Glasiyotektonik

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Glasiyotektonik. Dünyadaki kabuğun son zamanlardaki dikey hareketleri çoğunlukla levha sınırları boyunca tektonik deformasyona bağlı olarak, volkanizma, su, buz gibi kabuk yüklemelerindeki değişiklikler ve çökeltiler kıta buz tabakalarının bozulmasına ve yükselmesine neden oldu.

Daha önce buzullanmış bölgelerde görülen ve başlıca Holokun östatik deniz seviyesi yükselişi, ana Küresel ısınmanın kıyı bölgelerindeki etkileri ile ilgili endişeler Dünya çapında topluluklar buz yükündeki değişiklikler Tektonik olarak aktif dağlık alanlar, örneğin Alpler, Alaska Range veya Himalaya, çok daha küçük olmasına rağmen, Bununla birlikte, bir izostatik tepki tetikledi.Yükselme ve / veya çökme olaylarında değişiklikler meydana geldiği düşünülmektedir.Akıcı ağlar ve bunun sonucunda Dünya'daki stres değişiklikleri Kabuk kabuk deformasyonunu ve depremselliğini etkileyebilir. Son buzul maximum (LGM) degradasyonundan bu yana en büyük plakalı depremlerin bazılarını tetikledi. Dünya, kabuk yüklemesindeki değişime nasıl tepki verir? Üst mantoda viskozite ve litosferik etkili elastik Kalınlık (EET) - eğilme direncinin geometrik ölçüsü altında bükme direncini tanımlayan litosfer Dikey yüklerin uygulanması. Daha önceki manto viskozitesi tahminleri, dikey hareketin neredeyse tamamen atfedildiği eski ve tektonik olarak istikrarlı kıtalardan gelmektedir.

Aksine, tektonik olarak aktif orojenlerdeki yükselme sinyalinin karmaşıklığı, farklı potansiyel tahrik mekanizmalarının göreceli olarak ayrışmasını öngörmektedir. Yarım yüzyıla gelindiğinde, Avrupa Alpleri'nin yeni yükselişinin nedeni tartışılmıştır. Yükselişin muhtemel nedenleri arasında buzul sonrası buzlanma, erozyonel boşaltma, tektonik deformasyon, litosferik döşeme dinamiği ve bunların kombinasyonları gösterilmektedir.

Litosferik delaminasyon gibi bu süreçlerden bazıları, buzul sonrası rebound gibi diğerleri, B106-107 yıllık zaman çizelgelerinde kendini gösterir (B103 yıl).

Orojen ölçeğinde tortu depolamasının modellenmesine yönelik yeni yaklaşımlar, EET'deki buzullaşma ve mekansal varyasyonlar (buzlanma 13) buzul izostatik ayarlamanın (GIA) Avrupa Alpleri'ndeki günümüz yükseliş hızlarına katkısının tahmin edilmesi için yeni kısıtlamalar getirmektedir