Fisher denklemi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Fisher denklemi; i ≡ r* + π (nominal faiz oranı = reel faiz oranı + enflasyon) bu ilişkiyi göstermektedir. Fisher'in düşüncesi iktisat teorisinde genellikle kabul görmekle birlikte; nominal faiz oranları ile enflasyon arasında bire birlik kararlı ilişkiyi ampirik olarak elde etmede bazı güçlükler bulunmaktadır.[1][2]

(Fisher equation) Irving Fisher’in 1911’de açıkladığı bu denklem miktar teorisine yeni bir yorum getirmiştir. Denklem, ödeme araçlarının hacmi ve el değiştirme hızı ile fiyatlar arasındaki ilişkiyi gösterir. Denklem şöyledir:

PT = MV + M’V’

Bu formülde P fiyatlar genel düzeyini, T piyasadaki işlem hacmini göstermek­tedir. M dolaşımdaki banknot tutarını, M’ kaydi para hacmini, V banknotların, V’ kaydi paranın dolaşım hızını ifade et­mektedir. Fisher denklemine göre fiyat­lar genel düzeyi ödeme araçlarının mik­tarı ve el değiştirme hızı ile işlem hacmi arasındaki orana bağlı olmaktadır. Dola­şım hızı ve işlem hacmi sabit kaldığında dolaşıma çıkarılan para miktarı fiyatla­rın yükselmesine yol açmaktadır.[3][4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The Fisher Equation: Nominal and Real Interest Rates". 2012books.lardbucket.org. 19 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2023. 
  2. ^ Fisher, Irving (1907). The Rate of Interest. Mansfield Centre, CT: Martino Publishing (2009); MacMillan (1907). s. Cover. ISBN 9781578987450. 
  3. ^ Cooper and Andrew op cit. 
  4. ^ Fisher op cit.