Hanna Veres

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Hanna Ivanovna Veres (Ukraynaca: Га́нна Іва́нівна Ве́рес; 21 Aralık 1928 – 11 Haziran 2003), Ukraynalı halk sanatçısı, nakışçı ve dokumacı . Sanatçı ve dokumacı Maria Posobchuk'un kızı ve sanatçı Valentina ve Elena Veres'in annesiydi. 1968'de Anna Vasylashchuk ile Shevchenko Ulusal Ödülü'ne layık görüldü.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Hanna Ivanovna Veres, 21 Aralık 1928'de Kiev bölgesinin Vyshhorod bölgesindeki Obukhovychi köyünde doğdu.[1] Annesi sanatçı Maria Posobchuk'du.[2] Veres'in Valentina ve Elena Veres adında iki kızı vardı, ikisi de sanatçı oldu.[1][3] Tarihçi NM Nevega'ya göre Posobchuk, kızına becerilerinin çoğunu öğretti ve o da bunu kızlarına aktardı.

Veres, Kiev'de Bastionny Lane'deki bir evde yaşıyordu. 11 Haziran 2003'te Obukhovichi'de öldü [1]

Sanatsal kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dekoratif tekstil sanatları, özellikle sanatsal nakış alanında uzman olan Veres, geleneksel Polonya dokuma havlularının yanı sıra dekoratif kumaşlar ve paneller yarattı.[1] Havlular geleneksel bir Ukrayna tekstil ürünüdür: üzerine yemek servisi yapılacak özel bir yüzey olarak kullanılırlar ve birçoğu önemli yaşam anlarında hediye olarak verilir.[4] 1988'de açılan ve 1992'de kapanan Ivankiv'de Halk Dokuma Müzesi'ni kurdu [1] Çalışmaları, Toronto ve Montreal'de gösterildikleri Kuzey Amerika'yı gezdi.

1966'dan 1968'e kadar Taras Shevchenko'ya ithafen bir dizi süs tekstili yaptı. Shevchenko'nun Kobzar'ının 1971 baskısı, Hanna Vasylashchuk [uk] ile ortak yapımı olan havlularının reprodüksiyonlarıyla resmedildi. .[4][5][6] Lyada (1974, " Kyivnaukfilm "), A Flax Blooms (1980, "Ukrtelefilm") filmleri Veres'in çalışmalarına adanmıştır.[2]

Ödüller ve tanıma[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Onur Rozeti Nişanı.
  • 1965'ten beri Ukrayna Sovyet Sanatçılar Birliği üyesi.
  • 1968'de Shevchenko Ödülü; Anna Vasylaschuk ile birlikte 1965-1967'de yaratılan bir dizi Ukrayna halk dokuma havlusu için).[7]
  • 1977'den beri SSCB Halk Sanatı Onurlu Ustası
  • 1995'ten beri Ukrayna Halk Sanatçısı [1]
  • 1999'dan beri Ukrayna Halk Sanatı Ustaları Ulusal Birliği üyesidir.

Miras[değiştir | kaynağı değiştir]

Veres'in çalışmaları, Taras Şevçenko Ulusal Müzesi'nde, Kaniv'deki Şevçenko Ulusal Koruma Alanı'nda ve Ulusal Dekoratif Halk Sanatları Müzesi'nde ve diğer yerlerde sergilenir.[4]

İlk raporlara göre, 27 Şubat 2022'de Veres'in eserleri, Rusya'nın Ukrayna'yı işgali sırasında askeri bir çatışma olan Ivankiv Savaşı sırasında Ivankiv Tarihi ve Yerel Tarih Müzesi yakıldığında yok edilenler arasındaydı.[8][9] Maria Prymachenko'nun tabloları da yok edilen diğer eserler arasındadır.[8][9]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d e f "Верес Ганна Іванівна | Комітет з Національної премії України імені Тараса Шевченка" [Veres Anna Ivanovna | Taras Shevchenko National Prize Committee of Ukraine]. www.knpu.gov.ua (Ukraynaca). 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022. 
  2. ^ a b "Верес Ганна Іванівна — Енциклопедія Сучасної України". esu.com.ua. 24 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022. 
  3. ^ Folk art (Ukraynaca). Spilka maĭstriv narodnoho mystet͡stva Ukraïny. 2002. 
  4. ^ a b c "РУШНИКИ ГАННИ ВАСИЛАЩУК ТА ГАННИ ВЕРЕС". lib.if.ua. 1 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022. 
  5. ^ Ukraine Questions and Answers (İngilizce). Politvidav Ukraini Publishers. 1989. ISBN 978-5-319-00386-7. 
  6. ^ Woman-master of Her Life (İngilizce). Publishing House of the Political Literature of Ukraine. 1985. 
  7. ^ Varyvonchyk, Anastasia Vitaliyivna. "On the forms of social organization of work in the field of Ukrainian traditional folk art of embroidery." Bulletin of KNUKiM. Art History Series (2012). [Ukrainian]
  8. ^ a b "На Київщині окупанти знищили музей з унікальними творами Марії Приймаченко: фото". ТСН.ua (Ukraynaca). 28 Şubat 2022. 28 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Şubat 2022. 
  9. ^ a b "Музей — Іванківський музей". ivankiv-museum.site. 4 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2022.