ Mailänder, Elissa. Female SS Guards and Workaday Violence: The Majdanek Concentration Camp, 1942-1944 2 Nisan 2024 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. East Lansing, Michigan: Michigan State University, 2015.
- ^ Vrääth Öhner (13 Ocak 2010). "Dagegen muss ich etwas tun. Portrait der Widerstandskämpferin Hilde Zimmermann". Austrian Independent (www.filmvideo.at); Film and Video Database. 8 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2010. – Kurzbeschreibung und filmtechnische Angaben
