Gümülcine İmareti

Koordinatlar: 41°07′09″K 25°24′07″D / 41.11917°K 25.40194°D / 41.11917; 25.40194
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Gümülcine İmareti
Ιμαρέτ Κομοτηνής
Gümülcine İmareti
Harita
Genel bilgiler
DurumTamamlandı
Türİmaret
Mimari tarzOsmanlı mimarisi
KonumGümülcine, Yunanistan
Koordinatlar41°07′09″K 25°24′07″D / 41.11917°K 25.40194°D / 41.11917; 25.40194
Tamamlanma1360-1399
Yenileme1996-1999
Teknik ayrıntılar
MalzemeTaş, tuğla ve mermer

Gümülcine İmareti (Yunanca: Ιμαρέτ Κομοτηνής, romanize: İmaret Komotinis), Yunanistan'ın Gümülcine kentinde bulunan bir imaret kompleksidir.[1][2][3][4] 14. yüzyılda Evrenos Bey tarafından Osmanlı döneminde inşa edilmiş olup[5] Avrupa'nın ayakta kalan en eski Osmanlı eserlerinden biri olduğu düşünülmektedir. Bizans Kumucedes Kalesi'nin doğu surlarının yakınına yaptırılmıştır.[6] Bina, 1999 yılından beri Maronya ve Gümülcine Metropoliti'nin Kilise Müzesi olarak hizmet vermektedir.[7] Gümülcine'nin yerel geleneği, burayı bu özel konumdaki Ayasofya'ya adanmış daha önceki bir Bizans kilisesine bağlamaktadır ve kilisenin bazı kısımları binaya dahil edilmiştir.[8]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Gazi Evrenos zamanında, Konstantinopolis'ten batıya doğru yol aksında, Mosinopolis'in eteklerinde, Bizans kalesinin doğu surlarında bulunuyordu. 19. yüzyılda şehrin Bulgarlar tarafından işgali sırasında İmaret'in doğu kısmı kiliseye dönüştürülmüş; kemerin üstündeki kapının üzerinde Kiril alfabesiyle yazılmış bir yazıt günümüze kadar korunmuştur.[6] 1924 yılında alanda bir buz fabrikası kompleksi oluşturulurken, bazı alanlar 1973 yılına kadar Gümülcine'nin elektrikli aydınlatma servisi tarafından kullanıldı.[7][9]

Mimarisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Gümülcine İmareti, Trakya'daki Osmanlı mimarisinin en eski örneklerinden biri olarak kabul edilir (zaviye tarzında, zemin planında T şeklini oluşturan üç mekandan oluşur) ve Bizans tekniğinde tuğla kullanılarak inşa edilmiştir. Kapalı duvarcılık da erken dönem Osmanlı yapılarının karakteristik özelliğidir.[7] Yapının güney tarafında Roma döneminden kalma mermerden gömme bir kadın başı bulunmuştur.[7] 1996-1999 yılları arasında gerçekleştirilen restorasyonda pencereler orijinal şekline ve formuna kavuşturulmuş, çatısı aynı tip kiremitlerle kaplanmış, duvar ve harçları onarılmıştır.[7]

Kilise Müzesi[değiştir | kaynağı değiştir]

İmaret, 1996 yılında tadilat ve restorasyon çalışmalarına başlanması amacıyla verilen imtiyazla müze haline getirildi. Bugün, ikonlar, kutsal kaplar, cüppeler, bölgedeki kiliselerden el yazmaları gibi dini sergilerin (on altıncı yüzyıldan yirminci yüzyıla kadar uzanan) ve aynı zamanda 1923 yılında Türkiye ile Yunanistan arasında nüfus mübadelesi ile Rodop bölgesine yerleşen Rum göçmenlerin bağışlarının yer aldığı bir müze olarak işlev görmektedir.[10]

İmaretin dini müzeye dönüştürülmesi 1994-1999 yılları arasında Avrupa Birliği'nin desteğiyle gerçekleşti. Kilise-müzenin dışına yerleştirilen tabelada "Gümülcine'de kilise müzesine (imaret) dönüştürülen bir Bizans anıtı" yazmaktadır. Batı Trakya Azınlığı Üniversite Mezunları Derneği, konuyla ilgili olarak Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı'na (AGİT) sunduğu bir raporda, bu hamlenin "Avrupa Birliği'nin yardımıyla Osmanlı anıtının kimliğini değiştirmek" olduğunu vurguladı.[11]

