Filibe Bölge Etnografya Müzesi
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Nisan 2024) |
| Filibe Bölge Etnografya Müzesi | |
|---|---|
| Konum | 2, Dr. Chomakov str., 4000 Plovdiv |
| Koordinatlar | 42°09′00″K 24°45′11″D / 42.15000°K 24.75306°D |
| Koleksiyon boyutu | 40,000 |
| Resmî site | www.ethnograph.info |
Filibe Bölge Etnografya Müzesi,, Bulgaristan'ın Filibe şehrinde bulunan bir etnografya müzesi.
1938 yılından bu yana, şehrin Eski Kent bölgesindeki tüccar Argir Kuyumdzhioğlu'nun 1847 tarihli evinin müzeye çevrilmesi ile oşuşturulmuştur. Müzede her biri ayrı bir odada yer alan altı sergi bulunmaktadır.
Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]
1891 gibi erken bir tarihte Filibe'de bir etnografya müzesi kurulması planlanmış olsa da, yerel bir bilim adamı ve gazeteci olan Stoyu Shishkov'un çabaları sayesinde Bölge Müzesi ancak 1917'de kurulabilmiştir. Shishkov başlarda müzenin ilk sekreteri ve tek çalışanı olarak görev yapmıştır. 1931–32'de 500 eserden oluşan koleksiyon Filibe Ulusal Kütüphanesi ve Müzesi'ne devredildikten sonra 1938 yılında Filibe Belediye Başkanı Bozhidar Zdravkov'un çabalarıyla Belediye Müze Evi olarak yeniden canlandırılmış ve Kuyumcuoğlu Evi'ne taşınmıştır. Müze, 14 Ekim 1943'te resmen yeniden açıldı; altı yıl sonra Belediye Müze Evi Halkın Etnografya Müzesi oldmuş, 1952'de kalıcı bir sergi düzenlenmiş ve 1962'de büyük ölçüde revize edilmiştir.[1]
Günümüzde Filibe Bölge Etnografya Müzesi, tarım, el sanatları, kumaş ve giyim, mobilya ve iç mekan, müzik aletleri, dini eşyalar ve sanat eserleri sergileri arasında dağılmış 40.000'den fazla sergiden oluşan bir koleksiyona sahiptir. Ayrıca müzede bilimsel arşiv, kütüphane ve fotoğraf arşivi de bulmaktadır.[1]
Bina[değiştir | kaynağı değiştir]
Müzenin evi olan Kuyumcuoğlu Evi, 1847 yılında Filibeli tüccar Argir Hristov Kuyumcuoğlu için inşa edilmiştir. Kendisi Viyana'da bir şirketi olan tanınmış bir tüccardır.[2] Ev, Kosova'nın Rodop köyünden Hacı Georgi tarafından inşa edilmiş ve Filibe'nin 19. yüzyılın ortalarındaki Barok mimarisinin en önemli örneği olarak tanımlanmaktadır. Evin simetrik cephesi vardır ve doğal devivasyon kullanılarak batı tarafında iki kat, doğu tarafında ise dört kat yüksekliğindedir. Kuyumdzhioğlu Evi, Filibe Eski Kenti'nin doğu kapısı olan Kale Kapısı'nın (Хисар капия, Hisar kapia ) yakınında yer alır ve 570 metrekare (6.100 ft2) alana kuruludur. 12 odası ve havadar salonları vardır. Evin hem iç hem de dış dekorasyonu sofistike çiçek motiflerine dayanmaktadır. Her odanın tavanı ahşap oymadır. Evin bahçeli bir iç avlusu vardır.[3][4]
1878'de Bulgaristan'ın Osmanlı yönetiminden kurtarılmasının ardından Argir Kuyumdzhioğlu, Filibe'den ayrılarak Viyana'ya yerleşmiştir. Ev, 1898'den 1902'ye kadar kız pansiyonu olarak kullanıldıktan sonra Garabet Karagözyan'ın tuhafiye fabrikası, un deposu ve sirke fabrikası olarak kullanılmıştır. 1930'da Bulgar tütün tüccarı Antonio Colaro (Rouse'dan Antonii Kolarov) tarafından satın alınan ev[5] yeni sahibi tarafından yıkılarak bir tütün deposu inşa etmesi planlanmış ancak Filibe belediyesi bu projeyi reddetmiştir. Belediye 1938 yılında evi satın almış, tadilat yapmış, müzeye çevirmiştir.[3][4]
Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ a b "History". Plovdiv Regional Ethnographic Museum. 2009. 6 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2009.
- ^ Делев, Петър; ve diğerleri. (2006). "Стопанска активност на възрожденските българи". История и цивилизация за 11. клас (Bulgarca). Труд, Сирма.
- ^ a b "The house". Plovdiv Regional Ethnographic Museum. 2009. 6 Ekim 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2009.
- ^ a b Терзиева, Екатерина (14 Haziran 2006). "Къщата със 130-те прозореца" (Bulgarca). Сега. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2016.
- ^ "21-о Народно събрание; 17 юни 1926 г" (Bulgarca). Народно събрание на Република България. 19 Kasım 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2016.
