Gentoo Kanunu

Gentoo Kanunu (Gentoo Kanunları Kanunu veya Punditlerin Emirnameleri olarak da bilinir) Brahman alimler tarafından Sanskritçeden (vivādārṇavasetu olarak bilinir) Farsçaya; daha sonra Doğu Hindistan Şirketi için çalışan bir İngiliz gramerci olan Nathaniel Brassey Halhed tarafından Farsçadan İngilizceye çevrilmiş bir hukuk kanunudur.^[1]^[2] [Vivādārṇavasetu, Warren Hastings için panditler tarafından derlenen 21 bölümlük (taraṅga) bir Hindu hukuku özetidir.^[3] Çeviri, Hint alt kıtasında şirket kontrolünü sağlamlaştırmanın bir yöntemi olarak Warren Hastings tarafından finanse ve teşvik edilmiştir. Hint alt kıtasının çeşitli bölgelerinin kültürü ve yerel yasaları hakkında bilgi edinmek amacıyla İngilizceye çevrilmiştir. Doğu Hindistan Şirketi tarafından 1776 yılında Londra'da A Code of Gentoo Laws, ya da, Ordinations of the Pundits adı altında özel olarak basılmıştır. Kopyalar satışa sunulmadı, ancak Şirket bunları dağıttı. 1777'de korsan (ve daha az lüks) bir baskı yapıldı; ve 1781'de ikinci bir baskı çıktı. Fransızca ve Almanca çevirileri 1778'de yayımlandı. Temel olarak Hindu miras hukuku (Manusmriti) hakkındadır.^[4] Panditler ve Maulvisler, Hinduların ve Müslümanların medeni hukukunu anlamak için yargıçlarla ilişkilendirilmiştir.

Ortaya çıkan "Anglo-Brahmanik" çıktı, gerçek uygulamanın ruhunu tamamen ihlal etti. Çünkü Warren Hastings tarafından işe alınan on bir pandit (Brahman bilgin) "aslında hiçbir şastrik otoritesi olmayan kutsal 'gelenekleri' yorumlayarak ve hatta yaratarak kendi kastlarını kayırmak için bu görevden yararlandılar."^[5] Sonuç, Hindistan'daki kast hiyerarşisi sorununun büyümesi oldu - bugün hala devam eden bir sorun.