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kuzey cephesi
    Kuzey cephesi
  • Kuzeybatı görünümü
    Kuzeybatı görünümü
  • Bulgar işgaline dayanan bir Kiril alfabeli yazıt.
    Bulgar işgaline dayanan bir Kiril alfabeli yazıt.
  • İç sergiler.
    İç sergiler.
  • İç.
    İç.
  • İç tasarım.
    İç tasarım.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kiel, Machiel (1990). Studies on the Ottoman Architecture of the Balkans. Variorum. ISBN 9780860782766. : Το βιβλίο περιέχει σε ξεχωριστά κεφάλαια τα δημοσιευμένα άρθρα του Κιλ: Machiel Kiel (1983). "The Oldest Monuments of Ottoman-Turkish Architecture in the Balkans: The Imaret and the Mosque of Ghazi Evrenos Bey in Gümülcine (Komotini) and the Evrenos Bey Khan in the Village of Ilıca/Loutra in Greek Thrace (1370-1390)". İstanbul: Sanat Tarihi Yıllıġı, Kunsthhistorische Forschungen 12. ss. 117-138.  και "Observations on the History of Northern Greece during the Turkish Rule: Historical and Architectural Description of the Turkish Monuments of Komotini and Serres, their Place in the Development of Ottoman Turkish Architecture, and their Present Condition". Balkan Studies Thessaloniki. Cilt 12. 1971. s. 416.  το οποίο αναφέρει Komotini was made into a great trading and craftsman centre, and the oldest Turkish monument preserved in Europe, the Ghazi Evrenos Imaret, is still to be seen there.
  2. ^ Dr David Nicolle, Christa Hook (1999). Nicopolis 1396: The Last Crusade. Osprey Publishing. s. 48. ISBN 978-1855329188. 
  3. ^ Kate Fleet (2009). History of Turkey Vol 1, Byzantium to Turkey 1071-1453. Cambridge University Press. ss. 159. ISBN 978-0-521-62093-2. 
  4. ^ Ameen Fatouh, Ahmed (2010). Byzantine influences on Early Ottoman Architecture of Greece. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. s. 31. doi:10.12681/eadd/20731. 20 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  5. ^ Oğuz Zeynep. "Multi-functional buildings of the T-type in Ottoman context: A network of identity and territorialization" (PDF). unpublished MA Thesis. Orta Doğu Teknik Üniversitesi. s. 33. 10 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  6. ^ a b "Ιμαρέτ Κομοτηνής" (Yunanca). Οδυσσεύς - Ιστοσελίδα Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. 17 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  7. ^ a b c d e "Εκκλησιαστικό Μουσείο Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής" (Yunanca). Οδυσσεύς - Ιστοσελίδα Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. 5 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  8. ^ "Μουσεία Κομοτηνής" (Yunanca). Ιστοσελίδα Δήμου Κομοτηνής. 25 Eylül 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  9. ^ Konstantinos Tsitselikis (2012). Old and New Islam in Greece: From Historical Minorities to Immigrant Newcomers. Martinus Nijhoff Publishers. s. 342. ISBN 978-9004221529. 8 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  10. ^ "Περιγραφή: Εκκλησιαστικό Μουσείο Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής" (Yunanca). Οδυσσεύς - Ιστοσελίδα Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού. 17 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 
  11. ^ "Mosques in Western Thrace". Western Thrace Minority University Graduates Association. Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı. 10 Temmuz 2009. s. 7. 3 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2024. 

Bibliyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Kiel, Machiel (1983). "The Oldest Monuments of Ottoman-Turkish Architecture in the Balkans: The Imaret and the Mosque of Ghazi Evrenos Bey in Gümülcine (Komotini) and the Evrenos Bey Khan in the Village of Ilıca/Loutra in Greek Thrace (1370-1390)". İstanbul: Sanat Tarihi Yıllıġı, Kunsthhistorische Forschungen 12. ss. 117-138. 
  • Ahmed Ameen Fatouh (2010). Οι Βυζαντινές επιδράσεις στην πρώιμη οθωμανική αρχιτεκτονική της Ελλάδος (Yunanca). Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ): Σχολή Φιλοσοφική. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης. ss. 26-31. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Gümülcine_İmareti&oldid=32497285" sayfasından alınmıştır